کاردرمانی کودکان به کودک کمک می‌کند تا به اهداف و نقاط عطف رشدی دست یابد و باعث بهبود زندگی روزمره او می‌شود. کاردرمانی بر نحوه حرکت، بازی و ارتباط کودک با دنیای اطراف تمرکز دارد. معمولاً پزشک پس از آسیب‌دیدگی یا به‌خاطر بیماری‌های عصبی کودک، کاردرمانی را توصیه می‌کند. در این مطلب به بررسی کار درمانی کودکان می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
کاردرمانی کودکان چیست؟
کاردرمانگران برای کمک به کودکان برای رسیدن به نقاط عطف رشد، غلبه بر چالش‌های حسی، خودمراقبتی، یادگیری مهارت‌های خودتنظیمی و بازی، کاردرمانی را پیشنهاد می‌دهند. کاردرمانی به کودک شما در زمینه‌های زیر کمک می‌کند:
- تأخیر رشد (نرسیدن به نقاط عطف رشد مانند نشستن یا راه رفتن)
- مهارت‌های حرکتی ظریف (استفاده از ماهیچه‌های کوچک دست)
- مهارت‌های حرکتی درشت (استفاده از ماهیچه‌های بزرگ بدن، هماهنگی دو طرف بدن، تعادل مناسب)
- پردازش بصری (پردازش اطلاعات بصری مانند تشخیص حروف، اشکال و ردیابی بصری آن‌ها)
- پردازش حسی (درک اطلاعاتی که ازطریق حواس دریافت می‌شوند مانند صدا و بو)
- مهارت‌های تعامل اجتماعی (روابط اجتماعی)
- یادگیری (مهارت‌های شناختی)
- مهارت‌های بازی (مهارت‌های اجتماعی و عاطفی برای درک دنیای اطراف)
- فعالیت‌های روزمره زندگی (لباس پوشیدن و تغذیه)
- مهارت‌های موردنیاز برای آموزش (مهارت‌های نوشتن و استفاده از قیچی)
حتما بخوانید: کاردرمانی بیش‌فعالی در کودکان
به‌عنوان مثال، کار درمانی کودکان می‌تواند آن‌ها را به نوشتن با مداد، استفاده از قاشق و چنگال و بازی با همسالان تشویق کند.
اگر کودک با مشکلات زیر مواجه باشد، به کار درمانی نیاز پیدا می‌کند:
- اختلالی مادرزادی که بر عملکرد فیزیکی یا شناختی او تأثیر می‌گذارد.
- اختلالی که بر رشد او تأثیر می‌گذارد.
- نوعی بیماری عصبی، مانند اختلال طیف اوتیسم (ASD) یا فلج مغزی که منجر به اختلال مهارت‌های کودک می‌شود.
- آسیبی که مستلزم استفاده از تجهیزات کمکی مانند پروتز یا وسایل حرکتی است.
چه کسی کاردرمانی کودکان را انجام می‌دهد؟
کاردرمانگر کودکان، یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی بسیار آموزش دیده است. او دارای گواهینامه کاردرمانی با تخصص در اطفال و رشد کودک است. متخصصان کاردرمانی کودکان می‌توانند در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها، مراکز توانبخشی، مدارس و غیره کار کنند.
انواع کاردرمانی
کاردرمانی طیفی از تخصص ها را پوشش می دهد که برای رفع نیازهای خاص جمعیت های مختلف طراحی شده اند. کاردرمانی انواع مختلفی دارد که هر رویکرد برای کمک به افرادی خاص جهت بازیابی استقلال شکل گرفته است :
- کاردرمانی کودکان
- کاردرمانی سالمندان
- کاردرمانی جسمی
- کاردرمانی ذهنی
- کاردرمانی حسی حرکتی
کار درمانی چه بیماری‌هایی را درمان می‌کند؟
کاردرمانی کودکان می‌تواند مشکلات فیزیکی یا شناختی‌ای را که ممکن است بر کودک شما تأثیر بگذارند، درمان یا مدیریت کند. این مشکلات عبارت‌اند از:
- حرکت و هماهنگی
- افکار، ادراک و حافظه
- پردازش حسی
- مهارت‌های دیداری-حرکتی و بینایی-ادراکی
- خودتنظیمی و مهارت‌های مقابله‌ای
- بیماری‌های سلامت روان
اختلالات و بیماری‌های رایجی که ممکن است نیاز به مراجعه به کاردرمانگر کودکان داشته باشند، شامل موارد زیر هستند:
- اختلال بیش‌فعالی و نقص توجه (ADHD)
- اختلال طیف اوتیسم
- فلج مغزی
- تأخیر در رشد
- سندرم داون
- اختلال پردازش حسی
- اختلالات یادگیری
- سلامت روان و مشکلات رفتاری
- اسپینا بیفیدا
- اخنتلالات ژنتیکی
- مشکلات ناشی از ضربه
همانطور که میبینید کاردرمانی در حوزه های مختلف کاربرد دارد. به عنوان مثال کاردرمانی بینایی برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال بینایی، راهبردهای جدید و روش‌های جایگزینی برای انجام فعالیت‌های روزمره ارائه می‌دهد. آموزش جهت یابی و تحرک به افراد کم بینا کمک می کند تا در محیط خود با اطمینان، ایمن و مستقل حرکت کنند.
در طول کاردرمانی کودکان چه اتفاقی میفتد؟
کار درمانی کودکان می‌تواند به کودک شما در یادگیری مهارت‌های جدید کمک کند. البته این فرایند نیاز به زمان دارد. کاردرمانگر در جلسه اول ملاقات به ارزیابی کودک شما می‌پردازد. او در این جلسه مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت کودک را بررسی می‌کند و رفتار او را هنگام بازی و حرکت زیر نظر می‌گیرد. نمونه‌هایی از کارهایی که کودک ممکن است در اولین جلسه کاردرمانی خود انجام دهد، عبارت‌اند از:
- نوشتن یا رنگ‌آمیزی کردن
- خوردن غذاهای آشنا با بافت‌های مختلف (ترد، نرم و ...)
- رشته کردن مهره‌ها یا روی هم چیدن بلوک‌ها
وظایف کاردرمانگر کودک
کاردرمانگر کودک از شما درمورد عادات روزانه او، نگرانی‌های شما درمورد رشد فرزندتان، توانایی‌های او و ... سؤالاتی می‌پرسد. جلسه اول کاردرمانی ممکن است یک یا دو ساعت طول بکشد.
کاردرمانگر پس از بررسی توانایی‌های کودک، برنامه‌ای درمانی متناسب با شرایط و اهداف کودک مشخص می‌کند. در جلسات بعدی کاردرمانی، کاردرمانگر فعالیت‌هایی را همراه با کودک انجام می‌دهد تا او را به درمان علاقه‌مند کند. نمونه‌هایی از این فعالیت‌ها عبارت‌اند از:
- نوشتن الفبا
- پوشیدن جوراب و کفش
- انجام بازی‌های مختلف مانند بازی با کارت و تاس
- تمرین با استفاده از تجهیزات و وسایل کمکی
- پوشیدن لباس‌های دکمه‌دار و زیپ‌دار
- استفاده از قلم‌مو برای نقاشی کردن
- درست کردن پازل
- آواز خواندن
- آشپزی و مخلوط کردن مواد
اهداف کاردرمانی کودکان چیست؟
کاردرمانی کودکان می‌تواند به کودک شما کمک کند تا به اهداف شخصی خود دست یابد و به نقاط عطف رشد برای سن خود برسد. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشند، اما محدود به آن‌ها نیستند:
- بهبود عملکرد کودک در مدرسه
- کسب استقلال
- افزایش اعتمادبه‌نفس و عزت نفس
- یادگیری روش بازی کردن و تعامل با دیگران
- بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف
- بهبود مهارت‌های حرکتی درشت
- توسعه مهارت‌های اجتماعی
- افزایش هماهنگی دست و چشم
مزایای کاردرمانی کودکان
کاردرمانی کودکان می‌تواند به کودک شما کمک کند تا به اهداف شخصی خود دست یابد و به نقاط عطف رشد برای سن خود برسد. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشند اما محدود به آن‌ها نیستند:
- بهبود عملکرد کودک در مدرسه
- کسب استقلال
- افزایش اعتمادبه‌نفس و عزت نفس
- خوب بازی کردن با دیگران
خطرات کاردرمانی کودکان چیست؟
هیچ خطری در ارتباط با کاردرمانی کودکان وجود ندارد. کودک شما ممکن است در حین شرکت در کاردرمانی کودکان با موارد زیر مواجه شود:
- استرس
- ترس
- سرخوردگی
- گیجی
- درد عضلات
- عدم علاقه
- رفتار اجتنابی
حمایت از کودک و حفظ یک خط ارتباطی باز با درمانگر کودک می‌تواند از برخی از این پاسخ‌های عاطفی جلوگیری کند. کودک شما در بیان افکار و احساسات خود بدون قضاوت راحت‌تر خواهد بود. درمانگر کودک شما می‌تواند به شما کمک کند تا در مورد اینکه چگونه می‌توانید به کودک خود در حین کاردرمانی کمک کنید بیشتر بیاموزد.
فرزند من چه مدت به کار درمانی کودکان نیاز خواهد داشت؟
مدت‌زمان هر جلسه کاردرمانی و دفعات آن بر اساس نیازهای کودک شما متفاوت هستند. کودک در یک روز همه چیز را یاد نمی‌گیرد و به فرایندی مداوم و پیوسته و تمرین و تشویق نیاز دارد. کاردرمانگر کودک شما می‌تواند درمورد پیشرفت و زمان موردانتظار برای رسیدن به اهداف نهایی به شما توضیحاتی ارائه کند.
آیا کاری می‌توانم انجام دهم تا کاردرمانی را برای فرزندم آسان‌تر کنم؟
کودک ممکن است در حین شرکت در کاردرمانی با فشار، ترس، ناامیدی، گیجی، درد عضلات، کمبود علاقه و رفتارهای اجتنابی مواجه شود. حمایت از او و برقراری ارتباط با درمانگر می‌توانند به جلوگیری از این واکنش‌های عاطفی کمک کنند. کاردرمانگر کودک می‌تواند به شما آموزش دهد چگونه در طول کار درمانی از فرزند خود حمایت کنید.
همچنین می‌توانید طبق دستور درمانگر فرزندتان در خانه با او تمرین کرده و از اهداف کودک خود حمایت کنید. هر کودک با سرعت خاصی به اهداف خود می‌رسد. مهم است که در حین یادگیری مهارت‌های جدید، شکیبایی و درک داشته باشید. اگر کودک طبق انتظار به اهدافش نمی‌رسد، نسبت به او عجول و عصبی نباشید. با کاردرمانگر فرزندتان صحبت کنید تا به شما راه‌هایی را معرفی کند که بتوانید در خارج از برنامه درمانی به فرزند خود کمک کنید.
چه زمانی باید به کاردرمانگر کودکان مراجعه کنم؟
اگر فرزند شما علائم زیر را از خود نشان می‌دهد، به کاردرمانگر کودک مراجعه کنید:
- نقاط عطف رشد متناسب با سن او نیستند.
- در تعامل با افراد یا اشیاء در محیط خود مشکل دارد.
- از بافت‌های خاص اجتناب می‌کند.
- پس از یادگیری رفتارهای جدید به رفتارهای قدیمی بازمی‌گردد.
- در انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و حمام کردن مشکل دارد.
- در یادگیری مطالب جدید در مدرسه مشکل دارد.
- در مهارت‌های حرکتی درشت مانند تعادل و هماهنگی مشکل دارد.
- به‌طور مداوم از هر دو دست خود به‌طور همزمان در حین بازی استفاده نمی‌کند.
جمع بندی
کاردرمانی کودکان ابزاری مؤثر برای کمک به بهبود مهارت‌های حرکتی، اجتماعی و شناختی است که می‌تواند تاثیر زیادی در رشد و توسعه کودک داشته باشد. اگر به دنبال راهی برای حمایت از کودک خود در این مسیر هستید، گروه توانبخشی راه کمال با تیم حرفه‌ای خود آماده است تا برنامه‌های درمانی ویژه‌ای برای نیازهای خاص کودک شما طراحی کند. برای دریافت مشاوره و شروع درمان، همین حالا با ما تماس بگیرید و به رشد و پیشرفت کودک خود کمک کنید.
منابع
مطالب مشابه
آموزش نوشتن به کودکان اوتیسم پروسه‌ای چالش‌برانگیز است؛ زیرا نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، صبر و حوصله است. ازآنجایی‌که مهارت‌های سوادآموزی برای زندگی روزمره بسیار حیاتی هستند، باید به کودک مبتلا به اوتیسم کمک کنید در این توانایی‌ها رشد کند.
بیش‌فعالی در اثر عوامل ژنتیکی، مشکلات دوران بارداری و زایمان، آسیب‌های مغزی، ترومای روانی و عوامل محیطی ایجاد می‌شود. اما هنوز علت اصلی ابتلا به بیش فعالی به طور قطعی و دقیق مشخص نشده است.
بیش فعالی معمولاً از دوران کودکی شروع می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد. درحالی‌که علائم ممکن است در طول زمان تغییر کنند یا تکامل یابند، ویژگی‌های اصلی اغلب در طول زندگی فرد باقی می‌مانند.
سران مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) ممکن است علائم مرتبط با بیش فعالی بی‌توجهی، بیش فعالی تکانشی، یا ترکیبی را نشان دهند. این علائم در طول رشد معمول کودک مشاهده می‌شوند. برای تشخیص، علائم باید حداقل به‌مدت شش ماه وجود داشته باشند و تأثیرات قابل‌توجهی بر مهارت‌های تحصیلی، اجتماعی و انطباقی بگذارند.
علائم ADHD در دختران اغلب به‌عنوان ویژگی‌های شخصیتی تلقی می‌شوند. به همین دلیل است که اغلب نادیده گرفته یا توجیه می‌شوند. اگر بیش فعالی در دختران تشخیص داده نشود، می‌تواند به مشکلاتی مانند عدم تطبیق شرایط در کلاس درس، عزت نفس پایین و سرزنش خود منجر شود. حتی می‌تواند سلامت روان را تا بزرگسالی تحت تأثیر قرار دهد.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) به‌طور مؤثر به درمان اضطراب، افسردگی، و اختلال بی‌نظمی خلقی اخلال‌گرانه (DMDD) در کودکان کمک می‌کند. این روش با آموزش تکنیک‌هایی به کودکان برای تنظیم احساسات و رفتارهایشان کار می‌کند.
کاردرمانگران نقش حیاتی در راهنمایی کودکان قطع عضو در فرایند توانبخشی، به‌ویژه در استفاده از وسایل پروتزی ایفا می‌کنند. مشارکت آن‌ها از همان مرحله پیش از عمل جراحی آغاز می‌شود و بر مدیریت زخم و توصیه‌هایی برای تجهیزات تطبیقی تمرکز دارد که بیماران را برای جراحی آماده می‌کند.
اتیسم غیرکلامی زمانی است که کودک مبتلا به اوتیسم صحبت نمی‌کند، اما ممکن است انواع صداهای آوایی را تولید کند. اوتیسم غیرکلامی به این معنی نیست که کودک نمی‌تواند تعامل داشته باشد، یا کلمات و گفتار را درک کند. بلکه به این معناست که آن‌ها قادر به استفاده از زبان کلامی برای برقراری ارتباط نیستند.
لکنت زبان اختلالی گفتاری است که عضلات مورد استفاده برای صحبت کردن، به‌طور غیرقابل کنترلی منقبض شده یا حرکت می‌کنند و باعث مکث، صداهای ناخواسته و گیر کردن روی کلمات می‌شود.
کلاترینگ با ویژگی‌هایی مانند صحبت کردن بسیار سریع و استفاده از کلمات پُرکننده مانند «اِم» و «آه» همراه است. استفاده گاه‌به‌گاه از این کلمات در گفتار منسجم کاملاً عادی است، اما درصورت ابتلای کودک به این وضعیت، این ویژگی‌ها به عادتی همیشگی تبدیل شده و اغلب مانع از درک صحبت‌های او توسط دیگران می‌شوند.
زمانی که فردی اختلال لیسپ دارد، زبان خود را به گونه‌ای قرار می‌دهد که جریان هوای لازم برای تولید صداهای «س» و «ز» را مسدود یا تحریف می‌کند. این تحریف جریان هوا باعث می‌شود کودک به‌صورت نوک زبانی حرف بزند.
با گذشت زمان، کودکان مبتلا به سندرم رت مشکلات فزاینده‌ای در استفاده از عضلات کنترل‌کننده حرکت، هماهنگی و ارتباط پیدا می‌کنند. سندرم رت همچنین می‌تواند باعث تشنج و ناتوانی‌های ذهنی شود.
سندرم تورت، اختلالی است که بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد تیک می‌شود. تیک‌ها، حرکات یا صداهایی هستند که کودک بارها و بارها تکرار می‌کند و قادر به کنترل آن‌ها نیست. به‌عنوان مثال، کودکان مبتلا به سندرم توره ممکن است مدام گلوی خود را صاف کنند یا چشمک بزنند.