مطالعه‌ای که در مجله «اوتیسم و اختلالات رشدی» منتشر شده است، نشان می‌دهد که میانگین سن تشخیص اختلال طیف اوتیسم در ایالات متحده حدود 51 ماه یا تقریباً 4 سال است. اما در بسیاری از کودکان، به‌ویژه آن‌هایی که علائم کمتری دارند، ممکن است تا زمانی که بزرگ‌تر شوند، اوتیسم تشخیص داده نشود. گزارش‌های موجود از سوی اسپکتروم نشان می‌دهند که سن 6سالگی برای کودکان مبتلا به اوتیسم نقطه عطف مهمی است؛ چرا که طبق مطالعه‌ای طولانی‌مدت، شدت ویژگی‌های اوتیسم در بسیاری از کودکان از سنین 3 تا 6 سالگی کاهش می‌یابند، ولی این پیشرفت معمولاً برای سه‌چهارم کشسودکان متوقف می‌شود.
آگاهی از علائم اوتیسم در کودکان 6 ساله برای والدین بسیار مهم است. در نظر داشته باشید که هر کودشسک ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد و تمامی کودکان مبتلا به اوتیسم علائم یکسانی را نشان نمی‌دهند. بااین‌حال، برخی از علائم رایج وجود دارند که می‌توان آن‌ها را در حوزه‌های زیر دسته‌بندی کرد:
مهارت‌های ارتباطی
- ناتوانی در درک احساسات و افکار دیگران
- مشکل در تشخیص نشانه‌های غیرکلامی مانند حالات صورت یا ژست‌ها
- ضعف در تماس چشمی یا عدم توانایی در ابراز احساسات ازطریق چهره
تعامل اجتماعی
- ناتوانی در درک یا پاسخ دادن به سؤالات یا دستورالعمل‌های ساده
- عدم پاسخ به نام خود
- مشکل در شروع یا ادامه مکالمات
- تمایل به رفتارهای منفعل، پرخاشگر یا مخل در تعاملات اجتماعی
گفتار
- تکرار عباراتی که قبلاً گفته شده‌اند
- صحبت کردن با دیگران به‌صورت یک‌طرفه (در این صورت کودک توجهی به بازخورد یا واکنش‌های طرف مقابل ندارد و مکالمه‌ای یک‌طرفه برقرار می‌کند)
- بروز رگرسیون در مهارت‌های زبانی (از دست دادن یا کاهش مهارت‌ها و توانایی‌های زبانی)
علایق و رفتارها
- داشتن علاقه شدید به موضوعات خاص یا فعالیت‌های محدود
- تمایل به رعایت روال‌ها و مقاومت در برابر تغییر
- انجام رفتارهای تکراری مانند تکان دادن دست‌ها، چرخیدن یا تولید صداهای خاص مثل غرغر یا جیغ
- واکنش‌های غیرمعمول به محرک‌های حسی (مانند حساسیت به صدا، بو، مزه یا لمس اشیاء)
سایر علائم
- ممکن است کودک به اشیاء یا علایق خود اشاره نکند
- بازی نکردن به‌صورت تخیلی یا «بازی‌های وانمودی»
- انجام حرکات تکراری مانند تکان دادن بدن یا تکان دادن دست‌ها
این علائم به والدین و مراقبان کمک می‌کنند تا نشانه‌های اوتیسم را شناسایی کنند و درصورت نیاز اقدامات درمانی یا حمایتی را آغاز نمایند.
برای آگاهی از علائم اوتیسم در سنین مختلف، میتوانید ة»ةقاله مربوطه را مطالعه نمایید.
چالش‌های کودکان 6 ساله مبتلا به اوتیسم
چالش‌های پیش روی کودکان 6 ساله مبتلا به اوتیسم می‌توانند بر جنبه‌های مختلف زندگی آن‌ها تأثیر بگذارند و رشد آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند. این چالش‌ها نیازمند درک عمیق از وضعیت کودک و ارائه حمایت‌های مناسب برای تسهیل در مدیریت آن‌ها هستند.
- مشکلات مربوط به پیش‌دبستانی: کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً با دشواری‌هایی در تطبیق با محیط‌های ساختاریافته مانند کلاس‌های درسی مواجه هستند. آن‌ها ممکن است در پیروی از دستورالعمل‌های پیچیده یا چند مرحله‌ای مشکل داشته باشند و قادر به شرکت مؤثر در فعالیت‌های گروهی یا یادگیری مشارکتی نباشند. انتقال بین فعالیت‌ها یا تغییر موضوعات می‌تواند برای آن‌ها استرس‌زا باشد و ممکن است در چنین شرایطی احساس سردرگمی کنند.
- مشکل در روابط همسالان و تعاملات اجتماعی: کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در درک قوانین نانوشته اجتماعی و تفسیر نشانه‌های اجتماعی مشکل دارند. این مشکل می‌تواند باعث دشواری در شروع یا حفظ دوستی‌ها شود. آن‌ها ممکن است در همدلی با دیگران یا درک دیدگاه‌های دیگران مشکل داشه باشند و در برابر قلدری یا انزوای اجتماعی آسیب‌پذیرتر باشند.
- مشکل در تنظیم عاطفی و فروپاشی: مشکل در مدیریت احساسات شدید یا ناامیدی یکی دیگر از چالش‌ها است. این کودکان ممکن است در موقعیت‌های طاقت‌فرسا دچار فروپاشی عاطفی شوند و قادر به شناسایی یا ابراز احساسات مناسب نباشند. همچنین آن‌ها ممکن است در استفاده از راهبردهای خودآرام‌بخشی یا مقابله با استرس مشکل داشته باشند.
- مشکل در مهارت‌های زندگی روزانه و استقلال: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در توسعه مهارت‌های مراقبت از خود مانند لباس پوشیدن، آراستگی یا استفاده از توالت تأخیر داشته باشند. همچنین آن‌ها ممکن است با مشکلاتی در مدیریت زمان و پیروی از روال‌های روزانه مواجه شوند. مهارت‌های حرکتی ظریف مانند نوشتن یا استفاده از ظروف نیز ممکن است برای آن‌ها چالش‌برانگیز باشد.
- مشکل در پویایی خانواده و روابط خواهر و برادر: نیازهای مراقبت از کودک مبتلا به اوتیسم می‌تواند استرس زیادی به سایر اعضای خانواده وارد کند. این فشار ممکن است باعث احساس غفلت یا رنجش در خواهر و برادرها شود. در این شرایط، ایجاد تعادل میان نیازهای همه اعضای خانواده و تلاش برای مدیریت فعالیت‌های عمومی یا رویدادهای خانوادگی که ممکن است برای کودک مبتلا به اوتیسم دشوار باشد، می‌تواند چالش‌های اضافی را برای او به همراه داشته باشد.
درک این چالش‌ها و ارائه حمایت‌های صحیح می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کودکان مبتلا به اوتیسم و همچنین خانواده‌های آن‌ها کمک کند.
جمع‌بندی
علائم اوتیسم در کودکان 6 ساله شامل مشکلات در ارتباطات اجتماعی و زبانی هستند. این کودکان ممکن است در درک احساسات دیگران، حفظ تماس چشمی، یا شروع و ادامه مکالمه دچار مشکل شوند. همچنین، رفتارهای تکراری مانند تکان دادن دست‌ها و علاقه شدید به موضوعات خاص دیده می‌شود. حساسیت‌های حسی مثل واکنش غیرمعمول به صدا یا نور، و مشکلات در مدیریت احساسات نیز از دیگر علائم شایع هستند. این علائم می‌توانند بر تعاملات اجتماعی و یادگیری تأثیر بگذارند و نیاز به مداخلات زودهنگام دارند. بنابراین اگر فکر می‌کنید فرزند شما علائم اتیسم را نشان می‌دهد می‌تواند جهت بررسی دقیق‌تر و کمک به درمان او با کلینیک‌های ما تماس بگیرید. همچنین جهت دریافت مشاوره غربالگری رایگان کافی است فرم موجود در صفحه را تکمیل نمایید.
منابع
مطالب مشابه
علائم ADHD در دختران اغلب به‌عنوان ویژگی‌های شخصیتی تلقی می‌شوند. به همین دلیل است که اغلب نادیده گرفته یا توجیه می‌شوند. اگر بیش فعالی در دختران تشخیص داده نشود، می‌تواند به مشکلاتی مانند عدم تطبیق شرایط در کلاس درس، عزت نفس پایین و سرزنش خود منجر شود. حتی می‌تواند سلامت روان را تا بزرگسالی تحت تأثیر قرار دهد.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) به‌طور مؤثر به درمان اضطراب، افسردگی، و اختلال بی‌نظمی خلقی اخلال‌گرانه (DMDD) در کودکان کمک می‌کند. این روش با آموزش تکنیک‌هایی به کودکان برای تنظیم احساسات و رفتارهایشان کار می‌کند.
کاردرمانگران نقش حیاتی در راهنمایی کودکان قطع عضو در فرایند توانبخشی، به‌ویژه در استفاده از وسایل پروتزی ایفا می‌کنند. مشارکت آن‌ها از همان مرحله پیش از عمل جراحی آغاز می‌شود و بر مدیریت زخم و توصیه‌هایی برای تجهیزات تطبیقی تمرکز دارد که بیماران را برای جراحی آماده می‌کند.
اتیسم غیرکلامی زمانی است که کودک مبتلا به اوتیسم صحبت نمی‌کند، اما ممکن است انواع صداهای آوایی را تولید کند. اوتیسم غیرکلامی به این معنی نیست که کودک نمی‌تواند تعامل داشته باشد، یا کلمات و گفتار را درک کند. بلکه به این معناست که آن‌ها قادر به استفاده از زبان کلامی برای برقراری ارتباط نیستند.
لکنت زبان اختلالی گفتاری است که عضلات مورد استفاده برای صحبت کردن، به‌طور غیرقابل کنترلی منقبض شده یا حرکت می‌کنند و باعث مکث، صداهای ناخواسته و گیر کردن روی کلمات می‌شود.
کلاترینگ با ویژگی‌هایی مانند صحبت کردن بسیار سریع و استفاده از کلمات پُرکننده مانند «اِم» و «آه» همراه است. استفاده گاه‌به‌گاه از این کلمات در گفتار منسجم کاملاً عادی است، اما درصورت ابتلای کودک به این وضعیت، این ویژگی‌ها به عادتی همیشگی تبدیل شده و اغلب مانع از درک صحبت‌های او توسط دیگران می‌شوند.
زمانی که فردی اختلال لیسپ دارد، زبان خود را به گونه‌ای قرار می‌دهد که جریان هوای لازم برای تولید صداهای «س» و «ز» را مسدود یا تحریف می‌کند. این تحریف جریان هوا باعث می‌شود کودک به‌صورت نوک زبانی حرف بزند.
با گذشت زمان، کودکان مبتلا به سندرم رت مشکلات فزاینده‌ای در استفاده از عضلات کنترل‌کننده حرکت، هماهنگی و ارتباط پیدا می‌کنند. سندرم رت همچنین می‌تواند باعث تشنج و ناتوانی‌های ذهنی شود.
سندرم تورت، اختلالی است که بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد تیک می‌شود. تیک‌ها، حرکات یا صداهایی هستند که کودک بارها و بارها تکرار می‌کند و قادر به کنترل آن‌ها نیست. به‌عنوان مثال، کودکان مبتلا به سندرم توره ممکن است مدام گلوی خود را صاف کنند یا چشمک بزنند.
تشخیص اولیه کف پای صاف در کودکان اغلب توسط متخصصان اطفال انجام می‌شود. اگر فرزند شما هیچ درد یا علائم دیگری را تجربه نکند، معمولاً نیازی به آزمایش بیشتر نیست. کودکانی که علائم دارند باید توسط متخصصان ارتوپدی کودکان معاینه شوند.