سکته مغزی، اتفاقی چالش‌برانگیز است که می‌تواند کودکان را نیز تحت تأثیر قرار دهد و پیامدهای متفاوتی را بسته به ناحیه و وسعت آسیب مغزی به‌دنبال داشته باشد. هر کودک پس از سکته مغزی مسیر بهبودی منحصربه‌فردی را طی می‌کند. با وجود اینکه سریع‌ترین پیشرفت‌ها معمولاً در ماه‌های اولیه پس از سکته مغزی رخ می‌دهند، اما فرایند توانبخشی می‌تواند برای سال‌ها ادامه یابد و نیازمند تعهد، صبر و کار تیمی متخصصان است. توانبخشی سکته مغزی کودکان، رویکردی جامع و شخصی‌سازی‌شده است که با هدف بازگرداندن حداکثر عملکرد و بهبود کیفیت زندگی کودک، به او کمک می‌کند تا مهارت‌های ازدست‌رفته خود را بازیابی کند و در مسیر رشد و تکامل طبیعی گام بردارد. این مسیر، سفری دشوار اما پر امید است که با حمایت خانواده و تیمی از متخصصان، به کودکان یاری می‌رساند تا توانایی‌های خود را بازسازی کنند و به زندگی فعال و معنی‌دار خود بازگردند.
اثرات شایع سکته مغزی در دوران کودکی
شایع‌ترین اثرات سکته مغزی در کودکان عبارت‌اند از:
- تغییرات عاطفی و رفتاری
- مشکلات حرکتی
- خستگی
- مشکلات ارتباطی
- مشکلات حافظه، تفکر و تمرکز (شناخت)
- مشکلات بینایی
اثرات سکته مغزی در نوزاد یا کودک بسیار خردسال ممکن است به‌مرور زمان پدیدار شوند. سکته مغزی می‌تواند بر مراحل رشدی مانند یادگیری راه رفتن و صحبت کردن تأثیر بگذارد و گاهی‌اوقات تنها زمانی تشخیص داده می‌شود که کودک تأخیر رشدی نشان می‌دهد.
تأثیر سکته مغزی بر کودک به سن او، مرحله رشد، توانایی‌های شناختی (به‌عنوان مثال توانایی تمرکز، توجه، حل مسئله و یاد‌آوری) و قسمتی از مغز که تحت تأثیر سکته قرار گرفته است، بستگی دارد.
همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌شود، قسمت‌های مختلف مغز عملکردهای متفاوتی دارند. در کودکان، مغز به‌طور پیوسته در حال رشد و تغییر سریع است. بنابراین عملکردهای قسمت‌های نشان داده‌شده در تصویر به‌طور دقیق و کامل ثابت نشده‌اند.
هنگامی که مغز و بدن بعد از سکته مغزی در حال بهبودی و ریکاوری هستند، کودک احساس خستگی می‌کند. این علامت تا ماه‌ها یا سال‌ها پس از سکته مغزی مشاهده می‌شود.
بهبودی پس از سکته مغزی نیاز به زمان و کار سخت دارد و درمان‌های توانبخشی در این دوره، حیاتی هستند.
نیازهای توانبخشی کودک من چگونه ارزیابی می‌شود؟
شما و فرزندتان باید فعالانه در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توانبخشی او مشارکت داشته باشید. اولویت‌های شما برای تعیین اهداف درمانی استفاده خواهند شد و شما احتمالاً به‌طور فعال در برنامه درمانی فرزندتان مشارکت خواهید داشت. نوع توانبخشی که فرزندتان دریافت خواهد کرد، بر اساس ارزیابی نیازها و اولویت‌های منحصربه‌فرد او خواهد بود. درمان‌ها و تراپی‌ها برای کمک به فرزند شما در ادامه توسعه مهارت‌هایی که در زندگی روزمره نیاز دارد، طراحی خواهند شد.
چه زمانی توانبخشی کودک من آغاز می‌شود؟
پس از سکته مغزی فرزندتان، توانبخشی باید در اسرع وقت آغاز شود. در چند روز اول، حرکت و وضعیت بدن، بلع، گفتار و ارتباطات فرزند شما ارزیابی خواهند شد؛ این اندازه‌گیری‌ها پایه پیشرفت فرزندتان در نظر گرفته شده و توسط متخصصان مورد بررسی قرار می‌گیرند.
توانبخشی و بهبودی
به محض اینکه فرزند شما به اندازه کافی بهبود یافت، توانبخشی باید آغاز شود. بهبودی و پیشرفتی که هر کودک می‌کند، منحصربه‌فرد است و او باید حمایت لازم را برای دستیابی به بهترین بهبودی ممکن داشته باشد. توانبخشی اغلب بر آنچه برای شما و فرزندتان مهم است تمرکز دارد و در راستای آنچه کودک می‌خواهد در آن بهتر شود، کار می‌کند.
توانبخشی همچنین به کودکان کمک می‌کند تا در سال‌های پس از سکته مغزی یاد بگیرند و رشد کنند. توانبخشی ممکن است در بیمارستان، جامعه، خانه و محیط مدرسه انجام شود.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپ می‌تواند به مشکلات حرکتی مانند ضعف و مشکلات تعادل کمک کند. درمانگر برنامه ارزیابی و طراحی را برای بهبود قدرت عضلانی و حرکت انجام خواهد داد. او ممکن است از وسایلی مانند ارتز مچ پا (بریس برای حمایت از مچ پا) برای کمک به فرزند شما استفاده کند که باعث ثبات می‌شود. تشویق فرزندتان به استفاده حداکثری از اندام‌های آسیب‌دیده، برای کمک به بازیابی حرکت مهم است. تکرار تمرینات و فعالیت‌های درمانی می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. سعی کنید این فعالیت‌ها را بخشی از فعالیت‌های سرگرم‌کننده خانوادگی قرار دهید تا فرزندتان را به ادامه انجام آن‌ها تشویق کنید.
اسپاستیسیته (گرفتگی عضلانی) برخی از کودکان را پس از سکته مغزی تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بدان معناست که ماهیچه‌ها، اغلب در بازو یا ساق پا، دچار اسپاسم یا افزایش تون (کشش) می‌شوند. این مسئله می‌تواند دردناک باشد و ممکن است مشکلاتی در راه رفتن و استفاده از دست و بازو ایجاد کند. فیزیوتراپی و داروها مانند باکلوفن (شل‌کننده عضلات) می‌توانند کمک‌کننده باشند.
کودکان مبتلا به اسپاستیسیته ممکن است همراه با فیزیوتراپی، تزریق سم بوتولینوم نوع A نیز دریافت کنند.
کاردرمانی
کاردرمانگران قصد دارند آسیب‌های ناشی از سکته مغزی را درمان و توانبخشی کنند، و همچنین مشارکت فرزند شما را در مراقبت از خود، بازی، ورزش، موسیقی و سایر فعالیت‌های معنادار افزایش دهند. گاهی‌اوقات این فرایند شامل آموزش نحوه انجام کارها به روش‌های مختلف به فرزندتان است. هنگامی که هیچ نگرانی آشکاری وجود نداشته باشد، کاردرمانگران می‌توانند به شما کمک کنند تا مواردی را که باید در حین رشد فرزندتان مراقب آن‌ها باشید، درک کنید.
عملکرد محدود اندام‌های فوقانی (شانه، بازو، دست‌ها، مچ دست) پس از سکته مغزی یکی از چالش‌هایی است که اغلب توسط کاردرمانگران مدیریت می‌شود. بسیار رایج است که پس از سکته مغزی، استفاده از بازو یا دست آسیب‌دیده‌تر برای فرزندتان دشوار باشد. کاردرمانگران با خانواده شما همکاری می‌کنند تا بر آنچه فرزندتان می‌تواند انجام دهد تمرکز کرده و به‌آرامی و به‌تدریج بر روی آن مهارت‌ها در طول زمان کار کنند. این روش به بهبود عزت نفس، روابط بین والدین و فرزند و کیفیت زندگی کودک کمک می‌کند. همچنین کودک را تشویق به استفاده مکرر از دست یا بازوی آسیب‌دیده می‌کند.
خدمات کاردرمانی سکته مغزی در کودکان عبارت‌اند از:
- درمان هدف‌گرا شامل تمریناتی برای رسیدن به هدف تعیین‌شده
- درمان دو دستی که بر استفاده از دو دست با هم در الگوهای طبیعی ازطریق فعالیت‌های انگیزشی تمرکز دارد. به‌عنوان مثال، این رویکرد درمانی می‌تواند به کودک آموزش دهد چگونه دستان خود را برای بستن زیپ ژاکت، ریختن شیر در فنجان یا بازی با کارت‌ها هماهنگ کند.
- آتل‌ها و بریس‌ها (ارتزها) برای درمان و جلوگیری از انقباضات بافت نرم (سفتی عضلات و تاندون‌ها)
- آتل‌ها یا بریس‌ها برای کمک به فرزند شما در استفاده یا تقویت دست
- تقویت و آمادگی جسمانی
- آموزش مجدد مهارت‌های زندگی
- فناوری‌های کمکی شامل ابزارهایی برای کمک به فرزند شما در بستن دکمه پیراهن، یا بریدن تکه‌های غذا
- تکنیک‌های جبرانی یا تطبیقی شامل آموزش نحوه انجام وظایف به روش‌های جدید
- درمان آبی شامل استفاده از آب برای کمک به انجام حرکات و مهارت‌هایی که در خشکی امکان‌پذیر نیستند. درمان آبی می‌تواند به برخی کودکان در یادگیری هماهنگی و آگاهی بدنی در محیطی سرگرم‌کننده و آرامش‌بخش کمک کند.
- تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف و استفاده از اندام فوقانی برای فعالیت‌های روزانه
- آموزش مجدد حس لامسه پس از سکته مغزی
- درمان‌هایی برای کمک به مهارت‌های بازی و مهارت‌های شناختی (تفکر و استدلال)
- درمان‌هایی برای جبران یا بهبود مهارت‌های مرتبط با بینایی
- کمک به برنامه‌های فردی مدرسه و کار
- آموزش رباتیک برای بهبود عملکرد اندام فوقانی
گفتاردرمانی
آسیب‌شناس گفتار و زبان (SLT) می‌تواند با ارزیابی فرزند شما و طراحی برنامه‌ای برای بهبود مهارت‌های ارتباطی او کمک کند. اگر فرزند شما مشکلات گفتاری شدید داشته باشد، حالت‌های ارتباطی دیگر مانند اشاره یا استفاده از دستگاه‌های ارتباطی می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
آسیب‌شناسان گفتار و زبان همچنین از کودکان مبتلا به مشکلات بلع حمایت می‌کنند تا بتوانند راحت‌تر غذا بخورند. آن‌ها می‌توانند درمورد روش‌های ایمن غذا خوردن و نوشیدن توصیه‌هایی ارائه دهند. سایر متخصصان نیز مانند متخصص تغذیه ممکن است در کمک به فرزند شما دخیل باشند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد گفتاردرمانی ، صفحه مربوطه را مطالعه نمایید.
حمایت روانشناختی
روانشناس بالینی، آموزشی یا روانشناس عصبی، ممکن است در حمایت از فرزند شما مشارکت داشته باشد. روانشناسان می‌توانند مشکلات عاطفی را ارزیابی کنند و درمان‌هایی ارائه دهند؛ به‌خصوص اگر رفتار کودک بر زندگی او در خانه یا مدرسه تأثیر می‌گذارد. روانشناس می‌تواند به فرزند شما کمک کند تا بفهمد چرا چنین احساسی دارد.
آن‌ها همچنین می‌توانند درمورد مشکلات شناختی، مانند مشکلات حافظه، تفکر و تمرکز، کمک کنند. آن‌ها می‌توانند توانایی شناختی فرزند شما را ارزیابی کرده و توصیه‌هایی برای حمایت از او در خانه و مدرسه ارائه دهند.
توانبخشی تا چه زمانی نیاز است؟
بهبودی از سکته مغزی در دوران کودکی برای هر فرد متفاوت بوده و فرایندی است که می‌تواند سال‌ها طول بکشد و ممکن است تا بزرگسالی نیز ادامه یابد. نیازهای حمایتی ممکن است به‌مرور زمان تغییر یا پدیدار شوند و پیشرفت فرزند شما ممکن است نیاز به بررسی دوره‌ای داشته باشد. بنابراین شما نیاز دارید به‌صورت مداوم و منظم با پزشک و درمانگران فرزند خود در ارتباط باشید و درصورت مشاهده علائم هشداردهنده به آن‌ها اطلاع دهید.
همچنین می‌توانید برای شرکت در جلسات توانبخشی با کارشناسان ما در کلینیک توانبخشی راه کمال تماس بگیرید.
منابع
مطالب مشابه
هر کودک پس از سکته مغزی مسیر بهبودی منحصربه‌فردی را طی می‌کند. با وجود اینکه سریع‌ترین پیشرفت‌ها معمولاً در ماه‌های اولیه پس از سکته مغزی رخ می‌دهند، اما فرایند توانبخشی می‌تواند برای سال‌ها ادامه یابد و نیازمند تعهد، صبر و کار تیمی متخصصان است.
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است صورتی با ویژگی‌های خاص داشته باشند که آن‌ها را از افراد عادی متمایز می‌کند. برخی از این ویژگی‌ها عبارت‌اند از پیشانی بزرگ، چشم‌های برجسته یا گشاد، لب بالایی نازک، بینی پهن و فیلتروم کوتاه (شیار بین بینی و لب بالایی)
شناخت علائم اولیه اوتیسم در نوزادان ۶ ماهه نقشی کلیدی در تضمین رشد سالم آن‌ها دارد. والدین با توجه به نشانه‌هایی مانند کاهش تماس چشمی، نبود پاسخ‌های اجتماعی، و تأخیر در مهارت‌های ارتباطی می‌توانند اقدامات زودهنگام را برای تشخیص و مداخلات مؤثر انجام دهند.
کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً در ارتباطات اجتماعی و تعامل با دیگران با چالش‌هایی مواجه هستند. در 18ماهگی، والدین باید توجه دقیقی به نحوه تعامل فرزندشان با اطرافیان داشته باشند. نشانه‌های رایجی که ممکن است در این سن ظاهر شوند عبارت‌اند از: فقدان تماس چشمی مؤثر، پاسخ محدود به نام، عدم علاقه به بازی‌های تعاملی و مشکلات در تقلید حرکات یا رفتارها
گزارش‌های موجود از سوی اسپکتروم نشان می‌دهند که سن 6سالگی برای کودکان مبتلا به اوتیسم نقطه عطف مهمی است؛ چرا که طبق مطالعه‌ای طولانی‌مدت، شدت ویژگی‌های اوتیسم در بسیاری از کودکان از سنین 3 تا 6 سالگی کاهش می‌یابند، ولی این پیشرفت معمولاً برای سه‌چهارم کودکان متوقف می‌شود.
تشخیص زودهنگام اوتیسم در کودکان 2 ساله نقشی حیاتی در بهبود نتایج بلندمدت دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که شناسایی و مداخله به‌موقع، به‌ویژه در دوران حساس رشد مغز، می‌تواند به توسعه مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و رفتاری کودک کمک چشمگیری کند.
گفتاردرمانی و کاردرمانی پایه‌های اصلی مدیریت اوتیسم محسوب می‌شوند. بااین‌حال، بسیاری از خانواده‌ها برای تکمیل این روش‌ها به سراغ درمان‌های طبیعی و سنتی مانند شاهدانه، داروهای گیاهی و ... می روند.
یکی از مواردی که افراد مبتلا به اوتیسم برای جبران ناراحتی در هنگام برقراری ارتباط چشمی انجام می‌دهند، نگاه کردن به چیزی غیر از چهره دیگران در حین تعامل اجتماعی است. برای مثال دانش‌آموز مبتلا به اوتیسم در مدرسه می‌تواند هنگام نگاه کردن و ور رفتن با شیئی خاص، مانند اسباب‌بازی یا مداد بهتر روی درس تمرکز کند.
تیک‌ها، حرکات یا صداهای ناگهانی و سریعی هستند که کودک به‌طور مکرر و غیرارادی انجام می‌دهد. اگر کودک تیک حرکتی داشته باشد، ممکن است به‌طور مکرر پلک بزند یا شانه‌های خود را بارها و بارها بالا بیندازد. اگر تیک صوتی داشته باشد، احتمالاً به‌صورت ناخواسته صدای خرخر ایجاد می‌کند یا احساس نیاز به صاف کردن مداوم گلو دارد. تیک‌ها اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند.
هنگامی که کودک به وسواس فکری عملی مبتلا می‌شود، افکار وسواسی و رفتاری اجباری می‌توانند بسیار مکرر و شدید شوند و در زندگی روزمره و رشد طبیعی کودک اختلال ایجاد کنند.