تمرین‌های فلورتایم فقط برای سرگرم کردن کودک مبتلا به اوتیسم در طول بازی نیست، بلکه انجام فعالیتی برای سرگرم شدن با هم است. این شادی و لذت مشترک در طول بازی فرزند شما را به دنیایی مشترک می‌کشاند. هنگامی که در بازی با یکدیگر شادی را به اشتراک می‌گذارید، می‌توانید تعاملات بسیار غنی و عاطفی با کودک داشته باشید و ازطریق این تعاملات است که می‌توانید رشد کودک خود را به روش‌های قابل توجهی تقویت کنید.
در اینجا چند تمرین پیشنهادی وجود دارند که می‌توانید با کودک خود انجام دهید تا فرصت‌هایی برای شادی مشترک ایجاد کنید. به یاد داشته باشید که ایجاد فرصتی برای شادی و تعامل با کودک در درجه اول اهمیت و بازی در درجه دوم قرار دارد. بنابراین از هر بازی به‌عنوان یک راهنما برای رسیدن به هدف شادی مشترک استفاده کنید.
اگرچه هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، تشخیص زودهنگام به کاهش چالش‌های رشدی کمک می‌کند. درمان اتیسم معمولاً شامل ترکیبی از روش های مختلف درمانی و مصرف داروها می‌‌باشد.
قایم باشک یا دالی بازی
بسته به اینکه فرزندتان از نظر رشد در کجا قرار دارد، می‌توانید دالی بازی یا قایم باشک را انتخاب کنید. این بازی‌ها تا حد زیادی بهترین فعالیت‌ها برای تقویت شادی مشترک هستند. آن‌ها شامل بازی حول اضطراب جدایی، تعلیق، انتظار، هیجان و شادی و همچنین نوبت گرفتن هستند.
دالی بازی می‌تواند به شکل‌های متنوعی مانند قرار دادن یک ملاقه (یا پوشش دیگر) روی کودک یا خودتان باشد. این بازی شامل یک عنصر حسی است. بنابراین بسته به مشخصات پردازش حسی فرزندتان، می‌توانید بافت‌ها یا وزن‌های مختلفی را در مواد پوششی بگنجانید تا تحریک یا فشار کم و بیش ایجاد کنید.
در طول قایم باشک با کودکان بزرگ‌تر می‌توانید با افزایش فاصله از او و پنهان شدن در مکان‌های سخت‌تر، بازی را به مرور پیچیده‌تر کنید. حتی می‌توانید برای چالش بیشتر از سرنخ‌های اضافی استفاده کنید. همچنین می‌توانید با پنهان شدن در مکان‌هایی که نیاز به خم شدن یا خزیدن دارد، مطابق با پردازش حسی فرزندتان پیش بروید.
حباب یا بادکنک
دمیدن حباب یا ضربه زدن به بادکنک بازی‌ای است که می‌توان به تنهایی از آن لذت برد، اما وقتی با هم بازی می‌کنیم، می‌توان آن را بسیار سرگرم‌کننده‌تر کرد. این بازی می‌تواند شامل نوبت گرفتن، پیش بینی، ناامیدی (زمانی که می‌ترکند)، فرصتی برای یادگیری تجربی حروف اضافه (بالا، پایین، پشت، جلو، رو، زیر و غیره) و تمرین صبر باشد.
می‌توانید حباب‌ها را با شماره 3 باد کنید و قبل از اینکه آن‌ها را فوت کنید، منتظر واکنش کودک باشید. در این صورت کودک انگیزه می‌گیرد تا خودش حباب‌ها را منفجر کند. گاهی‌اوقات این کار برای کودکان خردسال چالش‌برانگیز است.
همچنین می‌توانید در طول بازی رنگ بادکنک‌ها را بگویید. می‌توانید به آرامی یا محکم به آن‌ها ضربه بزنید تا پایین بیایند یا بالا بروند، یا حتی اجازه دهید بروند و به زمین افتادنشان را نگاه کنید.
غلغلک دادن یا بغل کردن
غلغلک دادن یکی دیگر از تمرین‌های فلورتایم است که باعث خندیدن می‌شود. با ساختن یک بازی با کمک غلغلک دادن می توانید زمان زیادی را کنار کودک خود لذت ببرید. وقتی غلغلک دادن باعث ترس کودک می‌شود، می‌توانید از بغل کردن استفاده کنید. در طول این فعالیت می‌توانید به نوبت یکدیگر را غلغلک بدهید، اعضای بدن را نام ببرید و ... .
تعقیب و گریز
تعقیب و گریز فعالیتی شبیه به قایم باشک است و تفاوت آن این است که در این حالت شما همیشه در دید یکدیگر بوده و معمولاً به سرعت در حال حرکت هستید. تعقیب و گریز می‌تواند شامل پیش‌بینی، هیجان و یادگیری واژگان به‌صورت تجربی در حین حرکت (سریع، آهسته) باشد. حتی می‌توانید در طول این فعالیت از بازی وانمودی که شامل شخصیت‌ها، حیوانات عروسکی یا عروسک‌ها هستند نیز برای تعقیب یکدیگر استفاده کنید.
دویدن و سقوط (Run and Crash)
بازی دویدین و سقوط، یک بازی عالی برای لذت بردن با هم است. شما می‌توانید تغییراتی در بازی ایجاد کنید که شامل ساختن نوعی برج با استفاده از بالش‌ها یا کوسن‌ها و دویدن در اتاق به داخل این برج‌ها است. همچنین می‌توانید فقط در سراسر اتاق بدوید و روی کاناپه یا تخت بروید. اگر در محیطی بزرگ مانند باشگاه بازی می‌کنید، می‌توانید بدوید و به تشک‌های بزرگ برخورد کنید.
می‌توانید زمان‌بندی را با تغییر سرعت تصادف تنظیم کنید. می‌توانید با توقف و راه‌اندازی یا استفاده از چراغ‌های سبز، زرد و قرمز روی سایر جنبه‌های برنامه‌ریزی کار کنید. می‌توانید با هم مسابقه بدهید. همچنین می‌توانید با ساختن انبوهی از بالش‌ها، به آن‌ها برخورد کنید و در مورد اینکه چگونه بدوید و هر بار به تشکی متفاوت با دفعه قبل برخورد کنید، تصمیم بگیرید.
منابع
مطالب مشابه
آگاهی از عوارض احتمالی داروهای بیش فعالی برای والدین و متخصصان اهمیت زیادی دارد تا بهترین تصمیمات را برای مدیریت علائم این اختلال بگیرند و تأثیرات منفی را به حداقل برسانند.
مدرسه معمولاً محیط مناسبی برای کودکان مبتلا به اوتیسم نیست، و این می‌تواند در طول سال تحصیلی و حتی بعد از آن مشکلاتی جدی ایجاد کند. شناخت مشکلات کودکان در مدرسه به رفع آن‌ها و بهبود روند آموزش کمک می‌کند.
تشخیص اتیسم اغلب شامل ترکیبی از مشاهده‌های رفتاری، آزمون‌های روانشناختی، و در برخی موارد، آزمایش‌های ژنتیکی است. ، تشخیص زودهنگام آن می‌تواند منجر به ارائه مداخلات و حمایت‌های مؤثرتر شود.
اختلال طیف اوتیسم هیچ علت شناخته شده‌ای ندارد. با توجه به پیچیدگی این اختلال و این واقعیت که علائم و شدت آن متفاوت هستند، احتمالاً دلایل زیادی برای ابتلا به اتیسم وجود دارند.
معمولاً در کنار اوتیسم بیماری‌ها و اختلالات دیگری نیز رخ می‌دهند که به‌عنوان بیماری‌های همزمان در نظر گرفته می‌شوند. تقریباً سه‌چهارم کودکان مبتلا به اوتیسم مبتلا به یک بیماری همزمان است.
کاردرمانی اتیسم یکی از سه روش درمانی رایج در محیط مدرسه (همراه با گفتاردرمانی و رفتاردرمانی) است. کاردرمانگران در جهت طیف وسیعی از اهداف، از دست‌خط بهتر گرفته تا مهارت‌های بازی و یکپارچگی حسی به بیماران کمک می کنند.
زندگی افراد مبتلا به اتیسم با احساس اضطراب و استرس همراه است که این احساسات می‌توانند بر سلامت عاطفی، سازگاری و انعطاف‌پذیری آن‌ها در برابر استرس تأثیر بگذارند.
تمرین‌های فلورتایم برای کودک اوتیستیک تنهابرای سرگرم کردن او در طول بازی نیست، بلکه انجام فعالیتی برای سرگرم شدن با هم است. این شادی و لذت مشترک در طول بازی فرزند شما را به دنیایی مشترک می‌کشاند.
روش درمانی ABA در اتیسم بر اصول تحلیل رفتار مبتنی است و با هدف افزایش رفتارهای مطلوب و در عین حال کاهش رفتارهای چالش‌برانگیز کودک عمل می‌کند.
علائم اتیسم شامل مسکل در مهارت‌های اجتماعی مانند بازی، یادگیری و برقراری ارتباط و برخی نشانه های دیگر مانند رفتارهای تکراری، علایق وسواسی و چالش با غذا خوردن هستند.