اختلال طیف اوتیسم هیچ علت شناخته شده‌ای ندارد. با توجه به پیچیدگی این اختلال و این واقعیت که علائم و شدت آن متفاوت هستند، احتمالاً دلایل زیادی برای ابتلا به این اختلال وجود دارند. درواقع هم ژنتیک و هم محیط ممکن است بر روی ابتلا به اوتیسم نقش داشته باشند.
ژنتیک
تحقیقات نشان می‌دهند اوتیسم معمولاً در خانواده‌ها ایجاد می‌شود و یک متاآنالیز از 7 مطالعه دوقلو ادعا می‌کند که 60 تا 90 درصد از خطر ابتلا به اوتیسم از ژنوم والدین ناشی می‌شود. بنابراین اگر کودک مبتلا به اوتیسم داشته باشید، احتمال اینکه فرزند اوتیسم دیگری نیز داشته باشید بیشتر است. احتمال داشتن فرزند اتیسمی در سایر اعضای خانواده شما نیز افزایش می‌یابد.
تغییرات در ژن‌های خاص یا ژنوم والدین خطر ابتلای کودک به اوتیسم را افزایش می‌دهند. اگر والدین حامل یک یا چند مورد از این تغییرات ژنی باشند، ممکن است اتیسم به کودک منتقل شود (حتی اگر والدین اوتیسم نداشته باشند). برای برخی افراد، خطر بالای اتیسم می‌تواند با یک اختلال ژنتیکی مانند سندرم رت یا سندرم ایکس شکننده مرتبط باشد. برای اکثر مبتلایان به اوتیسم، تغییرات متعدد در سایر مناطق DNA والدین خطر ابتلا به اختلال طیف اوتیسم را افزایش می‌دهند. اکثر این تغییرات DNA به خودی خود باعث اوتیسم نمی‌شوند، بلکه در ارتباط با بسیاری از ژن‌ها و عوامل محیطی دیگر باعث ایجاد اوتیسم می‌شوند.
عوامل محیطی
محققان در حال حاضر در حال بررسی این موضوع هستند که آیا عواملی مانند عفونت‌های ویروسی، داروها یا عوارض دوران بارداری، یا آلاینده‌های هوا در ایجاد اختلال طیف اوتیسم نقش دارند یا خیر.
کمبود ویتامین قبل از تولد
یک مطالعه در سال 2020 کمبود آهن در بارداری را ارزیابی کرد و نشان داد که مصرف کمتر آهن در دوران بارداری با خطرات اوتیسم بیشتر مرتبط است. آهن پایین مادر با اختلالات رشد مغز مرتبط است، بنابراین بعید است که یک عامل خطر مستقل باشد. برای اوتیسم، به این معنی که بعید است کمبود آهن در دوران بارداری به تنهایی خطر ابتلا به اوتیسم را در کودک افزایش دهد. با این حال، مصرف کافی آهن در دوران بارداری یک راه ساده برای محافظت از مغز در حال رشد جنین شما است.
علاوه بر این، یک متاآنالیز 10 مطالعه در سال 2022 نشان داد که مصرف اسید فولیک (فولات) در اوایل بارداری به طور قابل توجهی خطر ابتلا به اوتیسم را کاهش می‌دهد. فولات در رشد سلولی ضروری است و باعث رشد عصبی می‌شود. کمبودهای اوایل بارداری با نقایص مادرزادی و افزایش خطر ابتلا به اختلال طیف اوتیسم مرتبط هستند. محققان می‌گویند در حالی که کمبود فولات برای رشد جنین مضر است، مقادیر بیش‌ازحد آن نیز می‌تواند مضر باشد. محققان دریافتند که اگر یک مادر پس از زایمان سطح بسیار بالایی فولات (بیش از چهار برابر مقدار کافی در نظر گرفته شده) مصرف کند، خطر ابتلای فرزندش به اختلال طیف اوتیسم دو برابر می‌شود.
توصیه می‌شود همه افرادی که می‌توانند باردار شوند (حتی کسانی که در تلاش برای باردار شدن نیستند) باید روزانه بین 400 تا 800 میکروگرم فولات یا اسید فولیک دریافت کنند. اکثر مردم روزانه حدود 150 میکروگرم اسید فولیک را از غذاهای غنی شده مانند نان و غلات دریافت می‌کنند. بنابراین، برچسب مواد مغذی ویتامین خود را بررسی کنید و در صورت لزوم، غذاهای غنی از فولات (مانند عدس، اسفناج و کلم بروکلی) را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
سطوح بسیار بالای ویتامین ب 12 در مادران جدید نیز به‌طور بالقوه مضر است و خطر ابتلای فرزندان او به اختلال طیف اوتیسم را سه برابر می‌کند. اگر سطح فولات و ویتامین ب 12 بسیار بالا باشد، خطر ابتلای کودک به اختلال اوتیسم 17.6 برابر افزایش می‌یابد.
آلودگی هوا
یک مطالعه در سال 2022 نشان داد که قرار گرفتن درمعرض آلودگی هوا در طول هر سه ماهه بارداری، خطر ابتلا به اتیسم را به‌ویژه در نوزادان پسر افزایش می‌دهد.
راه‌های مختلفی برای محافظت از خود در برابر آلودگی هوا وجود دارد. به‌عنوان مثال، پس از تاریک شدن هوا باک بنزین خود را پر کنید، دور از مناطق پر تردد ورزش کنید و زمانی که سطح آلودگی بالاست در داخل خانه ورزش کنید.
افزایش وزن در بارداری
یک بررسی سیستماتیک در سال 2020 نشان داد که شاخص توده بدنی بالا (BMI) و افزایش وزن اضافی بارداری با خطر ابتلا به اوتیسم در فرزندان مرتبط هستند. محققان حدس می‌زنند که اختلالات هورمونی مرتبط با افزایش وزن اضافی می‌توانند بر رشد مغز جنین تأثیر بگذارند.
دیابت بارداری
مطالعه‌ای در سال 2015 نشان داد کسانی که در هفته بیست و ششم بارداری خود مبتلا به دیابت حاملگی بوده‌اند، 63 درصد بیشتر احتمال دارد فرزند مبتلا به اوتیسم داشته باشند. این بدان معناست که از هر 1000 نفر مبتلا به دیابت بارداری، هفت نفر از آن‌ها ممکن است یک فرزند مبتلا به اوتیسم داشته باشند.
محققان حدس می‌زنند قرار گرفتن درمعرض قند خون بالا در دوران بارداری ممکن است بر رشد مغز جنین تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به اختلالات رشدی را افزایش دهد. یک مطالعه در سال 2021 همچنین ارتباط احتمالی بین قند خون بالا در دوران بارداری و خطر ابتلا به اوتیسم را نشان داد. عامل مهم ممکن است افزایش سطح قند خون باشد
جالب اینجاست که مطالعه سال 2015 نشان داد که نوزادانی که از والدین بارداری که قبل از باردار شدن دیابت نوع 2 داشتند، به دنیا می‌آیند (احتمالاً به این دلیل که برای کنترل سطح قند خون خود دارو مصرف می‌کنند) در معرض خطر ابتلا به اوتیسم نیستند.
دیابت بارداری مشکلات متعددی ازجمله زایمان زودرس، وزن بالا در هنگام تولد و افزایش خطر چاقی و دیابت نوع 2 در مراحل بعدی زندگی را برای جنین ایجاد می‌کند. علاوه بر این، والدین حامله در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فشار خون بالا، پره اکلامپسی و دیابت نوع 2 هستند.
دارو
محققان ارتباط بالقوه‌ای بین داروهایی که والدین حامله در دوران بارداری مصرف می‌کنند و خطر ابتلا به اوتیسم جنین پیدا کرده‌اند. برای مثال، دسته‌ای از داروهای ضدافسردگی که به‌عنوان مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می‌شوند، با اوتیسم در ارتباط هستند. بااین‌حال، محققان می‌گویند نتایج نشان می‌دهند که این ارتباط بیشتر به‌دلیل افسردگی مادر به‌عنوان یک عامل خطر است تا داروهایی که افسردگی را درمان می‌کنند.
علاوه بر این، مصرف داروهای ضدتشنج، به‌ویژه والپروات، در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم مرتبط است.
فاصله سنی بین کودکان
مطالعه‌ای در مجله آکادمی روان‌پزشکی کودک و نوجوان آمریکا نشان داد که بارداری‌هایی که بین دو تا پنج سال از هم فاصله دارند، کمترین خطر ابتلای کودک به اوتیسم را دارند.
محققان همچنین دریافتند آن دسته از افرادی که فاصله فرزندان آن‌ها کمتر از 12 ماه است، 50 درصد بیشتر از افرادی که فاصله فرزندان آن‌ها دو تا پنج سال است در معرض بارداری کودک مبتلا به اوتیسم قرار دارند. همچنین آن‌هایی که فاصله فرزندانشان بیش از 60 ماه است، 30 درصد بیشتر احتمال دارند فرزند مبتلا به اتیسم داشته باشند.
بااین‌حال، یادآوری این نکته مهم است که خطر اوتیسم با افزایش سن والدین بیولوژیکی در زمان لقاح افزایش می‌یابد و با افزایش سن، باروری افراد کاهش می‌یابد. بنابراین، وقتی نوبت به زمان‌بندی می‌رسد، با یک پزشک متخصص صحبت کنید تا بهترین برنامه را برای خود و خانواده‌تان داشته باشید.
بیماری مادر
محققان می‌دانند که سلامت مادر در دوران بارداری بر جنین تأثیر می‌گذارد و اتیسم نیز از این قاعده مستثنی نیست. به‌عنوان مثال، کسانی که در دوران بارداری مبتلا به برخی از عفونت‌ها هستند، بیشتر درمعرض ابتلا به اوتیسم قرار دارند. به‌طور خاص، مطالعات ارتباط بین تب مادر در دوران بارداری و خطر بعدی ابتلا به اختلال طیف اوتیسم را برای فرزندانشان نشان داده‌اند.
بنابراین مادران باید در دوران بارداری نهایت توجه را به سلامتی خود داشته باشند. شستن مکرر دست‌ها، اجتناب از گذراندن وقت با افراد بیمار تا حد امکان، خوردن غذاهای مقوی و مصرف ویتامین‌های دوران بارداری راه‌های خوبی برای مراقبت از خود هستند.
جمع‌بندی
تحقیقات نشان می‌دهند دلایل ابتلا به اوتیسم هنوز به‌صورت قطعی مشخص نیست اما دلایل احتمالی که خطر ابتلا به این اختلال را افزایش می‌دهند شامل ژنتیک و عوامل محیطی ازجمله عوارض دوران بارداری، آلودگی هوا و بیماری‌های مختلف هستند.
مطالب مشابه
آگاهی از عوارض احتمالی داروهای بیش فعالی برای والدین و متخصصان اهمیت زیادی دارد تا بهترین تصمیمات را برای مدیریت علائم این اختلال بگیرند و تأثیرات منفی را به حداقل برسانند.
مدرسه معمولاً محیط مناسبی برای کودکان مبتلا به اوتیسم نیست، و این می‌تواند در طول سال تحصیلی و حتی بعد از آن مشکلاتی جدی ایجاد کند. شناخت مشکلات کودکان در مدرسه به رفع آن‌ها و بهبود روند آموزش کمک می‌کند.
تشخیص اتیسم اغلب شامل ترکیبی از مشاهده‌های رفتاری، آزمون‌های روانشناختی، و در برخی موارد، آزمایش‌های ژنتیکی است. ، تشخیص زودهنگام آن می‌تواند منجر به ارائه مداخلات و حمایت‌های مؤثرتر شود.
اختلال طیف اوتیسم هیچ علت شناخته شده‌ای ندارد. با توجه به پیچیدگی این اختلال و این واقعیت که علائم و شدت آن متفاوت هستند، احتمالاً دلایل زیادی برای ابتلا به اتیسم وجود دارند.
معمولاً در کنار اوتیسم بیماری‌ها و اختلالات دیگری نیز رخ می‌دهند که به‌عنوان بیماری‌های همزمان در نظر گرفته می‌شوند. تقریباً سه‌چهارم کودکان مبتلا به اوتیسم مبتلا به یک بیماری همزمان است.
کاردرمانی اتیسم یکی از سه روش درمانی رایج در محیط مدرسه (همراه با گفتاردرمانی و رفتاردرمانی) است. کاردرمانگران در جهت طیف وسیعی از اهداف، از دست‌خط بهتر گرفته تا مهارت‌های بازی و یکپارچگی حسی به بیماران کمک می کنند.
زندگی افراد مبتلا به اتیسم با احساس اضطراب و استرس همراه است که این احساسات می‌توانند بر سلامت عاطفی، سازگاری و انعطاف‌پذیری آن‌ها در برابر استرس تأثیر بگذارند.
تمرین‌های فلورتایم برای کودک اوتیستیک تنهابرای سرگرم کردن او در طول بازی نیست، بلکه انجام فعالیتی برای سرگرم شدن با هم است. این شادی و لذت مشترک در طول بازی فرزند شما را به دنیایی مشترک می‌کشاند.
روش درمانی ABA در اتیسم بر اصول تحلیل رفتار مبتنی است و با هدف افزایش رفتارهای مطلوب و در عین حال کاهش رفتارهای چالش‌برانگیز کودک عمل می‌کند.
علائم اتیسم شامل مسکل در مهارت‌های اجتماعی مانند بازی، یادگیری و برقراری ارتباط و برخی نشانه های دیگر مانند رفتارهای تکراری، علایق وسواسی و چالش با غذا خوردن هستند.