رشد گفتار و زبان، پایه و اساس توانایی کودک برای برقراری ارتباط مؤثر با دیگران و درک و پردازش زبان است. کودکی که مهارت‌های زبانی قوی نداشته باشد، ازنظر تحصیلی، اجتماعی و عاطفی دچار مشکل میشود.
گفتاردرمانی می‌تواند به غلبه بر چالش‌های ارتباطی کمک کند. بنابراین شما به‌عنوان والدین، نقشی حیاتی در کمک به فرزندتان برای توسعه مهارت‌های زبانی ایفا می‌کنید. اگر فرزندتان را به جلسات گفتاردرمانی می‌برید، نکات گفتاردرمانی کودک در منزل می‌توانند مکمل درمان او باشند و به کودکتان کمک کنند مهارت‌های گفتار خود را در خانه بهبود بخشد. در ادامه چند تمرین آموزشی آورده شده‌اند:
از زبان ساده و صریح استفاده کنید
وقتی در خانه با فرزندتان صحبت می‌کنید، از زبانی واضح و صریح و واژگانی متناسب با سن کودک استفاده کنید. فرزندتان را تشویق کنید تا به شما پاسخ دهد و او را به‌خاطر تلاش‌هایش تحسین کنید. به‌علاوه حرف زدن با کودک به او کمک می‌کند مهارت‌های زبانی خود را توسعه دهد و توانایی‌اش را در برقراری ارتباط مؤثر بهبود بخشد. همچنین در هنگام صحبت با کودک از کلمات و ایده‌های جدید استفاده کنید تا مهارت‌های زبانی او تقویت شوند. به‌علاوه مکالمه با فرزندتان به او کمک می‌کند تا دایره لغات خود را بسازد، مهارت‌های گوش دادن خود را بهبود بخشد و توانایی خود را برای بیان موضوعات مختلف توسعه دهد.
به فرزندتان حق انتخاب بدهید
یکی از تمرینات گفتاردرمانی در منزل، دادن حق انتخاب به کودک است. وقتی به فرزندتان حق انتخاب می‌دهید، به او کمک می‌کنید مهارت‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری را بیاموزد. درنتیجه کودک یاد می‌گیرد چگونه منظور خود را بیان کند و ترجیحات و خواسته‌های خود را به اشتراک بگذارد. انتخاب کردن به تشویق یادگیری، افزایش اعتمادبه‌نفس و بهبود مهارت‌های ارتباطی کودک کمک می‌کند. علاوه‌براین، انتخاب کردن به کودکان قدرت می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا بر زندگی و تصمیم‌های خود کنترل بیشتری (یکی از جنبه‌های مهم رشد کودک) داشته باشند.
گفتگوی موازی داشته باشید
در این روش، به‌جای بیان مستقیم، کارهای کودک را مشاهده کرده و آنها را برای او توصیف کنید. درنتیجه کودک ارتباط بهتری میان فعالیت‌هایش و واژه‌ها برقرار می‌کند. به‌عنوان مثال، اگر کودک مشغول نوازش عروسکش است، شما می‌توانید بگویید: «رایان نی نی رو ناز می‌کنه. نازی نازی. آخ، نی نی افتاد زمین.» این نوع گفتار به کودک کمک می‌کند تا به کلمات توجه بیشتری داشته باشد، به‌تدریج آنها را بشناسد و بیشتر به آنها پاسخ دهد. این روش علاوه‌بر تقویت دایره واژگان کودک، توجه و تمرکز او را نیز افزایش می‌دهد.
آموزش را سرگرم‌کننده کنید
کودکان مبتلا به تأخیر در گفتار، بیشتر درگیر فعالیت‌هایی می‌شوند که به نظرشان جالب و لذت‌بخش هستند. بازی‌ها و فعالیت‌هایی مانند پازل یا نقاشی را که برای فرزندتان لذت‌بخش هستند، در تمرین‌های گفتاردرمانی بگنجانید.
کودک را تشویق کنید تا در سناریوها و موقعیت‌های مختلف مانند رفتن به دکتر یا سفارش غذا در رستوران نقش‌آفرینی کند. بازی با کودک باعث میشود مهارت‌های ارتباطی خود را به‌شیوه‌ای سرگرم‌کننده و تعاملی تمرین کند.
فرزندتان را تشویق کنید تا منظور خود را ازطریق ابزارهای خلاقانه مانند نقاشی یا نوشتن بیان کند. این روش به او کمک کند تا مهارت‌های زبانی خود را توسعه دهد و درعین‌حال خلاقیتش رشد کند.
به فرزندتان برای مشارکت و پیشرفت در تمرینات گفتاردرمانی پاداش دهید. پاداش می‌تواند پذیرایی‌ای کوچک یا فعالیتی باشد که از آن لذت می‌برد.
از فرصت‌های روزمره استفاده کنید
گنجاندن فعالیت‌های روزمره در گفتاردرمانی در خانه برای کمک به رشد مهارت‌های گفتاری و زبانی کودکان مهم است.
گفتاردرمانگران اغلب توصیه می‌کنند والدین برای آموزش برقراری ارتباط از فرصت‌های روزمره به‌عنوان مثال زمان صرف غذا، حمام کردن یا حین بازی استفاده کنند. استفاده از فعالیت‌های روزمره فرصت‌هایی را برای کودکان فراهم می‌کند تا در موقعیت‌های واقعی تمرین کنند.
آهسته و شمرده صحبت کنید
هنگام صحبت با کودک، سرعت صحبت کردن خود را کاهش دهید و بین جملات مکث کنید. در این صورت، کودک زمان کافی برای پردازش کلمات شما را دارد و به‌طور بهتر و دقیق‌تر مفهوم هر جمله را درک می‌کند. به‌علاوه، کاهش سرعت در صحبت کردن به کودک کمک می‌کند که توجه بیشتری به گفتار شما داشته باشد و درنتیجه درک آن برای او آسان‌تر میشود. این روش باعث تقویت تمرکز کودک میشود و به او کمک می‌کند به‌طور فعال‌تری در گفتار شرکت کند.
گفته‌های کودک را کامل کنید
وقتی کودک کلمه یا جمله کوتاهی بیان می‌کند، شما می‌توانید آن را به‌شکل کامل‌تری بگویید. برای مثال، اگر کودک فقط می‌گوید «مامان آب»، شما می‌توانید بگویید: «مامان، آب بده.» این کار به کودک کمک می‌کند تا جملات پیچیده‌تر و طولانی‌تر را یاد بگیرد و درک بهتری از ساختار جملات پیدا کند. به‌علاوه، این روش، دایره واژگان کودک را گسترش می‌دهد و به او کمک می‌کند تا از جملات پیچیده‌تری استفاده کند که برای ارتباطات اجتماعی و یادگیری مفید خواهد بود.
با کودک تماس چشمی داشته باشید
تماس چشمی در هنگام صحبت کردن با کودک بسیار مهم است. زمانی که کودک با شما صحبت می‌کند یا شما با او صحبت می‌کنید، حفظ تماس چشمی به او کمک می‌کند که توجه بیشتری به گفتار شما داشته باشد و ارتباط بهتری برقرار کند. این عمل نه‌تنها به کودک کمک می‌کند که روی کلمات شما تمرکز کند، بلکه باعث میشود درک بهتری از نحوه استفاده صحیح از زبان پیدا کند و بر مهارت‌های گفتاری خود بیفزاید.
توجه کودک را جلب کنید
قبل از شروع هر تمرین گفتاردرمانی، مطمئن شوید که توجه کودک به شما جلب شده باشد. زمانی که کودک به شما توجه دارد، یادگیری برای او آسان‌تر میشود و ازآنجاکه توجه، اولین قدم در فرایند یادگیری است، کیفیت آموزش شما افزایش می‌یابد. بنابراین کودک به‌طور فعال در تمرینات گفتاردرمانی مشارکت کرده و از آن بیشتر بهره‌برداری می‌کند.
آموزش را به فعالیتی خانوادگی تبدیل کنید
تمام خانواده را در تمرینات گفتاردرمانی شرکت دهید. گفتاردرمانگران اغلب مشارکت خواهر و برادر، پدربزرگ و مادربزرگ یا سایر اعضای خانواده را در فعالیت‌های گفتاردرمانی توصیه می‌کنند؛ زیرا مشارکت آنها در آموزش به ایجاد محیطی حمایتی کمک می‌کند.
زمانی که تمام خانواده درگیر گفتاردرمانی هستند، همه می‌توانند درمورد اهداف درمانی کودک و نحوه حمایت از آنها همدل باشند. حضور کل اعضای خانواده در طول آموزش به اطمینان از ثبات در درمان کودک که برای پیشرفت بسیار مهم است، کمک می‌کند.
مشارکت خانواده به کودک اجازه می‌دهد تا مهارت‌های خود را در محیط‌های متفاوت و با افراد مختلف تمرین کند. این روش به افزایش تسلط و اعتمادبه‌نفس او در هنگام استفاده از مهارت‌ها در موقعیت‌های واقعی کمک می‌کند.
از حرکات و زبان اشاره استفاده کنید
استفاده از حرکات دست و زبان اشاره، به کودک کمک می‌کند تا ارتباط میان کلمات و معانی آنها را راحت‌تر درک کند. برای مثال، هنگام گفتن کلمه «بیا»، می‌توانید با دست خود اشاره کنید که کودک به آن عمل توجه کند. این روش به کودک کمک می‌کند تا علاوه‌بر یادگیری کلمات، زبان بدن و حرکات غیرکلامی را نیز درک کرده و از آنها در برقراری ارتباط استفاده کند.
در طول گفتاردرمانی از سؤالات کمتر و جملات خبری بیشتر استفاده کنید
به‌جای اینکه دائماً از کودک سؤال بپرسید، بهتر است بیشتر از جملات خبری استفاده کنید تا اطلاعات را به او منتقل کنید. برای مثال، به‌جای پرسیدن «این چیه؟»، شما می‌توانید بگویید: «این سیبه.» این روش باعث میشود که کودک بدون اینکه تحت فشار یا استرس قرار گیرد، بیشتر به استفاده از جملات خبری عادت کند و ازطریق این جملات اطلاعات جدید یاد بگیرد. این روش به‌طور غیرمستقیم زبان و واژگان کودک را گسترش می‌دهد.
کلمات را به‌صورت صحیح بیان کنید
زمانی که کودک کلمه‌ای را اشتباه می‌گوید، بهتر است شما آن کلمه را به‌درستی و با تأکید تکرار کنید. به این ترتیب، کودک متوجه میشود که تلفظ صحیح کلمات چگونه است و می‌تواند آنها را درست به‌کار ببرد. مهم است که از خندیدن یا تشویق به تلفظ نادرست خودداری کنید؛ زیرا این کار ممکن است کودک را به اشتباهات بیشتر تشویق کند. تکرار صحیح کلمات باعث میشود کودک اشتباهات خود را اصلاح کند و یادگیری بهتری داشته باشد.
ثابت‌قدم باشید
تمرینات گفتاردرمانی را به‌طور منظم، در حالت ایده‌آل روزانه یا چند بار در هفته، انجام دهید.
انجام مداوم تمرینات گفتاردرمانی در منزل ضروری است؛ زیرا باعث ایجاد روالی عادی میشود که احساس راحتی و امنیت بیشتری برای کودک به همراه دارد.
تداوم تمرینات همچنین به درمانگر این امکان را می‌دهد که پیشرفت کودک را به‌طور مؤثرتری دنبال کند و به او کمک می‌کند واکنش کودک به تکنیک‌ها و مداخلات مختلف در طول زمان را زیر نظر بگیرد.
فرزندتان را تشویق کنید از شما تقلید کند
تشویق فرزندتان به تقلید از شما می‌تواند به رشد مهارت‌های گفتاری و زبانی و واژگان او کمک کند.
تقلید به کودکان این امکان را می‌دهد که با شنیدن کلمات، عبارات و صداهای جدید از زبان کودکی بزرگ‌تر یا بزرگسالان، بهتر به یادگیری آنها بپردازند. همچنین به آنها کمک می‌کند تا مهارت‌های گفتاری و زبانی خود را تمرین کرده و سعی کنند آنچه را که می‌شنوند تکرار کنند. می‌توانید از فرزندتان بخواهید هنگام تولید صداهای گفتاری هدف، از شما تقلید کند تا به بهبود درک و مهارت‌های بیان او کمک شود.
علاوه‌براین، تقلید می‌تواند به رشد مهارت‌های اجتماعی کمک کند؛ زیرا کودکان یاد می‌گیرند که چگونه با مشاهده و تقلید از رفتار اطرافیان خود با دیگران ارتباط برقرار کنند و با آنها تعامل داشته باشند.
از وسایل کمک بصری استفاده کنید
از وسایل کمک بصری، مانند فلش‌کارت یا تصاویر، برای کمک به کودک خود برای درک تمرین‌ها و ایجاد ارتباط بین وسایل تصویری و صداها و کلماتی که در حال یادگیری هستند، استفاده کنید.
از وسایل کمک بصری می‌توان برای تقویت معنای کلمات گفتاری استفاده کرد. این وسایل به‌ویژه برای کودکانی که در حال یادگیری صحبت کردن هستند یا کسانی که در درک زبان مشکل دارند، مفید می‌باشند. آنها می‌توانند به کودکان مبتلا به بیشفعالی یا کسانی که مشکل تمرکز دارند، کمک کنند.
همچنین می‌توان از آنها برای خلق داستان‌های اجتماعی استفاده کرد، که می‌توانند به کودکان کمک کنند موقعیت‌های اجتماعی، توالی وقایع و ترتیب اعمال را درک کنند.
صبور باشید
رشد گفتار و زبان به زمان نیاز داشته و صبوری والدین نقشی کلیدی در موفقیت این فرایند دارد. صبور بودن به کودک اجازه می‌دهد بدون فشار و با سرعت خود پیشرفت کند و با ایجاد محیطی حمایتی، انگیزه او را برای مشارکت در درمان افزایش می‌دهد. همچنین، صبوری به والدین این امکان را می‌دهد تا روش‌های گفتاردرمانی را با نیازهای کودک سازگار کنند؛ خصوصاً برای کودکان با نیازهای ویژه که به رویکردهای انعطاف‌پذیرتری نیاز دارند.
مشوق و حامی باشید
کودکان ممکن است مرتکب اشتباه شوند یا برای بیان منظور خود به‌صورت واضح تلاش کنند. تشویق و حمایت در هنگام اشتباه کردن کودکان به آنها کمک می‌کند تا احساس راحتی داشته باشند و دوباره تلاش کنند. همچنین حمایت والدین از کودکان باعث افزایش اعتمادبه‌نفس آنها و ایجاد انگیزه برای ادامه یادگیری میشود.
اگر کودک احساس کند از تلاش‌هایشان قدردانی میشود، واکنش مثبتی نشان می‌دهد و بیشتر درگیر یادگیری میشود. کلمات تشویق‌کننده و تقویت مثبت می‌توانند به کودکان کمک کنند تا احساس ارزشمندی و انگیزه برای ادامه کار بر روی مهارت‌های ارتباطی خود داشته باشند.
از تکرار استفاده کنید
تکرار عبارات یا جملاتی که کودک گفته است می‌تواند از چند طریق به تقویت مهارت‌های ارتباطی او کمک کند.
تکرار می‌تواند به کودک کمک کند:
- دایره لغات خود را با شنیدن دقیق کلمات مورد استفاده در زمینه‌های مختلف توسعه دهد.
- منظور خود را واضح‌تر و با اطمینان بیشتر بیان کند.
- راه‌های مناسب برای شروع و پاسخ به مکالمات را بیاموزد.
- کاربرد و دستور زبان صحیح را یاد بگیرد.
به درخواست‌های کودک فوراً پاسخ ندهید
برای ترغیب کودک به استفاده از زبان برای بیان نیازهای خود، نباید بلافاصله به درخواست‌های او پاسخ دهید. به‌عنوان مثال، اگر کودک آب می‌خواهد، کمی صبر کنید و اجازه دهید کودک خودش از شما درخواست کند. این کار باعث میشود کودک به‌طور طبیعی از کلمات و جملات برای بیان خواسته‌هایش استفاده کند. شما همچنین می‌توانید وسایل محبوب کودک را از دسترس او دور نگه دارید تا او را مجبور به بیان خواسته‌اش کنید. این روش به کودک کمک می‌کند تا ازطریق زبان به‌طور مستقل‌تری ارتباط برقرار کند. مطمئن شوید این انتظارات متناسب با سطح زبانی کودک است و او تحت فشار قرار نمی‌گیرد.
تمام حواس کودک را در گفتاردرمانی درگیر کنید
برای یادگیری مؤثرتر، سعی کنید از تمامی حواس کودک در تمرینات گفتاردرمانی استفاده کنید. برای مثال، وقتی قصد دارید کلمه‌ای مانند «سیب» را به کودک آموزش دهید، اجازه دهید کودک سیب را ببیند، بو کند، بچشد و بخورد. سپس، نام آن را بشنود. این روش چندحسی به کودک کمک می‌کند تا ارتباط بین کلمه و تجربه‌اش را بهتر درک کند. یادگیری ازطریق تجربیات حسی مختلف باعث میشود کودک کلمات را به‌طور عمیق‌تر و با درک بهتر یاد بگیرد و به یادگیری زبان او کمک می‌کند.
داستان‌سرایی را در برنامه آموزشی کودک بگنجانید
داستان‌سرایی در برنامه گفتاردرمانی کودک، نقش مهمی در رشد زبان، تخیل، و مهارت‌های اجتماعی دارد. این فعالیت کودکان را با واژگان و دستور زبان آشنا کرده، به آنها کمک می‌کند افکارشان را سازمان‌دهی و احساساتشان را بیان کنند. همچنین، داستان‌سرایی تخیل را پرورش می‌دهد، مهارت‌های حل مسئله را تقویت می‌کند و تعاملات اجتماعی را بهبود می‌بخشد. برای کودکان با نیازهای ویژه نیز این تمرین‌ها راهی برای درک بهتر دنیای اطراف و توسعه مهارت‌های اجتماعی است، و به ایجاد پیوندی قوی بین والدین و کودک کمک می‌کند.
تمرینات گوش دادن را در آموزش گفتاردرمانی بگنجانید
تمرینات گوش دادن را در گفتاردرمانی کودک بگنجانید؛ زیرا مهارت گوش دادن نقش مهمی در تقویت ارتباط و درک دارد. این تمرین‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا توجه، تمرکز، و توانایی پردازش اطلاعات را بهبود دهند و به‌راحتی دستورالعمل‌ها را دنبال کنند. همچنین، گوش دادن می‌تواند حس همدلی و آگاهی اجتماعی کودکان را تقویت کند و به آنها درک بهتری از احساسات و دیدگاه‌های دیگران بدهد، که این امر برای رشد عاطفی و روابط قوی‌تر آنها ضروری است.
«جعبه ابزار» گفتاردرمانی ایجاد کنید
ایجاد «جعبه ابزار» گفتاردرمانی راهی عالی برای دسترسی فرزندتان به منابع گفتاردرمانی در منزل است. این «جعبه ابزار» می‌تواند شامل برنامه‌های گفتاردرمانی، بازی‌ها، کتاب‌ها و سایر موادی باشد که فرزندتان می‌تواند برای تمرین مهارت‌های یادگیری خود استفاده کند.
این ابزارهایی که به‌راحتی در دسترس هستند، کار کردن روی اهداف گفتاردرمانی را برای فرزندتان آسان‌تر می‌کنند و به او انگیزه بیشتری برای آموزش می‌دهند.
با گفتاردرمانگر فرزندتان صحبت کنید
اگر نگران رشد زبان فرزندتان هستید، اولین قدم مشورت با متخصص اطفال یا گفتاردرمانگر است. اگر کودک در جلسات گفتاردرمانی شرکت می‌کند، گفتاردرمانگر می‌تواند برنامه‌ای شخصی‌سازی‌شده برای نیازهای او طراحی کند و اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدتی را برای تمرین در منزل به شما بدهد. گفتاردرمانی در منزل به نظارت و راهنمایی گفتاردرمانگر نیاز دارد تا مؤثر باشد. اگر درمورد پیشرفت کودک خود سؤالی دارید، حتما با گفتاردرمانگر مشورت کنید. او می‌تواند نکات مفیدی برای ادغام تمرین‌ها در فعالیت‌های روزانه و منابعی برای یادگیری بهتر ارائه دهد.
چه کسانی به گفتار درمانی در منزل نیاز دارند؟
گفتار درمانی در منزل شامل ارائه خدمات درمانی توسط گفتار درمانگران در خانه شما است، بدون اینکه نیازی به رفتن به جایی باشد. گفتار درمانی در منزل می‌تواند برای مشکلات زیر ارائه شود:
آفازی: که معمولاً به دلیل سکته مغزی یا آسیب مغزی رخ می‌دهد.
دیس‌آرتری: وضعیتی است که ناشی از اختلالات سیستم عصبی، مانند سکته مغزی، است و منجر به فلج صورت یا ضعف در عضلات زبان یا گلو میشود.
اختلالات دریافتی: که ناشی از اوتیسم یا کم‌شنوایی هستند.
اختلالات تشدید: که زمانی رخ می‌دهد که انرژی صدای بینی یا دهانی در سیگنال گفتاری بسیار زیاد یا ناکافی باشد.
گفتار درمانگر در منزل بیمار چه کارهایی انجام می‌دهد؟
قبل از شروع درمان، درمانگر روندی را دنبال می‌کنند که شامل مراحل زیر است:
ارزیابی: گفتاردرمانگر ابتدا با ارزیابی بیمار شروع می‌کند. او تمام حوزه‌های رشد گفتار و زبان را بررسی می‌کند تا مشخص کند که بیمار در کجا دچار مشکل است. آنها بر اساس عملکرد بیمار در مقایسه با استانداردهای رشدی تصمیم‌گیری می‌کنند.
انتخاب اهداف: انتخاب تعداد معقولی از اهداف درمانی در ابتدای فرایند درمان بسیار مهم است. بیماران مبتلا به مشکلات گفتاری و زبانی اغلب در چندین حوزه مشکل دارند. گفتاردرمانگر تعدادی از مشکلات را انتخاب می‌کند تا به طور همزمان روی آنها کار کند. معمولاً این انتخاب‌ها بر اساس این است که کدام مشکلات بیشتر بر ارتباط تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، اگر کودک فقط چند کلمه می‌تواند بگوید اما در تلفظ صدای "س" مشکل دارد، درمانگر ممکن است ابتدا بیشتر روی آموزش کلمات تمرکز کند و سپس به اصلاح تلفظ این صدا بپردازد.
ارائه درمان: هر بیمار منحصر به فرد است و به روش‌های درمانی مختلف واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهد.گفتاردرمانگر تکنیک درمانی مناسب را برای هر بیمار انتخاب کرده و درمان را با توجه به پاسخ بیمار به روش‌های خاص تنظیم می‌کند.
تکنیک‌های گفتار درمانی در منزل چیست؟
برای کمک به رفع مشکلات خاص کودک، متخصص از تمرینات درمانی و فعالیت‌های مختلفی استفاده می کند، از جمله:
-
فعالیت‌های زبانی: این فعالیت‌ها شامل بازی و مکالمه با کودک در حین استفاده از تصاویر، کتاب‌ها و اشیاء برای تحریک رشد زبان اوست. برای کمک به مهارت‌های زبانی کودک، درمانگر همچنین ممکن است تلفظ صحیح را بیان کند و از تمرینات تکرار استفاده کند.
-
فعالیت‌های تلفظ: در این فعالیت‌ها، گفتاردرمانگر با کودک کار می‌کند تا تلفظ او را بهبود بخشد. در طی بازی، درمانگر نحوه تولید صداهای خاصی را آموزش می دهد.
-
درمان تغذیه و بلع: گفتاردرمانی می‌تواند به کودکانی که در جویدن یا بلع مشکل دارند کمک کند. تمرینات دهانی باعص می شوند عضلات دهان کودک تقویت شود . همچنین با معرفی بافت‌های غذایی مختلف، آگاهی دهانی کودک بهبود داده میشود.
-
تمرینات: گفتاردرمانگر از انواع تمرینات زبان، فک و لب برای تقویت عضلات اطراف دهان استفاده می کند که می‌تواند در گفتار و ارتباطات آینده کمک کند.
چرا گفتار درمانی در منزل مفید است؟
-
برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی شده در حریم خصوصی خانه شما ارائه میشود.
-
خانه جایی است که کودک احساس امنیت می‌کند و بیشتر وقت خود را در آن می‌گذراند. بودن در محیطی مورد اعتماد می‌تواند اعتماد به نفس کودک را افزایش داده و توانایی او را برای شرکت در درمان بهبود بخشد.
-
درمانگر می‌تواند از اسباب‌بازی‌ها یا اشیاء روزمره کودک در طول جلسه درمان استفاده کند، که این امکان را به والدین و کودک می‌دهد تا مهارت‌های جدید را به طور منظم تمرین کنند.
-
دیگر نیازی به لغو جلسات یا تغییر برنامه‌های شلوغ خود برای حضور در جلسات نخواهید داشت. گفتار درمانی در منزل کمتر منجر به لغو جلسات میشود و این امکان را می‌دهد که درمان به صورت منظم و پیوسته ادامه یابد.
-
شما می‌توانید بلافاصله پس از ورود درمانگر به خانه، جلسه را شروع کنید و نیازی به انتظار در لابی ندارید.
-
گفتاردرمانگر در محیطی آشنا و طبق روالی آشنابه بیمار نشان می دهد که چگونه تکنیک‌ها را در فعالیت‌های روزانه خود بگنجاند.
جمع‌بندی
یکی از روش‌هایی که والدین می‌توانند به برطرف نمودن مشکلات گفتاری فرزندان خود کمک کنند استفاده از روش‌های گفتار درمانی در منزل است. این روش درمانی با توجه به نیازهای فردی هر کودک، به بهبود توانایی‌های گفتاری و زبانی او کمک می‌کند. مشورت با گفتاردرمانگر و بهره گرفتن از راهنمایی‌های او برای آموزش گفتاردرمانی کودک در منزل بسیار مهم است. اگر می‌خواهید بدون نیاز به خروج از خانه خود، گفتار درمانی دریافت کنید، گروه توانبخشی راه کمال راه‌حلی ایده‌آل است. برای مشاوره رایگان و یا دریافت نوبت ویزیت، با ما تماس بگیرید و گامی مؤثر برای بهبود وضعیت زبانی کودکتان بردارید.
منابع
مطالب مشابه
اختلال هماهنگی رشدی (DCD)، اختلالی عصبی است که تعادل، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی بیمار ازجمله مهارت‌های حرکتی ظریف، درشت و برنامه‌ریزی حرکتی را دچار مشکل می کند.
یکی از نکات مهم در هنگام یافتن مرکز درمانی اوتیسم، نزدیکی مرکز به محل زندگی بیمار است. در این صورت والدین با خیالی آسوده مراحل درمان فرزند خود را شروع می‌کنند. اگر در شمال تهران ساکن هستید و به مرکز درمانی اوتیسم نیاز دارید، گروه توانبخشی راه کمال با بهره‌گیری از تیمی مجرب و حرفه‌ای، خدمات تخصصی و نوین برای درمان کودک شما ارائه می‌دهد.
فلج مغزی، بیماری مادام‌العمری است که به درمان‌های طولانی‌مدت نیاز دارد. درحالی‌که اثربخشی بوتاکس در تسکین اسپاستیسیته در افراد مبتلا به فلج مغزی ثابت شده است، اثرات آن موقتی هستند.
امتناع کودک از غذا خوردن می‌تواند برای والدین ناراحت‌کننده باشد. مقداری بدغذایی در زمان غذا خوردن برای هر نوزاد یا کودک نوپایی طبیعی است، اما باید به‌مرور زمان از بین برود. هنگامی که بدغذایی یا مشکلات تغذیه ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشند، ممکن است مشکلی پزشکی یا رفتاری در ریشه علائم آنها وجود داشته باشد.
اختلال بلع یا دیسفاژی به معنی ناتوانی در عبور آسان غذا یا مایعات از دهان، گلو و سپس مری و معده در طی فرایند بلعیدن است. این اختلال می‌تواند منجر به آسپیراسیون (ورود غذا یا مایعات به نای و ریه‌ها) شود.
اگر با کودکی اوتیسمی زندگی یا کار کنید، می‌دانید که بال بال زدن در اوتیسم، رفتاری خودتحریکی (استیمینگ) در نظر گرفته میشود. کودک مبتلا به اوتیسم از رفتارهای استیمینگ برای خودتنظیمی احساسات یا اضطراب خود استفاده می‌کند.
رفتاردرمانی شناختی بر این ایده استوار است که احساسات، افکار و رفتارهای ما همگی به هم مرتبط هستند و می‌توانند بر یکدیگر تأثیر بگذارند. وقتی کودکان احساس اضطراب یا افسردگی می‌کنند، به‌راحتی در چرخه افکار منفی یا غیرمفید گرفتار می‌شوند.
اصطلاح «اوتیسم با عملکرد بالا» تشخیص پزشکی رسمی نیست، بلکه به‌طور عمومی برای اشاره به افرادی استفاده میشود که به‌طور نسبی نیاز به حمایت کمتری دارند و قادرند به‌طور مستقل‌تری در زمینه‌هایی مانند خواندن، نوشتن، صحبت کردن و مدیریت مهارت‌های زندگی عمل کنند.
انواع اختلالات رفتاری شایع در کودکان شامل این موارد هستند:اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD)، اوتیسم ، سلوک (CD)، اختلالات یادگیری، نافرمانی مقابله‌ای (ODD)، انفجاری متناوب، وسواس فکری- عملی (OCD)، دو قطبی، اضطرابی، اختلالات خوردن و ...
سندروم ساوان حالتی نادر است که در آن بیمار مبتلا به اختلالات رشدی، مهارت‌های چشمگیری در حوزه‌ای خاص از خود نشان می‌دهد. این سندرم اغلب با اختلال طیف اوتیسم (ASD) مرتبط است.