اعتمادبهنفس، ویژگی مهمی است که می‌تواند برای کودکان در طول زندگی آن‌ها مفید باشد. اعتمادبهنفس به کودکان کمک می‌کند تا نسبت به خود احساس خوبی داشته باشند، نظرات خود را بیان کرده و با نگرش مثبت با چالش‌ها مقابله کنند. والدین و مربیان کودکان می‌توانند در ایجاد اعتمادبهنفس آن‌ها نقش مهمی ایفا کنند.
در ادامه، به بررسی نحوه ایجاد اعتمادبهنفس در کودکان، نقش والدین در افزایش آن، نشانه‌های کمبود اعتمادبهنفس، و راهکارهایی برای افزایش اعتمادبهنفس در سنین مختلف می‌پردازیم. پس ما با همراه باشید.
اهمیت اعتمادبهنفس در کودکان
کودکانی که نسبت به موفقیت‌ها، ظاهر فیزیکی و مهارت‌های خود احساس خوبی دارند و به‌طور کلی دارای اعتمادبهنفس هستند، نسبت به سایر کودکان موفق‌ترند. بنابراین اعتمادبهنفس در کودکان بسیار حائز اهمیت است؛ چراکه به آن‌ها کمک می‌کند تا:
- در انجام کارهای جدید مطمئن‌تر باشند.
- در مدرسه و در مراحل بعدی زندگی بهتر عمل کنند.
- با اشتباهات کنار بیایند.
- درصورت شکست خوردن، دوباره تلاش کنند.
- در خانه، با دوستان، در مدرسه و به‌طور کلی در زندگی عملکرد بهتری داشته باشند.
اعتمادبهنفس در کودکان چگونه ایجاد می‌شود؟
به وجود آمدن اعتمادبهنفس معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شود و به‌تدریج با گذشت زمان تکامل می‌یابد. اگر فرزند شما احساس امنیت، پذیرفته شدن و دوست‌داشته شدن داشته باشد، احتمالاً با اعتمادبهنفس بالا بزرگ خواهد شد. معمولاً نوزادانی که مراقبت محبت‌آمیز و توجه مثبت والدین خود را دریافت می‌کنند، نسبت به کودکانی که احساس می‌کنند دیده نشده‌اند یا مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند، از خود تصور بهتری خواهند داشت.
البته، بسیاری از والدین اطلاع ندارند که چگونه اعتمادبهنفس را در کودک خود ایجاد کنند، بنابراین ممکن است ناخواسته باعث کاهش اعتمادبهنفس او شوند. به همین دلیل، آن‌ها باید درمورد رشد صحیح کودکان بیشتر بیاموزند.
کودکان هنگام رشد خود، تمایل دارند کارها را به‌تنهایی انجام دهند. وقتی آن‌ها بتوانند از مهارت‌های تازه به‌دست‌آمده خود استفاده کنند، احساس خوبی نسبت به خودشان خواهند داشت. والدینی که به فرزندان خود توجه مثبت می‌کنند، به رشد و شکوفایی اعتمادبهنفس کودک خود کمک می‌کنند.
نشانه‌های اعتمادبهنفس پایین در کودکان
کودکانی که اعتمادبهنفس پایین دارند دارای خصوصیات زیر هستند:
- از انجام برخی کارها، حتی بدون هیچ تلاشی اجتناب می‌کنند. این امر اغلب نشانه ترس از شکست یا احساس درماندگی است.
- بلافاصله پس از شروع یک بازی یا کار از آن دست می‌کشند و با اولین نشانه ناامیدی تسلیم می‌شوند.
- زمانی که فکر می‌کنند در یک بازی می‌بازند یا ضعیف عمل می‌کنند، تقلب می‌کنند یا دروغ می‌گویند.
- علائم پسرفت، رفتار بچه‌گانه یا خیلی احمقانه دارند. این نوع رفتارها باعث تمسخر و توهین بچه‌های دیگر به آن‌ها می‌شود که مشکل را بدتر می‌کنند.
- برای پنهان کردن احساس بی‌کفایتی، سرخوردگی یا ناتوانی خود، مانند رئیس‌ها کنترل‌گر یا انعطاف‌ناپذیر می‌شوند.
- بهانه می‌آورند یا وقایع را کم‌اهمیت جلوه می‌دهند. آن‌ها ممکن است از توجیه‌هایی مانند «کلاس کسل‌کننده است.» یا «به‌هر‌حال، واقعاً آن بازی را دوست ندارم.» برای سرزنش دیگران یا عوامل خارجی استفاده کنند.
- نمرات پایین یا علاقه کمتری به فعالیت‌های معمول دارند.
- ازنظر اجتماعی کناره‌گیری می‌کنند. ارتباط کمتری با دوستان دارند یا هیچ ارتباطی ندارند.
- خلقوخوی آن‌ها عوض می‌شود.
- با جملاتی مانند «من هیچ‌وقت هیچ کاری را درست انجام نمی‌دهم»، «هیچ‌کس مرا دوست ندارد»، «من زشتم»، «تقصیر من است»، یا «همه باهوش‌تر از من هستند» از خود انتقاد می‌کنند.
- در پذیرش تحسین یا انتقاد مشکل دارند.
- نسبت به نظراتی که دیگران راجع به آن‌ها دارند، بیش‌ازحد نگران یا حساس هستند.
- تأثیر منفی همسالان به‌شدت بر آن‌ها اثر می‌گذارد. آن‌ها ممکن است از مدرسه بیزار شوند، در کلاس‌ها شرکت نکنند، بی‌احترامی کنند، دزدی کنند یا به سیگار، الکل یا مواد دیگر روی بیاورند.
- از خود تصویر منفی‌تری دارند و شاید گاهی احساس بدی، زشتی، یا احمق بودن داشته باشند.
- به ویژگی‌ها و نقاط قوت خود اعتماد ندارند، یا احساس می‌کنند به‌اندازه کافی خوب نیستند.
- داشتن احساس غرور از چیزهای مختلف برای آن‌ها دشوار است، یا اغلب احساس می‌کنند که باید بهتر عمل می‌کردند.
- زمانی که شرایط سخت است، صدای درونی منفی‌تری دارند. به‌عنوان مثال، به خود می‌گویند «نباید» اشتباه می‌کردی.
- درمورد انجام کارهای جدید بیشتر احتیاط می‌کنند.
- ارزش خود را با گفتن «من احمقم» یا «نمی‌توانم این کار را انجام دهم» پایین می‌آورند.
- خود را با دیگران به شیوه‌ای منفی مقایسه می‌کنند.
- درباره بدن خود و ظاهر آن احساس منفی دارند.
نشانه‌های اعتمادبهنفس بالا در کودکان
کودکانی که اعتمادبهنفس بالایی دارند، رفتارهای زیر را از خود نشان می‌دهند:
- تصویر کلی مثبتی از خود دارند.
- به نقاط قوت خود اطمینان دارند.
- به دستاوردها و موفقیت‌های خود افتخار می‌کنند.
- نسبت به چیزهایی که نمی‌توانند به‌خوبی انجام دهند، احساس نگرانی یا ناراحتی نمی‌کنند.
- باور دارند که چیزهای خوبی برای ارائه به دیگران دارند، مثلاً دوستی مهربان، خوب یا جالب هستند.
- باور دارند که نظرات و دیدگاه‌هایشان مهم است و ارزش شنیدن دارند.
- برای انجام کارهای جدید آماده هستند.
- در شرایط سخت، یک صدای درونی مهربان و فهمیده دارند.
- در مواقع سخت، با خود مهربان هستند، از خود مراقبت می‌کنند و به خودشان استراحت می‌دهند.
- در بیشتر مواقع درمورد بدن خود و ظاهر آن احساس مثبتی دارند.
- کارها را بهتر انجام می‌دهند.
- در تحصیل خود عملکرد استثنایی دارند و نمرات خوبی کسب می‌کنند.
- از اشتباهات خود درس می‌گیرند.
- بیشتر بر روی اهداف شغلی و زندگی تمرکز می‌کنند.
- از فرآیند یادگیری لذت می‌برند و هر روز رویاهای جدیدی می‌سازند.
- به فردیت و تصمیمات خود احترام می‌گذارند.
چه چیزی باعث کاهش اعتمادبهنفس درکودکان می‌شود؟
اعتمادبهنفس کودکان به‌طور طبیعی فراز و نشیب‌هایی را پشت سر می‌گذارد. گذر از تغییرات بزرگ مانند شروع مدرسه جدید یا نقل مکان به منطقه‌ای جدید می‌تواند بر اعتمادبهنفس کودکان تأثیر بگذارد. اما آن‌ها با حمایت می‌توانند از این مسیر عبور کنند و دوباره احساس خوبی داشته باشند.
بااین‌حال، کودکان گاهی‌اوقات اعتمادبهنفس پایین را در مدت‌زمان طولانی‌تری تجربه می‌کنند. این امر می‌تواند مراقبت از سلامت روانی را برای آن‌ها دشوارتر کند و باعث شود با چیزهایی مانند خلقوخوی ضعیف یا اضطراب دست‌وپنجه نرم کنند.
این موضوع زمانی اتفاق میفتد که کودک پیام‌های منفی درباره خود از والدین، خویشاوندان، همسالان، معلمان، خواهر و برادر یا رسانه‌های اجتماعی دریافت کند. این پیام‌ها می‌توانند تأثیر زیادی داشته باشند، زیرا نظر کودک درمورد خودش ازطریق شیوه رفتار دیگران با او ایجاد می‌شود. این امر به‌ویژه در زمان رشد آن‌ها صدق می‌کند.
اعتمادبهنفس کودکان در شرایط ذیل آسیب می‌بیند:
- وقتی با القاب یا نام‌هایی مانند «تخس»، «احمق»، «زشت»، «بد» یا «عجیب‌و‌غریب» خوانده می‌شوند
- وقتی اشتباه می‌کنند مورد انتقاد قرار می‌گیرند
- وقتی برای موفق شدن یا انجام خوب و صحیح همه کارها بیش‌ازحد تحت فشار قرار می‌گیرند، یا تنها زمانی که به چیزی دست پیدا می‌کنند مورد توجه قرار می‌گیرند
- دیدن تصاویر زیادی در مورد اینکه یک فرد «زیبا» یا «جذاب» چگونه به نظر می‌رسد، زمانی که آن‌ها متفاوت به نظر می‌رسد
- هنگامی که با تکالیف مدرسه مشکل دارند، سرزنش می‌شوند
اعتمادبهنفس پایین نیز می‌تواند پس از تجربه‌ای استرس‌زا یا ناراحت‌کننده ایجاد شود. این تجربه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- مورد آزار و اذیت، و زورگویی قرار گرفتن
- مورد سوءاستفاده یا بی‌توجهی قرار گرفتن
- داشتن روابط دشوار در خانواده یا خانه
- داشتن مشکلات سلامت روانی یا جسمی
همچنین ابتلا به بیماری‌های متنوع عصبی مانند اوتیسم، اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی، یا نارساخوانی ممکن است تأثیری منفی در اعتمادبهنفس کودکان داشته باشد.
نقش والدین در ایجاد اعتمادبهنفس در کودکان
اعتمادبهنفس تحت تأثیر عوامل زیادی قرار می‌گیرد اما مهم‌ترین عامل خانواده است. اصلی‌‌ترین وظیفه والدین این است که به فرزندان خود کمک کنند تا اعتمادبهنفس بالایی را در خود ایجاد کنند. وقتی صحبت از احساس کودک نسبت به خود و اعتمادبهنفس او می‌شود، والدین تأثیرگذارترین افراد محسوب می‌شوند. آن‌ها آینه‌ای از شخصیت کودک هستند.
به‌طور کلی، هر چه اعتمادبهنفس والدین مثبت‌تر باشد، اعتمادبهنفس فرزندان نیز مثبت‌تر خواهد بود. کودکان معمولاً نحوه واکنش والدین‌شان به موفقیت‌ها، شکست‌هایشان را تماشا کرده و آن‌ها را تقلید می‌کنند. والدین باید پاسخ‌ها و استراتژی‌های مثبتی را برای مقابله با این تجربیات ایجاد کنند. آن‌ها باید الگوی خوبی برای فرزندان باشند. با ایجاد اعتمادبهنفس خود شروع کنید تا در زندگی فرزندان‌تان منعکس شود.
اولین قدم این است که مسئولیت اعتمادبهنفس شخصی خود را بپذیرید. کودک شما را تماشا کرده و از شما تقلید خواهد کرد. به او نشان دهید که می‌توانند بر نحوه تفکر درمورد خودشان کنترل داشته باشند. شما به‌عنوان والدین باید بتوانید:
- توانایی‌ها و استعدادهای منحصربه‌فرد کودک‌تان را بشناسید.
- کودک خود را در شناخت این استعدادها یاری کنید.
شیوه‌های افزایش اعتمادبهنفس در کودکان
در ادامه راهکارهای مؤثری را ارائه می‌کنیم که می‌توانید از آن‌ها برای افزایش اعتمادبهنفس فرزندان خود استفاده کنید:
نشان دهید که عشق شما نسبت به کودک‌تان بی‌قید و شرط است.
نوع نگاه ما به کودک‌مان (یا آن‌گونه که کودک‌مان باور دارند ما او را می‌بینیم) تأثیر عمیقی بر دید او از خود دارد.
به کودک دلبندتان بفهمانید که حتی زمانی که اشتباه می‌کند یا تصمیمات نادرستی می‌گیرد، او را دوست دارید و به او اهمیت می‌دهید و از انتقاد شدید یا خجالت دادن او بپرهیزید.
خودگویی مثبت را با کودک خود تمرین کنید.
هم کودکان و هم بزرگسالان اغلب درگیر گفتگوهای منفی و مضر با خود می‌شوند، مثلاً این جملات را به خود می‌گویند: «من نمی‌توانم این کار را انجام دهم» یا «من در فلان کار وحشتناک هستم» یا «چه مشکلی دارم؟». جملات تأییدی مثبت را با کودک خود تمرین کنید.
کودک خود را با نامش خطاب کنید.
خطاب قرار دادن کودکان با نام آن‌ها، راهی قدرتمند و ساده برای نشان دادن مهم بودن آن‌ها است، به‌خصوص زمانی که با تماس چشمی دوستانه همراه باشد.
به کودک خود «وظایف ویژه» متناسب با سن او بدهید تا به شما کمک کند.
علاوه بر کارها و تکالیف درسی، به کودک خود «وظایف ویژه» بدهید تا بتواند احساس مفید بودن، مسئولیت‌پذیری و شایستگی کند. استفاده از کلمه «ویژه» به کودکان اعتمادبهنفس بیشتری می‌دهد.
این وظایف ویژه در خانه می‌توانند شامل کمک به رسیدگی به حیوان خانگی یا خواهر یا برادر کوچک‌تر در صورت لزوم، «دستیار» آشپزی، یا لباس پوشاندن به یک کودک بسیار کوچک باشند. در کلاس، بچه‌ها می‌توانند در تزئین کلاس، آبیاری گیاهان، پاک کردن تخته و غیره کمک کنند.
به بازی کودک خود بپیوندید و به او اجازه دهید بازی را هدایت کند.
شرکت در بازی کودک این پیام را به او انتقال می‌دهد که او مهم است و ارزش وقت شما را دارد. در طول زمان بازی، والدین می‌توانند به کودکان اجازه دهند تا نوع آن را انتخاب کنند، آن را آغاز کنند، و همچنین آن را هدایت کنند. زمانی که والدین در بازی مشارکت می‌کنند و به نظر می‌رسند که از فعالیتی که تحت رهبری کودک‌شان است لذت می‌برند، کودک احساس ارزشمندی و موفقیت می‌کند. معلمان کودکان خردسال می‌توانند این استراتژی را در کلاس درس نیز اجرا کنند.
روی بهبود اعتمادبهنفس خود تمرکز کنید.
این مرحله‌ای نیست که بتوانید یک شبه انجام دهید، اما یکی از ضروری‌ترین راهکارها است. همان‌طور که در بالا به آن اشاره کردیم، والدین اولین و بهترین الگوی کودک هستند، بنابراین درصورت نیاز برای تقویت اعتمادبهنفس خود وقت بگذارید. با دادن نظرات مثبت درمورد خود و دیگران در حضور فرزندتان شروع کنید. معلمان نیز باید از انتقاد از خود در مقابل دانش‌آموزان بپرهیزند و با اعتمادبهنفس بالای خود الگویی برای آن‌ها باشند.
از کودک خود راهنمایی یا نظر بخواهید.
درمورد موقعیت‌های متناسب با سن کودک خود، از او توصیه یا نظر بخواهید تا نشان دهید که برای او و ایده‌هایش ارزش قائل هستید. این امر همچنین به کودکان کمک می‌کند تا با درک اینکه حتی بزرگسالان نیز گاهی به کمک نیاز دارند، اعتمادبهنفس خود را افزایش دهند.
زمان خاصی را به با هم بودن اختصاص دهید.
عشق و محبت، و پذیرفته شدن مؤلفه‌های کلیدی اعتمادبهنفس هستند، بنابراین والدین باید زمان کافی و مناسبی را با فرزندان خود بگذرانند تا نشان دهند که آن‌ها ارزشمند هستند.
او را به گردش ببرید، با هم شام بخورید، بازی کنید، به بیرون بروید یا هر فعالیت دیگری انجام دهید که به شما و فرزندتان اجازه می‌دهد از زمان با هم بودن لذت ببرید.
معلمان می‌توانند با شناخت علایق یا سرگرمی‌های دانش‌آموزان و صحبت‌های خصوصی با هر کودک مانند «علی، فوتبال دیروزت چطور بود؟» یا «ناهید فکر می‌کنم این کتاب دایناسورها را دوست داشته باشی»، به کودکان کمک کنند تا حس کنند که دیگران آن‌ها را دوست دارند و موردپذیرش آن‌ها هستند.
نحوه تعیین اهداف و رسیدن به آن‌ها را به کودک خود آموزش دهید.
تعیین و دستیابی به اهداف چالش‌برانگیز و واقع‌بینانه می‌توانند به کودکان کمک کنند تا احساس توانایی بیشتری داشته باشند. به کودک خود کمک کنید تا اهداف خاصی را تعیین کند و به آن‌ها پایبند باشد.
کارهای دیگر را کنار بگذارید و به کودک خود به‌طور کامل توجه کنید.
هنگامی که ذهن شما به چیز دیگری معطوف است یا به کودک خود توجه کاملی ندارید، او متوجه می‌شود. برای اینکه فرزندتان احساس ارزشمندی و اعتمادبهنفس کند، زمانی را به کنار گذاشتن وسایل الکترونیکی اختصاص دهید، افکار مربوط به کار یا سایر مواردی که حواس‌تان را پرت می‌کند از ذهن خود دور کنید و واقعاً توجه خود را روی فرزندتان متمرکز کنید. معلمان نیز می‌توانند برای دانش‌آموزان وقت بگذارند و به نیازهای آن‌ها توجه کامل داشته باشند.
کودک خود را تشویق کنید تا در کلاس تئاتر شرکت کند.
کلاس‌های تئاتر راهی عالی برای افزایش اعتمادبهنفس هستند. امتحان کردن چیزهای جدید به کودکان کمک می‌کند احساس توانایی داشته باشند، و تئاتر به آن‌ها می‌آموزد که با اطمینان در مقابل دیگران صحبت کنند و منطقه امن خود را گسترش دهند.
والدین و معلمان می‌توانند بچه‌ها را تشویق کنند که به کلاس تئاتر بروند و معلمان حتی ممکن است بتوانند نقش‌آفرینی یا بازی‌های نمایشی را در کلاس درس اجرا کنند.
کودک خود را به‌طور صحیح تحسین کنید.
تمجید ساده از کودکان مؤثر نیست، اما تمجید از کودکان به روش صحیح مطمئناً می‌تواند اعتمادبهنفس آن‌ها را تقویت کند. کودک خود را به‌طور واقعی و خاص تحسین کنید، طوری که بیشتر بر تلاش متمرکز باشد تا نتایج یا توانایی‌های ثابت (مانند هوش) او.
اجازه دهید کودک‌تان صحبت‌های مثبت شما درمورد او با دیگران را به‌طور اتفاقی بشنود.
یکی دیگر از راه‌های سریع و آسان برای تقویت اعتمادبهنفس کودک این است که موقعیتی را فراهم کنید تا هنگامی که از موفقیت‌ها و تلاش‌های بزرگش برای دیگران تعریف می‌کنید او بتواند «به‌طور تصادفی» آن را بشنود. کودکان گاهی‌اوقات وقتی مستقیماً آن‌ها را تحسین می‌کنیم، شک می‌کنند، اما شنیدن تکرار این تمجید برای دیگران، آن را باورپذیرتر و حتی معنادارتر می‌کند.
کودک خود با را با دیگران مقایسه نکنید.
از مقایسه کودکان با خواهر و برادر یا همکلاسی خود با سؤالاتی مانند «چرا نمی‌توانی مانند او رفتار کنی؟» یا «ببین خواهرت در مدرسه چقدر خوب است! چرا نمی‌توانی این کار را انجام دهی؟» خودداری کنید. این مقایسه‌ها باعث می‌شوند کودکان به خود شک کنند، باور کنند که نمی‌توانند شما را راضی کنند یا انتظارات شما را برآورده کنند و درنهایت اعتمادبهنفس خود را از دست می‌دهند.
به کودک خود وظایفی متناسب با سن او در خانه یا کلاس درس بدهید.
وقتی بچه‌ها کارهای کوچک انجام می‌دهند، احساس می‌کنند که مشارکت ارزشمندی دارند. این امر به آن‌ها احساس شایستگی و اعتمادبهنفس می‌دهد.
به کودک خود مسئولیت‌های متناسب با سن او مانند مرتب کردن تخت، غذا دادن به سگ، چیدن میز، تا کردن لباس‌ها، برداشتن اسباب‌بازی‌ها بدهید. معلمان نیز می‌توانند وظایفی مانند پخش کردن برگه را به دانش‌آموزان بسپارند.
با آویزان کردن عکس یا نقاشی کودک خود در اطراف خانه یا کلاس درس، حس تعلق را در او پرورش دهید.
حتی چیزی به‌سادگی آویزان کردن عکس‌های خانوادگی در اطراف خانه می‌تواند اعتمادبهنفس کودک شما را افزایش دهد! در کلاس درس نیز می‌توانید تصاویر دانش‌آموزان خود را قرار دهید. همچنین می‌توانید از آن‌ها بخواهید که نقاشی خود را بکشند، پرچم‌ها یا پازل‌هایی طراحی کنند که نشان‌دهنده شخصیت و علایق آن‌ها است و آن‌ها را در سرتاسر کلاس آویزان کنید. این امر به کودکان احساس تعلق، پذیرفته شدن و عشق می‌دهد که درنهایت به افزایش اعتمادبهنفس آن‌ها منجر می‌شود.
به کودک خود اجازه دهید انتخاب‌های متناسب با سن خود داشته باشد.
مانند کارها و وظایف خاص، انتخاب‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا احساس شایستگی و قدرت کنند. به کودک خود اجازه دهید تصمیمات متناسب با سن خود بگیرد، مانند اینکه چه چیزی بپوشد، چه چیزی برای صبحانه بخورد، از چه بازی یا رنگی استفاده کند، یا کجا به گردش برود.
معلمان می‌توانند به دانش‌آموزان اجازه دهند تا درمورد چگونگی تسلط بر یک مهارت تصمیم‌گیری کنند (مثلاً با نقاشی کشیدن، آهنگ یا داستان نوشتن، آنچه را که درباره آب‌وهوا می‌دانند نشان دهند)، در کلاس بحث کنند و برخی از کتاب‌ها یا فعالیت‌ها را در کلاس درس انتخاب کنند.
کودک خود را تشویق کنید تا چیزهای جدید را برای یادگیری مهارت‌های جدید امتحان کند.
کودکانی که اعتمادبهنفس ندارند، اغلب از امتحان کردن چیزهای جدید یا مقابله با چالش‌های جدید اجتناب می‌کنند. کودک خود را تشویق کنید تا فعالیت‌های جدید را امتحان کند و مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرد. این امر به او این اطمینان را می‌دهد که می‌تواند با هر چیزی که پیش می‌آید مقابله کند.
به کودک خود کمک کنید علایق و اشتیاق خود را کشف کند.
کشف علایق و اشتیاق برای کودکان مهم است. وقتی کودکان آنچه را که دوست دارند و در آن عملکرد خوبی دارند، پیدا می‌کنند، به خود و توانایی‌هایشان اعتماد می‌کنند. فرصت‌هایی را برای کودک خود ایجاد کنید تا فعالیت‌های موردعلاقه خود را امتحان کند و از این تلاش‌ها حمایت کنید.
به کودک خود کمک کنید تا بر ترس از شکست غلبه کند.
ترس از شکست، اغلب کودکان را از تلاش و دستیابی به حداکثر پتانسیل خود بازمی‌دارد. این امر به‌طور طبیعی می‌تواند اعتمادبهنفس آن‌ها را کاهش دهد. با آموزش اینکه اشتباهات بخش کاملاً قابل قبولی از زندگی هستند و اینکه افراد به‌ندرت بدون چالش و شکست به موفقیت می‌رسند، به کودک خود کمک کنید تا بر ترس از شکست غلبه کند.
کودک خود را به ابراز احساسات تشویق کنید.
وقتی احساسات کودک خود را مورد انتقاد قرار می‌دهید یا آن‌ها را نادیده می‌گیرید، او شاید احساس کند که احساسات او اهمیتی ندارند و به این نتیجه برسد که خود او هم اهمیتی ندارد. کودک دلبند خود را به ابراز احساسات مثبت و منفی تشویق کرده و به او کمک کنید تا ازطریق این احساسات به شیوه‌ای مثبت و مؤثر صحبت کند.
به کودک خود بفهمانید که شما از انتخاب‌های او ناراحت هستید، نه از اینکه او چه کسی است.
گاهی‌اوقات ناراحت شدن از فرزندان اجتناب‌ناپذیر است و باید انتقادات و پیامدهای سازنده‌ای ارائه دهید. بااین‌حال، به کودک خود بفهمانید که از انتخاب‌ها یا اقدامات او ناراحت هستید، نه از شخصیت او. به‌جای انتقاد از کودک با جملاتی مانند «تو خیلی تنبلی!» یا «چرا این‌قدر شلخته‌ای؟»، تمام انتقادات خود را به این اقدامات معطوف کنید.
اطراف کودک خود را با افراد مثبت و بااعتماد‌به‌نفس (ازجمله دوستانش) احاطه کنید.
هر چه کودک بیشتر در اطراف افراد مثبت و با اعتمادبهنفس باشد، احتمال اینکه خودش به فردی با اعتمادبهنفس و مثبت تبدیل شود، بیشتر می‌شود. به‌عنوان والدین، الگوی قوی و خوبی برای کودک خود باشید و تمام تلاش خود را بکنید تا دوستان او افرادی با اعتماد‌به‌نفسی باشند که به‌جای اینکه او را پایین بیاورند، او را تقویت و تشویق کنند. معلمان نیز باید الگوی مثبت و مطمئنی برای دانش‌آموزان خود باشند و به آن‌ها بیاموزند که مهربان باشند و یکدیگر را تقویت کنند.
کودک خود را در آغوش بگیرید.
محبت فیزیکی موجب انتقال عشق، پذیرفته شدن و حس تعلق به کودک شده و باعث خوشحالی و اعتمادبهنفس او می‌شود. والدین و معلمان بچه‌های کوچک‌تر می‌توانند کودکان را نوازش کنند، موهای آن‌ها را به هم بریزند و آن‌ها را در آغوش بگیرند تا نشان دهند که به آن‌ها اهمیت می‌دهند و برایشان ارزش قائل هستند.
کمک به افزایش اعتمادبهنفس کودکان در کلینیک راه کمال
اعتمادبهنفس نقش بسیار مهمی را در تمام ابعاد زندگی کودکان ایفا می‌کند. اعتمادبهنفس پایین موجب احساس سرخوردگی، ناامیدی و ناتوانی کودکان می‌شود. بنابراین والدین، مراقبان و معلمان کودکان باید از همان دوران کودکی، اعتمادبهنفس را در آن‌ها ایجاد و تقویت کنند. متخصصان دلسوز و باتجربه ما در کلینیک توانبخشی راه کمال آماده هستند تا با ارائه راهکارهای جدید و مؤثر به شما در تقویت اعتمادبهنفس کودک عزیزتان کمک کنند. پس اگر به دنبال افزایش اعتمادبهنفس کودک‌تان هستید، با ما تماس بگیرید تا راهنمایی‌هایی لازم را دریافت کنید.
منابع: