اختلال کمبود توجه و بیش فعالی، اختلالی عصبی‌رشدی است که باعث بیش فعالی و رفتارهای تکانشی می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال، ازجمله کودکان، معمولاً در تمرکز روی کاری خاص مشکل دارند. در این مطلب به بررسی علائم بیش فعالی در کودکان 3 ساله می‌پردازیم.
اگر میخواهید علادم در سنین مختلف را بدانید می توانید مطلب علائم بیش فعالی در کودکان را مطالعه نمایید.
تشخیص بیش فعالی در کودک 3 ساله
براساس مطالعه‌ای در سال 2019، برخی رفتارها در دوران کودکی ممکن است با بیش فعالی مرتبط باشند، اما تحقیقات بیشتری برای اثبات این ارتباط لازم هستند. طبق اطلاعات مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، سه علامت اصلی بیش فعالی در کودکان بالای 3 سال عبارت‌اند از:
- بی‌توجهی
- بیش فعالی
- تکانشگری
این رفتارها در کودکان بدون بیش فعالی نیز مشاهده می‌شوند. با این حال، تشخیص بیش فعالی تنها زمانی داده می‌شود که کودک چندین علامت را به مدت حداقل 6 ماه داشته باشد و این علائم به‌طور قابل توجهی بر عملکرد او تأثیر بگذارند. به‌عنوان مثال، این علائم ممکن است مانع از شرکت کودک در فعالیت‌های متناسب با سن او شوند.
تشخیص بیش فعالی در کودکان به خصوص در سنین پایین به ویژه در انتخاب درمان دارویی نیازمند دقت زیادی است،. بهترین راه برای تشخیص بیش فعالی در این سن، مراجعه به یک متخصص سلامت روان یا متخصص اطفال است که تجربه کافی در این زمینه دارد.
نحوه رفتار یک کودک 3 ساله مبتلا به بیش فعالی
یک کودک 3 ساله مبتلا به بیش فعالی ممکن است علائم دیگری را نشان دهد که به توجه بیشتر نیاز دارد. این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- بروز ناامیدی، عصبانیت، و طغیان‌های عاطفی بیشتر نسبت به همسالان
- انجام رفتارهایی که خود یا دیگران را به خطر می‌اندازد به دلیل عدم ترس
- مشکل در آرام شدن و کنترل احساسات
- بروز رفتارهای پرخاشگرانه، چه به خود و چه به دیگران
- نیاز کم به خواب و ناتوانی در داشتن استراحت کافی
نتیجه تحقیقات بر روی علائم کودکان بیش فعال 3 ساله
دکتر مارک ماهون، مدیر بخش روانشناسی اعصاب در مؤسسه کندی کریگر در بالتیمور، والدین را ترغیب می‌کند که به رفتارهای فرزند خردسال خود توجه کنند. او می‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهند که کودکان مبتلا به بیش فعالی دارای رشد غیرطبیعی مغزی هستند، به این معنی که بیش فعالی پایه‌ای بیولوژیکی دارد و اغلب به یک مشکل طولانی‌مدت تبدیل می‌شود.» او تأکید می‌کند که تشخیص زودهنگام بیش فعالی بسیار مهم است؛ زیرا این اختلال می‌تواند تأثیر عمیقی بر یادگیری و رشد تحصیلی کودکان داشته باشد. کودکانی که علائم بیش فعالی آنها در دوران کودکی آغاز می‌شود، بیشتر در معرض خطر شکست تحصیلی و تکرار پایه قرار دارند.
دکتر ماهون و همکارانش جزو اولین کسانی بودند که با استفاده از تصویربرداری عصبی به مطالعه مغز کودکان پیش‌دبستانی با علائم بیش فعالی پرداختند. یافته‌های آنها نشان می‌دهند که کودکان مبتلا به بیش فعالی در مقایسه با همسالان خود دارای هسته دمی کوچکتری هستند؛ این بخش از مغز با کنترل شناختی و حرکتی در ارتباط است. با شناسایی این نشانگرهای بیولوژیکی، هدف آنها این است که مداخلات زودتر آغاز شود تا نتایج آموزشی بهتری حاصل شود.
برای کودکان پیش‌دبستانی (سنین 3 تا 4 سال)، دکتر ماهون توصیه می‌کند که والدین به علائم زیر توجه کنند:
- اجتناب از فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز بیش از یک یا دو دقیقه دارند
- از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها پس از مدت کوتاهی و انجام فعالیتی دیگر
- صحبت کردن و ایجاد سروصدای بیشتر نسبت به همسالان خود
- بالا رفتن از اشیاء حتی زمانی که از او خواسته می‌شود این کار را نکند
- ناتوانی در پریدن روی یک پا تا سن 4 سالگی
- بی‌قراری دائمی، تکان دادن پاها یا چرخیدن در صندلی و اصرار به بلند شدن پس از نشستن کوتاه‌مدت
- ورود به موقعیت‌های خطرناک به دلیل بی‌باکی
- گرمی سریع با غریبه‌ها
- لجبازی و پرخاشگری مکرر با همبازی‌ها و احتمال اخراج از مهدکودک به دلیل رفتار پرخاشگرانه
- آسیب‌های مکرر ناشی از حرکت سریع یا دویدن بیش‌ازحد
دکتر ماهون توصیه می‌کند: «اگر والدین این علائم را مشاهده می‌کنند و نگران رشد فرزند خود هستند، باید با پزشک اطفال یا یک متخصص رشد مشورت کنند.» درمان‌های ایمن و مؤثری وجود دارند که می‌توانند به مدیریت علائم، بهبود مهارت‌های مقابله‌ای و تغییر رفتارهای منفی برای افزایش موفقیت تحصیلی و اجتماعی کمک کنند.
جمع‌بندی
علائم بیش فعالی در کودکان سه ساله ممکن است به عنوان بخشی از فرآیند طبیعی رشد ظاهر شود، اما در صورتی که این علائم بیش‌ازحد معمول یا ناهنجار باشند، می‌توانند نشانه‌ای از اختلال نقص توجه و بیش فعالی باشند. بی‌قراری، ناتوانی در تمرکز، تکانشگری و رفتارهای پرخاشگرانه ازجمله علائمی هستند که ممکن است در این کودکان دیده شوند. اگر این رفتارها به مرور زمان شدت یابند و بر زندگی روزمره کودک تأثیر منفی بگذارند، ضروری است که والدین با متخصصان بهداشتی مشورت کنند. تشخیص زودهنگام و مداخلات مناسب می‌تواند به مدیریت این علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند. اگر کودک 3 ساله شما علائم بیش فعالی را از خود بروز می‌دهد، می توانیدبرای دریافت نوبت و یا مشاوره با کارشناسان ما تماس بگیرید.
منابع
مطالب مشابه
اتاق‌های حسی فضاهایی چندمنظوره هستند که می‌توانند به طیف وسیعی از افراد، ازجمله کسانی که با چالش‌های پردازش حسی، معلولیت‌ها یا نیازهای درمانی خاص روبرو هستند، کمک کنند.
کودکان مبتلا به اختلال یادگیری غیرکلامی معمولاً در زمینه‌هایی مانند خواندن، رمزگشایی زبان، املا، واژگان یا یادآوری موارد مشکلی ندارند؛ بااین‌حال، ممکن است در ادراک بصری، فضایی یا لمسی دچار مشکل شوند.
کودکان مبتلا به اختلال زبان دریافتی ممکن است در پردازش و درک کلمات، جملات و دستورالعمل‌ها مشکل داشته باشند. آنها ممکن است در فهم معنا، زمینه و ظرافت‌های زبان دچار مشکل شوند.
اختلال زبان بیانی، که به آن تأخیر گفتار بیانی نیز گفته می‌شود، وضعیتی است که با ناتوانی در استفاده از کلمات و ساخت جملات متناسب با سن کودک، مشخص می‌شود. کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است برای تشکیل جملات منسجم، پیدا کردن کلمات مناسب و انتقال مؤثر پیام‌های خود با مشکل روبرو شوند.
تأخیر در گفتار کودکان، نوعی اختلال ارتباطی است که بر تکلم کودک تأثیر می‌گذارد. اگر فرزند شما با وجود تکامل جسمی همچنان به نقاط عطف گفتار نرسیده باشد، ممکن است اختلال در تکلم داشته باشد.
اختلال پردازش زبان، نوعی ناتوانی یادگیری است که بر توانایی کودک در درک یا تولید کلمات تأثیر می‌گذارد. این مشکل به‌دلیل ناتوانی در شنیدن یا تولید فیزیکی صداها نیست، بلکه به توانایی فرد در ایجاد معنا از صداها برای برقراری ارتباط مربوط می‌شود.
ناتوانی‌های یادگیری می‌توانند فرایند یادگیری را مختل کنند. این کودکان ممکن است در مهارت‌هایی مانند صحبت کردن، خواندن، نوشتن، توجه، درک مطالب، به خاطر سپردن اطلاعات، انجام ریاضی یا هماهنگی حرکات مشکل داشته باشند. انواع رایج ناتوانی‌های یادگیری شامل نارساخوانی (دیسلکسیا)، اختلال نوشتن (دیسگرافی)، اختلال یادگیری ریاضی (دیسکالکولیا)، اختلاللات پردازش زبان، بینایی، شنوایی وناتوانی یادگیری غیرکلامی هستند.
اختلال حسی حرکتی زمانی رخ می‌دهد که مغز در دریافت و پاسخ دادن به اطلاعاتی که ازطریق حواس می‌آیند و بر حرکت و هماهنگی بیمار تأثیر می‌گذارند، مشکل داشته باشد. این اختلال باعث ناتوانی بیمار در پردازش ورودی‌های حسی و هماهنگی پاسخ‌های حرکتی می‌شود و چالش‌هایی در تعادل، حرکت و کنترل کلی بدن ایجاد می‌کند.
اختلال دوقطبی، اختلال سلامت روان است که باعث چرخه‌های شدید تغییرات عاطفی می‌شود. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی دو دوره را تجربه می‌کنند: دوره‌هایی که در آنها فوق‌العاده شاد و پرانرژی هستند، که به آن دوره شیدایی گفته می‌شود. و دوره‌های دیگری که در آنها بسیار افسرده هستند.
کف پای صاف اختلال رایجی است که در آن قوس داخلی پاها در زمان تحمل فشار صاف می شود. هنگامی که افراد دارای کف پای صاف می‌ایستند، پاهای آنها به سمت بیرون بوده و تمام کف پا پایین آمده و با زمین در تماس است.