کودک مبتلا به اوتیسم در درک عواقب رفتارهای خود مشکل دارد. بنابراین تنبیه کردن او به‌خاطر بروز رفتارهای نامناسب روشی غیرمنطقی است. درواقع شناخت رفتارهای کودک به شما کمک می‌کند راحت‌تر با او ارتباط برقرار کنید. در این مطلب به بررسی رفتارهای مختلف کودک مبتلا به اوتیسم و روش‌های مدیریت رفتارهای او می‌پردازیم. با ما همراه باشید.
ویژگی‌های کودک مبتلا به اختلال اوتیسم
اختلال اوتیسم، اختلال رشدی است و بر نحوه تعامل و ارتباط کودکان با دیگران تأثیر می‌گذارد. برخی از کودکان مبتلا به این اختلال قادر به صحبت کردن هستند و درنهایت می‌توانند به‌تنهایی زندگی کنند. اما برخی دیگر حتی قادر به حرف زدن نیستند.
بسیاری از رفتارهای کودکان مبتلا به اوتیسم ناشی از تلاش آنها برای بیان نیازها یا خواسته‌هایشان یا درک هنجارها و نشانه‌های اجتماعی هستند. بنابراین نباید به‌خاطر این رفتارها آنها را تنبیه کنید، بلکه باید به‌دنبال راهی برای درک بهتر رفتارهای آنها باشید.
در اینجا به بررسی ویژگی‌های کودکان مبتلا به اوتیسم می‌پردازیم:
- ممکن است نتوانند ارتباطات غیرکلامی شما را درک کنند و معمولاً به لبخند یا اخم شما واکنش نشان نمی‌دهند.
- متوجه استعاره‌ها، کنایه‌ها و جوک‌ها نمی‌شوند. بنابراین باید منظور خود را واضح برای آنها توضیح دهید.
- قادر به مدیریت مراحل پیچیده فعالیت‌های مختلف نیستند. بنابراین سعی کنید مکالمات را به‌صورت متمرکز و ساده بیان کنید.
- معمولاً تمایل دارند در زمانی خاص فقط درمورد چیزی که واقعاً علاقه دارند صحبت کنند. همچنین ممکن است بخواهند بارها و بارها درخصوص موضوع مورعلاقه خود حرف بزنند.
- مسائل را متفاوت از شما می‌بینند. در برخی موارد شما متوجه صداها، مزه‌ها، بوها و ... نمی‌شوید اما آنها تمام حواس را به‌خوبی درک کرده و گاهی نیز ازنظر جسمی احساس درد می‌کنند.
- قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند و در برقراری تماس چشمی مشکل دارند.
- نسبت به همسالان و بزرگسالان، پرخاشگری فیزیکی مانند گاز گرفتن، تف کردن یا لگد زدن نشان میدهند.
- معمولاً با گاز گرفتن دست و انگشتان خود، ضربه زدن به سر خود و ... به خود آسیب می‌رسانند.
- رفتارهای خودتحریکی مانند تکان دادن دست یا پا از خود نشان میدهند.
حتما بخوانید: ماساژ کودکان اتیسم
برقراری ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم
یادگیری مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اوتیسم برای والدین بسیار مهم است. درواقع ناتوانی والدین برای برقراری ارتباط باعث ناراحتی شدید کودک میشود. بنابراین سعی کنید اطلاعات کافی درخصوص این اختلال و نحوه رفتار با فرزند خود کسب کنید. در ادامه به توضیح راهکارهایی مناسب برای ارتباط مؤثر با کودک مبتلا به اوتیسم می‌پردازیم:
- صبور باشید: کودک مبتلا به اوتیسم برای پردازش اطلاعات به زمان بیشتری نیاز دارد. بنابراین در طول مکالمه با سرعت کمتری پیش بروید و سعی کنید مکث‌های طولانی‌تری داشته باشید.
- به کودک بیاموزید چگونه خشم خود را بدون پرخاشگری ابراز کند: کودکان مبتلا به اوتیسم باید بدانند مجبور نیستند خشم و ناامیدی خود را سرکوب کنند. بنابراین راهکارهایی برای بروز خشم بدون پرخاشگری به آنها بیاموزید. از تکنیک‌های خودآرام‌سازی برای کنترل احساسات استفاده کنید. یکی از روش‌های ساده خودآرام‌سازی تنفس ازطریق بینی است. به کودک بگویید چشم‌های خود را ببندد و چیزی را که دوست دارد (مانند بچه‌گربه یا تفریح موردعلاقه خود) تصور کند. همچنین در برخی موارد در آغوش گرفتن کودک به آرام شدن او کمک می‌کند.
- انعطاف‌پذیر باشید: نسبت به رفتارهای کودک حساس و زودرنج نباشید. همان‌طور که می‌دانید کودکان مبتلا اوتیسم در بیان و کنترل احساسات خود مشکل دارند. بنابراین از رفتارهای آنها ناراحت یا عصبی نشوید.
- او را تشویق کنید: کودک مبتلا به اوتیسم نسبت به تشویق و تحسین واکنش بهتری نشان میدهد. بنابراین اگر رفتار خوبی مشاهده کردید، او را تشویق کنید و درخصوص رفتارهای مثبت او حرف بزنید.
- به رفتارهای آزاردهنده کودک توجه نکنید: گاهی‌اوقات کودک مبتلا به اوتیسم رفتارهای آزاردهنده اما غیرمخربی از خود نشان میدهد و سعی می‌کند توجه شما را به رفتارهای خود جلب کند. به‌عنوان مثال، رفتارهای خودتحریکی مانند تکان دادن دست را بروز میدهد. در این حالت به رفتارهای بد او که باعث ایجاد مشکل یا آسیب به دیگران نمی‌شوند، توجه نکنید.
- ازطریق ورزش با کودک تعامل داشته باشید: کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً دامنه توجه کوتاهی دارند. این ویژگی آنها در هنگام برقراری ارتباط به‌وضوح دیده میشود. ورزش، دویدن و بازی کردن به آرامش کودک کمک می‌کنند و باعث می‌شوند زمان بیشتری را در کنار کودک باشید.
- مهربان باشید: کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب نیاز دارند مانند سایر کودکان در آغوش گرفته شوند. البته برخی از کودکان اوتیسم نسبت به لمس فیزیکی حساس هستند. بنابراین پیش از بغل کردن کودک به علایق او توجه کنید و هرگز محبت جسمی را به‌صورت ناخواسته به او تحمیل نکنید.
- عشق و علاقه خود را نشان دهید: کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در نشان دادن احساسات خود مشکل داشته باشند. اما هنوز باید بدانند آنها را دوست دارید. برای ابراز علاقه، مراقبت و حمایت به شیوه موردعلاقه آنها عمل کنید.
- به کودک خود ایمان داشته باشید: کودک مبتلا به اوتیسم قبل از هر چیز یک کودک است. او فردی در حال رشد با مهارت‌های ناشناخته است. به کاری که کودک می‌تواند انجام دهد ایمان داشته باشید و توانایی‌های او را به‌خاطر بیماری‌اش زیر سؤال نبرید.
- در رفتار با فرزند خود به روتین‌ها پایبند باشید: بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم خواهان ثبات و نظم هستند و مختل شدن روالهای معمول و مواجهه با موقعیت‌های غیرمنتظره برای آنها مشکل‌ساز هستند. بنابراین به برنامهای قابل پیش‌بینی پایبند باشید و فعالیت‌های روزمره کودک را طبق برنامه پیش ببرید.
- محیط کودک را کنترل کنید: برای کودکان مبتلا به اوتیسم، آرام و مساعد بودن محیط اطراف اهمیت زیادی دارد. پر کردن محل بازی یا اتاق خواب با اسباب‌بازی‌ها و اشیاء موردعلاقه این کودکان می‌تواند در آنها احساس امنیت و راحتی بیشتری ایجاد کند. همچنین سعی کنید از موقعیت‌هایی که باعث تحریک کودکان اوتیسم می‌شوند، اجتناب کنید. به‌عنوان مثال، مکان‌های شلوغ یا پر سر و صدا برای بعضی از کودکان مبتلا به اوتیسم آزاردهنده هستند.
- به‌طور واضح ارتباط برقرار کنید: بهتر است هنگام ارتباط با کودک مبتلا به اوتیسم از زبان ساده استفاده کنید. این کودکان اغلب در درک ظرافت‌های زبان یا زبان بدن با مشکل مواجه می‌شوند.
- ایمنی را در اولویت قرار دهید: بسیاری از رفتارهای کودکان مبتلا به اوتیسم به خود آنها یا دیگران آسیب نمی‌زنند. بااین‌حال، هر زمان که کودک شروع به نشان دادن واکنش‌های فیزیکی کرد، باید از امنیت او و اطرافیانش مطمئن شوید. اگر عصبانیت کودک را به‌سختی میتوانید متوقف کنید، حتماً اجسام سخت یا تیز را از دسترس او دور نگه دارید.
- به متخصص مراجعه کنید: اگر قادر به مدیریت رفتارهای فرزند خود نیستید، حتماً به متخصص اطفال یا روانشناس مراجعه کنید. آنها از روش‌های مختلف برای کنترل رفتارهای فرزند شما استفاده می‌کنند.
- مراقب خودتان باشید: گاهی‌اوقات از دوستان یا خانواده بخواهید مراقبت فرزند شما باشند و استراحت کنید. خستگی باعث میشود رفتاری غیرمنطقی و نامناسب با فرزند خود داشته باشید.
خدمات آموزشی برای کودکان اوتیسم
اختلال اوتیسم باعث ایجاد مشکلاتی در برقراری ارتباط میشود. همچنین بر بسیاری از رفتارهای کودک تأثیر می‌گذارد. به‌طوری که والدین در بسیاری از موارد از رفتارهای فرزند خود خجالت‌زده یا ناامید می‌شوند. بنابراین آموزش اصول رفتار با کودکان مبتلا به اوتیسم از اهمیت زیادی برخوردار است. گروه توانبخشی راه کمال با کمک متخصصان حاذق و باتجربه به والدین کودکان اوتیسم کمک می‌کند راهکارهایی برای ارتباط مؤثر با فرزند خود بیاموزند. کارشناسان این مرکز در ابتدا به توضیح علائم و رفتارهای کودکان مبتلا به اوتیسم می‌پردازند. سپس راه‌هایی برای آموزش رفتارهای مناسب به این کودکان پیشنهاد میدهند. بنابراین اگر فرزند شما مبتلا به اوتیسم است، به ما مراجعه کنید و از خدمات کادر درمانی ما بهره‌مند شوید.
منابع
سوالات متداول
در ابتدا باید با معلمها و مسئولان مدرسه فرزندتان همکاری کنید تا رویکردی مشترک برای نظم و انضباط ایجاد کنید. داشتن انتظارات و استراتژیهای مشابه به کودکان این امکان را میدهد که آموختههای خود را از مدرسه به خانه (یا برعکس) منتقل کنند.
مطالب مشابه
اوتیسم خفیف یا سطح 1 با چالش‌هایی در زمینه‌های تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتار مشخص میشود. کودکان مبتلا به این سطح از اوتیسم علائمی خفیف‌تر نسبت به کودکان با اوتیسم سطح 3 نشان میدهند و به حمایت کمتری در زندگی روزمره نیاز دارند.
کاردرمانی در منزل برای کودکان به‌عنوان یک رویکرد نوین و مؤثر در حمایت از کودکان با نیازهای ویژه، توجه ویژه‌ای را جلب کرده است. این نوع درمان به کودکان این امکان را میدهد که در محیط آشنا و راحت خود، به بهبود مهارت‌های حرکتی، اجتماعی و شناختی بپردازند.
با وجود اینکه تشخیص بیش فعالی در دوران نوزادی دشوار است، برخی علائم می‌توانند زنگ خطری برای توجه والدین باشند. به طور معمول، نوزادان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی بیشتر از سایر کودکان نیازمند توجه و مراقبت هستند.
زمانی که در پی تشخیص یا درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) هستید، انتخاب دکتر واجد شرایط که تجربه‌ی بالایی در برخورد با این اختلال داشته باشد، بسیار حیاتی است. متخصصان مختلفی می‌توانند در تشخیص و درمان بیش فعالی مشارکت کنند. این گروه شامل پزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی، پرستاران، دستیاران پزشک و دیگر درمانگران مجاز میشود.
زانوهای ضربدری وضعیتی است که زانوهای کودک هنگام ایستادن به هم نزدیک می‌شوند و مچ پاها از یکدیگر فاصله دارند. در اکثر موارد نیاز به درمان خاصی ندارد و با حرکات اصلاحی حل می شود.
پژوهش‌های نوین در حوزه درمان اوتیسم به تولید داروهای جدید AB-2004 ، بالواپتان، سورامین، نیسر‌ویمب منجر شده است که هدف آنهاکاهش علائم رفتاری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم است.
کاردرمانی کودکان مبتلا به فلج مغزی می‌تواند به بهبود هماهنگی عضلات و مفاصل کمک کند؛ مشکلاتی که می‌توانند انجام فعالیت‌های روزانه مانند خوردن، مسواک زدن و حمام کردن را دشوار سازند.
در حالی که تشخیص اوتیسم تنها توسط متخصص انجام میشود، چندین ابزار غربالگری وجود دارند که می‌توانند والدین، مراقبان و افراد مبتلا به اتیسم را نسبت به علائم بالقوه این اختلال آگاه کند.
یکی از روش‌های مؤثر در درمان غیرجراحی پای پرانتزی در کودکان ، استفاده از بریس‌های ارتوپدی است. بریس‌ها به عنوان یک ابزار اصلاحی، به پاهای کودک بسته می‌شوند و با ایجاد فشار کنترل شده، به تدریج به صاف کردن زانوها و مچ پاها کمک می‌کنند.
اختلالات سیستم وستیبولار شامل چندین بیماری است که بر حس تعادل تأثیر می‌گذارد. این اختلالات بیشتر بر اندام‌های دهلیزی در گوش داخلی تأثیر می‌گذارند، اما مشکلات سیستم عصبی مرکزی نیز می‌تواند باعث ایجاد مشکلات تعادلی شوند. رایج‌ترین علامت این اختلال سرگیجه است.