فلوکستین داروی ضدافسردگی رایجی است که دهه‌ها مورداستفاده قرار گرفته است. این دارو اغلب برای افراد مبتلا به افسردگی، اضطراب و سایر بیماری‌های سلامت روان تجویز می‌شود. بااین‌حال، فلوکستین را برای درمان بیش فعالی نیز تجویز می‌کنند. اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی اختلالی روانی است که می‌تواند باعث مشکلات تمرکز، بیش فعالی و تکانشگری در کودکان شود. درحالی‌که هیچ درمان قطعی ای برای این اختلال وجود ندارد، مصرف داروهایی مانند فلوکستین ممکن است به مدیریت علائم کمک کند.
تأثیر فلوکستین بر کودکان بیش فعال
فلوکستین نوعی داروی ضدافسردگی است که به‌عنوان مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI شناخته می‌شود. این بدان معنی است که به افزایش سطح سروتونین در مغز کمک می‌کند. سروتونین انتقال‌دهنده‌ای عصبی است که نقش مهمی در خلق‌وخو و احساسات دارد و مسئول تمرکز، توجه و انگیزه است.
فلوکستین توسط FDA برای درمان اختلال افسردگی اساسی تأیید شده است، اما اغلب از آن برای درمان بیش فعالی نیز استفاده می‌شود. فلوکستین با مهار بازجذب سروتونین که منجر به افزایش سطح سروتونین در مغز می‌شود، عمل می‌کند. این اتفاق می‌تواند به بهبود علائم بیش فعالی مانند تکانشگری و بیش فعالی کمک کند.
درمورد استفاده از فلوکستین برای درمان بیش فعالی اختلاف نظرهای زیادی وجود دارند. برخی افراد به شدت مخالف آن هستند، درحالی‌که برخی دیگر معتقدند که این دارو می‌تواند برای افراد خاصی مفید باشد.
در برخی موارد مصرف فلوکستین خطراتی برای کودک بیش‌فعال به همراه دارد. به‌عنوان مثال، به‌طور بالقوه می‌تواند خطر افکار و رفتار خودکشی را در کودکان و نوجوانان افزایش دهد. همچنین ممکن است که با سایر داروها تداخل داشته باشد. بنابراین حتماً قبل از شروع هر داروی جدید با پزشک مشورت کنید.
از طرف دیگر فلوکستین باعث بهبود توجه و تمرکز در کودکان بیش فعال می‌شود و رفتارهای تکانشی و بیش فعالی را کاهش می‌دهد.
دوز مصرفی فلوکستین
فلوکستین به دو صورت کپسول و مایع موجود است. دوز شروع معمول برای کودکان مبتلا به بیش فعالی، 20 میلی‌گرم در روز است. بسته به اینکه دارو تا چه حد تحمل می‌شود و چقدر به بهبود علائم می‌پردازد، ممکن است دوز افزایش یا کاهش یابد.
فلوکستین معمولاً یک بار در روز، صبح‌ها مصرف می‌شود. بااین‌حال، درصورت لزوم، پزشک ممکن است برنامه دوز متفاوتی را تجویز کند. اگر یک دوز از فلوکستین را فراموش کردید، آن را در اسرع وقت مصرف کنید. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، نوبت فراموش‌شده را رها کنید و به برنامه منظم خود ادامه دهید. اصلاً دو دوز فلوکستین را به‌صورت همزمان مصرف نکنید. بیماران می‌توانند در دو هفته اول بهبودی در علائم را تجربه کنند، بااین‌حال، اثربخشی کامل ممکن است تا پنج هفته مشاهده نشود.
داروهای جایگزین فلوکستین برای درمان بیش‌فعالی
چندین داروی دیگر را می‌توان برای درمان بیش‌فعالی استفاده کرد. داروهای محرک اغلب اولین داروهای مورداستفاده برای درمان بیش فعالی هستند. بااین‌حال، داروهای غیرمحرک نیز ممکن است مؤثر باشند. داروهای بیش فعالی حتما باید توسط پزشک تجویز شوند.
اگر قصد مصرف فلوکستین برای بیش فعالی دارید، حتماً با پزشک خود درمورد تمام گزینه‌های درمانی صحبت کنید. داروهای دیگری که جایگزین فلوکستین می‌شوند و به درمان بیش‌فعالی کمک می‌کنند شامل موارد زیر هستند:
- آدرال. آدرال دارویی محرک است که معمولاً برای درمان بیش فعالی استفاده می‌شود. این دارو سطح دوپامین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می‌دهد که می‌تواند تمرکز و توجه را بهبود بخشد.
- ریتالین. ریتالین یکی دیگر از داروهای محرک است که معمولاً برای درمان بیش فعالی استفاده می‌شود. این دارو نیز مانند آدرال، سطوح دوپامین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می‌دهد و می‌تواند تمرکز و توجه را بهبود بخشد.
- آستراترا. آستراترا دارویی غیرمحرک است که برای درمان بیش فعالی تأیید شده است. این دارو با افزایش سطح نوراپی نفرین در مغز عمل می‌کند و می‌تواند تمرکز و توجه را بهبود بخشد.
- گوانفاسین. گوانفاسین یکی دیگر از داروهای غیر محرک است که برای درمان بیش فعالی تأیید شده است. این دارو با افزایش سطح نوراپی نفرین در مغز عمل می‌کند و می‌تواند تمرکز و توجه را در کودکان بیش فعال بهبود بخشد.
فلوکستین تنها دارویی نیست که برای درمان بیش فعالی استفاده می‌شود. بسته به علائمی که بیمار تجربه می‌کند، انواع مختلفی از داروها وجود دارند. برخی از افراد ممکن است ترکیبی از انواع مختلف را قبل از یافتن یکی از بهترین‌ها امتحان کنند، درحالی‌که برخی دیگر متوجه می‌شوند که درمان یا تغییر سبک زندگی بیشتر از هر دارویی مؤثر است.
به طور کلی درمان بیش فعالی می‌تواند شامل انواع مختلفی از مشاوره مانند درمان شناختی-رفتاری باشد که می‌تواند به افراد کمک کند تا یاد بگیرند چگونه علائم بیش فعالی خود را بهتر مدیریت کنند.
تغییرات سبک زندگی، مانند ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و خواب کافی نیز می‌توانند به بهبود علائم بیش فعالی کمک کنند.
در صورتی که میخواهید با انواع روش های درمان بیش‌فعالی فرزندتان به طور کامل آشنا شوید، خواندن مطلب " درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان " را به شما توصیه میکنیم.
شربت فلوکستین برای درمان بیش فعالی
در هنگام مصرف فلوکستین باید به نکات زیر توجه داشته باشید:
- فلوکستین می‌تواند در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کند. شایع‌ترین عوارض جانبی شامل حالت تهوع، سردرد، سرگیجه و بی‌خوابی هستند. این عوارض معمولاً خفیف هستند و پس از چند روز درمان خود به خود از بین می‌روند. اما اگر عوارض جانبی شدیدتری مانند تغییر در خلق‌وخو یا رفتار را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
- فلوکستین می‌تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد. بنابراین قبل از شروع این دارو حتماً به پزشک خود درمورد تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، اطلاع دهید.
- مصرف فلوکستین برای کودکان زیر شش سال توصیه نمی‌شود.
- قطع ناگهانی دارو مجاز نیست. اگر شروع به بهبود علائم خود کردید، قبل از قطع دارو با پزشک خود صحبت کنید. ترک ناگهانی می‌تواند عوارض جانبی شدیدی مانند اضطراب، تحریک‌پذیری، نوسانات خلقی، بی‌قراری، مشکل در خوابیدن، میگرن، حالت تهوع، سرگیجه یا احساساتی شبیه شوک الکتریکی ایجاد کند.
- حتماً پزشک خود را درمورد هر بیماری جسمی/روانی دیگری که دارید مطلع کنید؛ زیرا ممکن است بر توانایی شما در مصرف فلوکستین تأثیر بگذارد.
فواید مصرف فلوکستین برای کودکان بیش فعالی
مصرف فلوکستین مزایای زیادی برای کودکان بیش فعال دارد که در ادامه به ذکر آن‌ها می‌پردازیم:
- یکی از مزایای آن این است که می‌تواند به بهبود تمرکز و توجه کمک کند. همچنین می‌تواند به کاهش رفتار تکانشی و بیش فعالی کمک کند.
- علاوه بر این، فلوکستین می‌تواند به بهبود خلق‌وخو و کاهش اضطراب کمک کند.
- به‌طور کلی، مصرف فلوکستین برای بیش‌فعالی می‌تواند گزینه درمانی بسیار مؤثری باشد.
- به‌عنوان مثال، مطالعات مختلف نشان دادند مصرف فلوکستین به بهبود علائم بیش فعالی در کودکان ازجمله بی‌توجهی، بیش فعالی و تکانشگری کمک می‌کند و عوارض جانبی آن نیز نسبت به سایر داروهای مورداستفاده برای درمان بیش‌فعالی قابل تحمل‌تر هستند.
عوارض جانبی فلوکستین
به طور کلی نگرانی هایی در مورد استفاده از کل گروه مهارکننده های بازجذب سروتونین در ADHD وجود دارد. مصرف فلوکستین در کودکان بیش فعال می‌تواند خطر خودکشی را افزایش دهد. سایر عوارض جانبی این دارو شامل موارد زیر هستند:
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- سردرد
- سرگیجه
- مشکل خواب
- تحریک
- عصبی بودن
- خشکی دهان
- افزایش وزن
- بی‌خوابی
- اختلال عملکرد جنسی
عوارض جانبی نادر اما جدی فلوکستین شامل افکار خودکشی و سندرم سروتونین هستند. سندرم سروتونین اختلالی است که در اثر مصرف بیش‌ازحد سروتونین در بدن ایجاد می‌شود. علائم این اختلال می‌تواند از خفیف تا تهدیدکننده زندگی متغیر باشند.
جمع بندی
درمان اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) در کودکان نیازمند رویکردی جامع و دقیق است. فلوکستین، به عنوان یکی از داروهای شناخته‌شده برای کنترل علائم این اختلال، ممکن است برای برخی از کودکان موثر باشد، اما مهم است که تحت نظر پزشک متخصص مصرف شود. عوارض جانبی این دارو نیز نباید نادیده گرفته شود و نیاز به ارزیابی دقیق وضعیت کودک دارد. اگر فرزند شما با مشکلات رفتاری و بیش فعالی روبروست، تیم متخصص و با تجربه گروه توانبخشی راه کمال آماده است تا شما را در مدیریت و درمان این اختلال یاری کند. برای مشاوره و راهنمایی بیشتر، هم‌اکنون با ما تماس بگیرید و اولین قدم را برای بهبود کیفیت زندگی فرزندتان بردارید.
منابع
مطالب مشابه
علائم ADHD در دختران اغلب به‌عنوان ویژگی‌های شخصیتی تلقی می‌شوند. به همین دلیل است که اغلب نادیده گرفته یا توجیه می‌شوند. اگر بیش فعالی در دختران تشخیص داده نشود، می‌تواند به مشکلاتی مانند عدم تطبیق شرایط در کلاس درس، عزت نفس پایین و سرزنش خود منجر شود. حتی می‌تواند سلامت روان را تا بزرگسالی تحت تأثیر قرار دهد.
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) به‌طور مؤثر به درمان اضطراب، افسردگی، و اختلال بی‌نظمی خلقی اخلال‌گرانه (DMDD) در کودکان کمک می‌کند. این روش با آموزش تکنیک‌هایی به کودکان برای تنظیم احساسات و رفتارهایشان کار می‌کند.
کاردرمانگران نقش حیاتی در راهنمایی کودکان قطع عضو در فرایند توانبخشی، به‌ویژه در استفاده از وسایل پروتزی ایفا می‌کنند. مشارکت آن‌ها از همان مرحله پیش از عمل جراحی آغاز می‌شود و بر مدیریت زخم و توصیه‌هایی برای تجهیزات تطبیقی تمرکز دارد که بیماران را برای جراحی آماده می‌کند.
اتیسم غیرکلامی زمانی است که کودک مبتلا به اوتیسم صحبت نمی‌کند، اما ممکن است انواع صداهای آوایی را تولید کند. اوتیسم غیرکلامی به این معنی نیست که کودک نمی‌تواند تعامل داشته باشد، یا کلمات و گفتار را درک کند. بلکه به این معناست که آن‌ها قادر به استفاده از زبان کلامی برای برقراری ارتباط نیستند.
لکنت زبان اختلالی گفتاری است که عضلات مورد استفاده برای صحبت کردن، به‌طور غیرقابل کنترلی منقبض شده یا حرکت می‌کنند و باعث مکث، صداهای ناخواسته و گیر کردن روی کلمات می‌شود.
کلاترینگ با ویژگی‌هایی مانند صحبت کردن بسیار سریع و استفاده از کلمات پُرکننده مانند «اِم» و «آه» همراه است. استفاده گاه‌به‌گاه از این کلمات در گفتار منسجم کاملاً عادی است، اما درصورت ابتلای کودک به این وضعیت، این ویژگی‌ها به عادتی همیشگی تبدیل شده و اغلب مانع از درک صحبت‌های او توسط دیگران می‌شوند.
زمانی که فردی اختلال لیسپ دارد، زبان خود را به گونه‌ای قرار می‌دهد که جریان هوای لازم برای تولید صداهای «س» و «ز» را مسدود یا تحریف می‌کند. این تحریف جریان هوا باعث می‌شود کودک به‌صورت نوک زبانی حرف بزند.
با گذشت زمان، کودکان مبتلا به سندرم رت مشکلات فزاینده‌ای در استفاده از عضلات کنترل‌کننده حرکت، هماهنگی و ارتباط پیدا می‌کنند. سندرم رت همچنین می‌تواند باعث تشنج و ناتوانی‌های ذهنی شود.
سندرم تورت، اختلالی است که بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد تیک می‌شود. تیک‌ها، حرکات یا صداهایی هستند که کودک بارها و بارها تکرار می‌کند و قادر به کنترل آن‌ها نیست. به‌عنوان مثال، کودکان مبتلا به سندرم توره ممکن است مدام گلوی خود را صاف کنند یا چشمک بزنند.
تشخیص اولیه کف پای صاف در کودکان اغلب توسط متخصصان اطفال انجام می‌شود. اگر فرزند شما هیچ درد یا علائم دیگری را تجربه نکند، معمولاً نیازی به آزمایش بیشتر نیست. کودکانی که علائم دارند باید توسط متخصصان ارتوپدی کودکان معاینه شوند.