اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، اختلالی عصبی‌رشدی است که باعث بیش فعالی و رفتارهای تکانشی می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، ازجمله کودکان، معمولاً در تمرکز روی کاری خاص مشکل دارند. در این مطلب به بررسی علائم بیش فعالی در کودکان 3 ساله می‌پردازیم.
اگر میخواهید علادم در سنین مختلف را بدانید می توانید مطلب علائم بیش فعالی در کودکان را مطالعه نمایید.
تشخیص بیش فعالی در کودک 3 ساله
براساس مطالعه‌ای در سال 2019، برخی رفتارها در دوران کودکی ممکن است با بیش فعالی مرتبط باشند، اما تحقیقات بیشتری برای اثبات این ارتباط لازم هستند. طبق اطلاعات مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، سه علامت اصلی بیش فعالی در کودکان بالای 3 سال عبارت‌اند از:
- بی‌توجهی
- بیش فعالی
- تکانشگری
این رفتارها در کودکان بدون بیش فعالی نیز مشاهده می‌شوند. با این حال، تشخیص بیش فعالی تنها زمانی داده می‌شود که کودک چندین علامت را به مدت حداقل 6 ماه داشته باشد و این علائم به‌طور قابل توجهی بر عملکرد او تأثیر بگذارند. به‌عنوان مثال، این علائم ممکن است مانع از شرکت کودک در فعالیت‌های متناسب با سن او شوند.
تشخیص بیش فعالی در کودکان به خصوص در سنین پایین به ویژه در انتخاب درمان دارویی نیازمند دقت زیادی است،. بهترین راه برای تشخیص بیش فعالی در این سن، مراجعه به یک متخصص سلامت روان یا متخصص اطفال است که تجربه کافی در این زمینه دارد.
نحوه رفتار یک کودک 3 ساله مبتلا به بیش فعالی
یک کودک 3 ساله مبتلا به بیش فعالی ممکن است علائم دیگری را نشان دهد که به توجه بیشتر نیاز دارد. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- بروز ناامیدی، عصبانیت، و طغیان‌های عاطفی بیشتر نسبت به همسالان
- انجام رفتارهایی که خود یا دیگران را به خطر می‌اندازد به دلیل عدم ترس
- مشکل در آرام شدن و کنترل احساسات
- بروز رفتارهای پرخاشگرانه، چه به خود و چه به دیگران
- نیاز کم به خواب و ناتوانی در داشتن استراحت کافی
نتیجه تحقیقات بر روی علائم کودکان بیش فعال 3 ساله
دکتر مارک ماهون، مدیر بخش روانشناسی اعصاب در مؤسسه کندی کریگر در بالتیمور، والدین را ترغیب می‌کند که به رفتارهای فرزند خردسال خود توجه کنند. او می‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهند که کودکان مبتلا به بیش فعالی دارای رشد غیرطبیعی مغزی هستند، به این معنی که بیش فعالی پایه‌ای بیولوژیکی دارد و اغلب به یک مشکل طولانی‌مدت تبدیل می‌شود.» او تأکید می‌کند که تشخیص زودهنگام بیش فعالی بسیار مهم است؛ زیرا این اختلال می‌تواند تأثیر عمیقی بر یادگیری و رشد تحصیلی کودکان داشته باشد. کودکانی که علائم بیش فعالی آن‌ها در دوران کودکی آغاز می‌شود، بیشتر در معرض خطر شکست تحصیلی و تکرار پایه قرار دارند.
دکتر ماهون و همکارانش جزو اولین کسانی بودند که با استفاده از تصویربرداری عصبی به مطالعه مغز کودکان پیش‌دبستانی با علائم بیش فعالی پرداختند. یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهند که کودکان مبتلا به بیش فعالی در مقایسه با همسالان خود دارای هسته دمی کوچکتری هستند؛ این بخش از مغز با کنترل شناختی و حرکتی در ارتباط است. با شناسایی این نشانگرهای بیولوژیکی، هدف آن‌ها این است که مداخلات زودتر آغاز شود تا نتایج آموزشی بهتری حاصل شود.
برای کودکان پیش‌دبستانی (سنین 3 تا 4 سال)، دکتر ماهون توصیه می‌کند که والدین به علائم زیر توجه کنند:
- اجتناب از فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز بیش از یک یا دو دقیقه دارند
- از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها پس از مدت کوتاهی و انجام فعالیتی دیگر
- صحبت کردن و ایجاد سروصدای بیشتر نسبت به همسالان خود
- بالا رفتن از اشیاء حتی زمانی که از او خواسته می‌شود این کار را نکند
- ناتوانی در پریدن روی یک پا تا سن 4 سالگی
- بی‌قراری دائمی، تکان دادن پاها یا چرخیدن در صندلی و اصرار به بلند شدن پس از نشستن کوتاه‌مدت
- ورود به موقعیت‌های خطرناک به دلیل بی‌باکی
- گرمی سریع با غریبه‌ها
- لجبازی و پرخاشگری مکرر با همبازی‌ها و احتمال اخراج از مهدکودک به دلیل رفتار پرخاشگرانه
- آسیب‌های مکرر ناشی از حرکت سریع یا دویدن بیش‌ازحد
دکتر ماهون توصیه می‌کند: «اگر والدین این علائم را مشاهده می‌کنند و نگران رشد فرزند خود هستند، باید با پزشک اطفال یا یک متخصص رشد مشورت کنند.» درمان‌های ایمن و مؤثری وجود دارند که می‌توانند به مدیریت علائم، بهبود مهارت‌های مقابله‌ای و تغییر رفتارهای منفی برای افزایش موفقیت تحصیلی و اجتماعی کمک کنند.
جمع‌بندی
علائم بیش فعالی در کودکان سه ساله ممکن است به عنوان بخشی از فرآیند طبیعی رشد ظاهر شود، اما در صورتی که این علائم بیش‌ازحد معمول یا ناهنجار باشند، می‌توانند نشانه‌ای از اختلال نقص توجه و بیش فعالی باشند. بی‌قراری، ناتوانی در تمرکز، تکانشگری و رفتارهای پرخاشگرانه ازجمله علائمی هستند که ممکن است در این کودکان دیده شوند. اگر این رفتارها به مرور زمان شدت یابند و بر زندگی روزمره کودک تأثیر منفی بگذارند، ضروری است که والدین با متخصصان بهداشتی مشورت کنند. تشخیص زودهنگام و مداخلات مناسب می‌تواند به مدیریت این علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند. اگر کودک 3 ساله شما علائم بیش فعالی را از خود بروز می‌دهد، می توانیدبرای دریافت نوبت و یا مشاوره با کارشناسان ما تماس بگیرید.
منابع
مطالب مشابه
علائم ADHD در دختران اغلب به‌عنوان ویژگی‌های شخصیتی تلقی می‌شوند. به همین دلیل است که اغلب نادیده گرفته یا توجیه می‌شوند. اگر بیش فعالی در دختران تشخیص داده نشود، می‌تواند به مشکلاتی مانند عدم تطبیق شرایط در کلاس درس، عزت نفس پایین و سرزنش خود منجر شود. حتی می‌تواند سلامت روان را تا بزرگسالی تحت تأثیر قرار دهد.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) به‌طور مؤثر به درمان اضطراب، افسردگی، و اختلال بی‌نظمی خلقی اخلال‌گرانه (DMDD) در کودکان کمک می‌کند. این روش با آموزش تکنیک‌هایی به کودکان برای تنظیم احساسات و رفتارهایشان کار می‌کند.
کاردرمانگران نقش حیاتی در راهنمایی کودکان قطع عضو در فرایند توانبخشی، به‌ویژه در استفاده از وسایل پروتزی ایفا می‌کنند. مشارکت آن‌ها از همان مرحله پیش از عمل جراحی آغاز می‌شود و بر مدیریت زخم و توصیه‌هایی برای تجهیزات تطبیقی تمرکز دارد که بیماران را برای جراحی آماده می‌کند.
اتیسم غیرکلامی زمانی است که کودک مبتلا به اوتیسم صحبت نمی‌کند، اما ممکن است انواع صداهای آوایی را تولید کند. اوتیسم غیرکلامی به این معنی نیست که کودک نمی‌تواند تعامل داشته باشد، یا کلمات و گفتار را درک کند. بلکه به این معناست که آن‌ها قادر به استفاده از زبان کلامی برای برقراری ارتباط نیستند.
لکنت زبان اختلالی گفتاری است که عضلات مورد استفاده برای صحبت کردن، به‌طور غیرقابل کنترلی منقبض شده یا حرکت می‌کنند و باعث مکث، صداهای ناخواسته و گیر کردن روی کلمات می‌شود.
کلاترینگ با ویژگی‌هایی مانند صحبت کردن بسیار سریع و استفاده از کلمات پُرکننده مانند «اِم» و «آه» همراه است. استفاده گاه‌به‌گاه از این کلمات در گفتار منسجم کاملاً عادی است، اما درصورت ابتلای کودک به این وضعیت، این ویژگی‌ها به عادتی همیشگی تبدیل شده و اغلب مانع از درک صحبت‌های او توسط دیگران می‌شوند.
زمانی که فردی اختلال لیسپ دارد، زبان خود را به گونه‌ای قرار می‌دهد که جریان هوای لازم برای تولید صداهای «س» و «ز» را مسدود یا تحریف می‌کند. این تحریف جریان هوا باعث می‌شود کودک به‌صورت نوک زبانی حرف بزند.
با گذشت زمان، کودکان مبتلا به سندرم رت مشکلات فزاینده‌ای در استفاده از عضلات کنترل‌کننده حرکت، هماهنگی و ارتباط پیدا می‌کنند. سندرم رت همچنین می‌تواند باعث تشنج و ناتوانی‌های ذهنی شود.
سندرم تورت، اختلالی است که بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد تیک می‌شود. تیک‌ها، حرکات یا صداهایی هستند که کودک بارها و بارها تکرار می‌کند و قادر به کنترل آن‌ها نیست. به‌عنوان مثال، کودکان مبتلا به سندرم توره ممکن است مدام گلوی خود را صاف کنند یا چشمک بزنند.
تشخیص اولیه کف پای صاف در کودکان اغلب توسط متخصصان اطفال انجام می‌شود. اگر فرزند شما هیچ درد یا علائم دیگری را تجربه نکند، معمولاً نیازی به آزمایش بیشتر نیست. کودکانی که علائم دارند باید توسط متخصصان ارتوپدی کودکان معاینه شوند.