صحبت کردن بیشازحد یکی از علائم رایج برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی است که اغلب در مهار و کنترل پاسخ‌های خود مشکل دارند. آن ها ممکن است هر چیزی را که در ابتدا به ذهنشان می‌رسد، خواه مناسب یا نامناسب، بدون فکر کردن به نحوه برداشت از سخنان خود بیان کنند.
کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش‌فعالی ممکن است مکالمات را در انحصار خود درآورند و بیشازحد صحبت کنند.
پرحرفی می‌تواند برای کودکان، والدین و معلمان به‌طور یکسان سخت باشد. اما اقداماتی وجود دارند که می‌توانید برای جلوگیری از صحبت کردن بیشازحد و سرکوب اظهار نظرهای نامناسب انجام دهید تا مطمئن شوید که این علائم بر عملکرد کودک در مدرسه و محیط‌های اجتماعی مختلف تأثیر نمی‌گذارند.
چرا کودکان بیش‌فعال پرحرف هستند؟
به‌طور کلی، کودکان مبتلا به بیش‌فعالی اغلب با بروز رفتارهای بیشازحد مانند پرحرفی، زمزمه کردن، سر و صدا، تحرک، بی قراری، بی‌تابی، قطع حرف دیگران و ... مواجه می‌شوند. دلایل پرحرفی کودکان بیش‌فعال در ادامه ذکر شده‌اند:
- بیش‌فعالی. بیش‌فعالی ممکن است به‌صورت بیش‌فعالی فیزیکی یا کلامی ازجمله صحبت کردن بیشازحد، قطع حرف دیگران، انحصار در مکالمات، و اجازه حرف زدن به دیگران ندادن ظاهر شود.
- عمل‌شناسی زبان. زیاد صحبت کردن با عمل‌شناسی زبان یا استفاده اجتماعی از زبان نیز مرتبط است. مشکلات زبانی ازجمله عمل‌شناسی، در تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به بیش‌فعالی رایج هستند.
- ناتوانی تشخیص نشانه‌های اجتماعی. بسیاری از کودکان مبتلا به بیش‌فعالی در درک و تشخیص نشانه‌های اجتماعی مشکل دارند. این مسئله باعث می‌شود نوبت در مکالمات را به سختی درک کنند.
- خودکنترلی. بیش‌فعالی می‌تواند در کنترل خود و توانایی کودک برای مدیریت رفتارهای تکانشی، مانند محو کردن نظرات در زمان‌های نامناسب، اختلال ایجاد کند.
- دارو. اگرچه معمول نیست، اما مطالعه‌ای نشان داد که کودک مبتلا به بیش‌فعالی 45 دقیقه پس از مصرف ریتالین (متیل فنیدات) افزایش برون‌ده کلامی را تجربه می‌کند.
چگونه از پرحرفی کودکان بیش‌فعال جلوگیری کنیم؟
مقابله با بیش‌فعالی و عدم کنترل خود می‌تواند برای کودک مبتلا به بیش‌فعالی بسیار ناامیدکننده بوده و عدم کنترل تکانه و فیلتر کردن می‌تواند برای دیگران کاملاً آزاردهنده باشد. درواقع، پرحرفی ممکن است باعث شود کودکان مبتلا به بیش‌فعالی طرد شدن از سوی دیگران را تجربه کنند یا در مدرسه تنبیه شوند.
به همین دلیل بسیار مهم است که با کودک خود برای مدیریت این علامت دشوار کار کنید. در اینجا روش‌هایی برای جلوگیری از پرحرفی کودکان بیش‌فعال وجود دارند که می‌توانید آنها را امتحان کنید:
با پزشک فرزندتان صحبت کنید
اولین کاری که باید انجام دهید این است که با پزشک کودک خود صحبت کنید. او ممکن است بخواهد داروهای جدیدی را تجویز کند یا داروهای قبلی را تغییر دهد. در برخی موارد نیز پزشک کودک شما را به روانشناس یا کاردرمانگر ارجاع می‌دهد تا پرحرفی او را درمان کند. اگر به پرحرفی کودک توجه نشود، ممکن است یادگیری و زندگی اجتماعی فرزند شما را مختل کند.
همچنین بهتر است که معلم فرزندتان را نیز در جریان بگذارید. درمورد صحبت کردن بیشازحد فرزندتان به او بگویید و با هم‌فکری یکدیگر راهکارهایی برای رفع این مشکل پیدا کنید.
با فرزندتان مشکل را حل کنید
کاری که باید انجام دهید این است که زمانی که کودک نسبتاً متمرکز و آماده صحبت کردن و حل مشکل است، با او حرف بزنید. با کمک خود کودک به رفع مشکل پرحرفی رسیدگی کنید و برنامه‌ای برای کاهش حرف زدن بیشازحد ارائه دهید. فرزند شما ممکن است علاقه‌مند به راه‌اندازی یک سیستم پاداش برای کمک به ایجاد انگیزه در این تغییر در رفتار باشد.
همراه با فرزندتان، سیگنالی را ارائه دهید که می‌توانید به او کمک کنید تا آگاهی او را از مواقعی که بیشازحد صحبت می‌کند افزایش دهد. سیگنال می‌تواند این باشد که دست خود را روی شانه‌های او بگذارید تا به او یادآوری کنید که حرفش را قطع کند.
سیگنال‌های فیزیکی مانند لمس شانه اغلب قوی‌تر از سیگنال‌های بصری مانند اشاره به لب با انگشت هستند، اما ممکن است بخواهید از هر دو سیگنال با هم استفاده کنید.
مهارت‌های اجتماعی کودک را تقویت کنید
متأسفانه، پرحرفی باعث می‌شود پیدا کردن دوست و حفظ آن و پذیرفته شدن در گروه همسالان برای کودک بیش‌فعال دشوار شود. وقتی فرزندتان کم‌سن‌وسال‌تر است، نقش «مربی دوستی» را برای او بازی کنید. این کار به برنامه‌ریزی فعالیت‌هایی برای ایجاد فرصت‌هایی برای توسعه دوستیابی کمک می‌کند.
با کودک برخی از اصولی را که می‌توانند به شکل‌گیری مهارت‌های اجتماعی خوب کمک کنند، مرور و تمرین کنید. برخی از این اصول شامل نوبت گرفتن در طول مکالمات، گوش دادن به صحبت‌های دیگران، نشان دادن علاقه به کودکان دیگر و صحبت کردن با لحن معمولی هستند. معلم فرزند شما (و مربی یا یک مراقب بزرگسال دیگر) نیز می‌تواند در آموزش مهارت‌های اجتماعی نقش داشته باشد.
چگونه از بیان نظرات نامناسب جلوگیری کنیم؟
در مواقعی که کودکتان چیزهای نامناسب را به زبان می‌آورد، به او بیاموزید که چگونه پاسخ خود را با شمردن تا پنج قبل از اظهارنظر به تأخیر بیندازد و سپس این روش را چندین بار با او تمرین کنید. این یکی دیگر از مهارت‌های جدید است که نیاز به مدل سازی و کمک زیادی از سوی شما دارد.
همچنین، مهم است که به کودک خود بازخورد مکرر و فوری درمورد رفتار او بدهید و به او بگویید که چه کاری را به خوبی انجام می‌دهد. کلمات ستایش‌آمیز همراه با انگیزه‌های قوی می‌توانند در ایجاد انگیزه برای تغییر رفتار بسیار قدرتمند و مؤثر باشند.
مطالعه بیشتر: درمان اختلال بیش‌فعالی
جمع‌بندی
پرحرفی یکی از علائم اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در کودکان است. بنابراین کمک به کودکان برای یادگیری مدیریت این علامت به کاهش استرس برای همه کمک می‌کند. خوشبختانه، گزینه‌های درمانی از جمله داروها و روش‌های درمانی، و همچنین راهبردهای مقابله‌ای مختلفی وجود دارند که می‌توانند به شما و خانواده‌تان کمک کنند تا از صحبت بیشازحد کودک و تداخل آن با عملکرد او در مدرسه و زندگی اجتماعی جلوگیری کنید.
منابع
مطالب مشابه
فلج مغزی خفیف به اختلالات حرکتی ناشی از آسیب خفیف به مغز در حال رشد اشاره دارد. ازآنجایی‌که آسیب آنقدر شدید نیست، اختلالات حرکتی ممکن است در سال‌های اولیه کودکی ناشناخته بمانند. بااین‌حال، با رشد کودکان مبتلا به فلج مغزی خفیف، اختلالات حرکتی ممکن است آشکارتر شوند. خوشبختانه هیچ وقت برای بهبودی دیر نیست.
طول عمر کودکان فلج مغزی به عوامل متعددی بستگی دارد با این حال با مراقبت و درمان‌های مناسب بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی می‌توانند زندگی طولانی و پرباری داشته باشند.پس برای آشنایی بیشتر با این موضوع با ما همراه باشید.
علائم فلج مغزی در نوزادان بر هماهنگی و توانایی آنها برای حرکت مستقل تأثیر می‌گذارد و همیشه بلافاصله قابل تشخیص نیست. این امر به‌ویژه زمانی صادق است که علائم فلج مغزی خفیف باشند.
اختلال پردازش حسی (SPD) کودکان بیش فعال درصورت درک بیشازحد حواس مختلف ازجمله لامسه یا شنوایی ایجاد شده که منجر به دشوار شدن عملکرد برای بیمار، احساس اضطراب یا حتی وحشت می‌شود.
کودکان مبتلا به بیش‌فعالی بیشتر درمعرض خطر مشکلاتی هستند که بر عملکرد آنها در تحصیل و مدرسه تأثیر منفی می‌گذارند.آنها در ریاضی و مهارت خواندن توانایی کمتری دارند و اختلال می تواند بر میانگین نمرات دانش‌آموزان تأثیر بگذارد.
رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان بیش‌فعال مکرر و شدید هستند. درک و مدیریت این خشم و پرخاشگری کلید کمک به کودکان مبتلا به بیش‌فعالی است. ترکیبی از دارودرمانی، رفتاردرمانی و سایر درمان‌ها به کودکان بیش‌فعال کمک می‌کنند.
پر حرفی و صحبت کردن بیشازحد یکی از علائم رایج برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی است که اغلب در مهار و کنترل پاسخ‌های خود مشکل دارند.
بسیاری از فعالیت‌ها و ورزش‌ها به تخلیه انرژی کودکان بیش‌فعال کمک می‌کنند و باعث بهبود علائم آنها می‌شوند. از بین آنها می توان به شنا، ورزش های رزمی، مدیتیشن، تنیس و .... اشاره کرد. این ورزش ها جنب و جوش زیادی دارند و باعث تحرک مداوم و سوزاندن انرژی کودکان بیش فعال می شوند.
موسیقی‌درمانی می‌تواند درمانی بسیار مؤثر برای درمان علائم اصلی بیش‌فعالی و سایر اختلالاتی مانند اضطراب و مشکلات خواب باشد که اغلب با هم اتفاق میفتند. موسیقی‌درمانی از ریتم و موسیقی برای بهبود مهارت‌های اجتماعی، تنظیم احساسات و اختلالات اجرایی استفاده می‌کند و اغلب در ترکیب با سایر درمان‌ها مانند دارودرمانی یا رفتاردرمانی استفاده می‌شود.
اگر والدینی هستید که با لجبازی کودکان بیش‌فعال سر و کار دارید، احتمالاً این رفتار آنها را بسیار طاقت‌فرسا می‌دانید؛ زیرا احساس می‌کنید دائماً با مسائل مربوط به مدیریت خشم فرزند خود درگیر هستید. لجبازی کودکان مقاومت آشکار آنها در برابر قوانین و دستورالعمل‌ها است.