فلج مغزی و اوتیسم هر دو اختلالات طیفی هستند، به این معنی که طیف وسیعی از علائم و شدت را شامل می‌شوند. در نتیجه، هیچ دو مورد فلج مغزی یا اوتیسم یکسان نیستند. بنابراین بسیاری از افراد مبتلا به فلج مغزی می‌توانند به‌طور مستقل راه بروند و بسیاری دیگر می‌توانند صحبت کنند و بسیار باهوش هستند.
به نقل از سایت flintrehab تقریباً 7 درصد از کودکان فلج مغزی دارای اختلال طیف اوتیسم هستند. این 2 اختلال به یکدیگر مرتبط نیستند اما می‌توانند همزمان رخ دهند و بر رشد کودک تأثیر بگذارند.
در ادامه این دو بیماری را با جزئیات بیشتر مقایسه می‌کنیم.
تفاوت در نوع و ماهیت
فلج مغزی و اوتیسم هر دو اختلالات عصبی هستند. بااین‌حال، علائم هر کدام متفاوت ظاهر می‌شوند. یکی منجر به آسیب‌های جسمانی شده، درحالی‌که دیگری منجر به چالش‌های اجتماعی و رفتاری می‌شود.
فلج مغزی ناتوانی‌ای حرکتی است و بر حرکات، تعادل، وضعیت بدن و هماهنگی بیمار تأثیر می‌گذارد.
در مقابل، اتیسم عمدتاً بر رفتار و مهارت‌های ارتباطی بیمار تأثیر می‌گذارد.
در حالی که افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است دارای اختلالات اجتماعی یا رفتاری همزمان باشند، اما ارتباط مستقیمی با فلج مغزی ندارند. به همین ترتیب، افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند اختلالات حرکتی مانند هماهنگی ضعیف، الگوهای راه رفتن غیرطبیعی و تشنج را تجربه کنند. بااین‌حال، این علائم برای تشخیص اوتیسم مورد نیاز نیستند.
تفاوت در علت
تفاوت دیگر بین فلج مغزی و اتیسم علت آن است.
فلج مغزی در اثر آسیب به مغز در حال رشد قبل، در حین یا اندکی پس از تولد ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند در نتیجه زایمان زودرس، کمبود اکسیژن، خونریزی در مغز، عفونت یا آسیب سر رخ دهد.
به نقل از سایت birthinjurycenter اتیسم در کودکان مبتلا به فلج مغزی غیراسپاستیک بیشتر و در کودکان مبتلا به نوع اسپاستیک کمتر دیده می‌شود. بااین‌حال، کودکان مبتلا به هر نوع فلج مغزی بیش از سایر کودکان در معرض خطر ابتلا به اوتیسم هستند.
تحقیقات نشان می‌دهند برخی از انواع آسیب مغزی می‌توانند منجر به فلج مغزی و اوتیسم شوند، اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری‌ها علائم واضحی از آسیب مغزی را نشان نمی‌دهند. تغییر در نحوه اتصال سلول‌های مغز نیز می‌تواند باعث ایجاد این دو بیماری به‌صورت همزمان شود.
عوامل ژنتیکی و محیطی رایج نیز می‌توانند خطر ابتلا به فلج مغزی و اوتیسم را افزایش دهند. به‌عنوان مثال، زایمان زودرس یک عامل خطر برای فلج مغزی و اتیسم است. از نظر عوامل ژنتیکی، مطالعات نشان می‌دهند که احتمال ابتلای همزمان دوقلوهای همسان به اتیسم حدود 36 تا 95 درصد است، درحالی‌که احتمال ابتلای همزمان دوقلوهای ناهمسان به اوتیسم حدود 31 درصد است. والدین یک کودک اتیسمی 2 تا 18 درصد شانس داشتن فرزند دوم مبتلا به اتیسم را دارند.
سایر عوامل خطر برای اتیسم عبارت‌اند از:
- ژنتیک. افرادی که سابقه خانوادگی اتیسم دارند بیشتر احتمال دارد که خودشان به آن مبتلا شوند و والدینی که یک فرزند اوتیسمی دارند بیشتر احتمال دارد فرزند دیگری با اختلال اوتیسم داشته باشند. خطر ابتلا به اتیسم در افرادی که شرایط ژنتیکی خاصی دارند بسیار زیاد است.
- عوارض زایمان. کسانی که در هنگام تولد مشکلاتی را تجربه می‌کنند، مانند آن‌هایی که زودتر از موعد به دنیا می‌آیند، بیشتر درمعرض ابتلا به اتیسم هستند.
- جنسیت. مردان بیشتر از زنان درمعرض ابتلا به اوتیسم هستند.
- سن والدین. احتمال ابتلا به اتیسم در کودکانی که والدین مسن‌تری دارند بیشتر از کودکانی است که والدین جوان‌تری دارند.
برخی از عوامل خطر اوتیسم می‌توانند باعث فلج مغزی نیز شوند و این مسئله توضیح می‌دهد چرا این دو بیماری می‌توانند به‌صورت همزمان رخ دهند.
تفاوت در علائم
از آنجایی که فلج مغزی و اوتیسم اختلالات طیفی هستند، در هر فردی خود را به‌صورت متفاوت نشان می‌دهند.
علائم شایع اتیسم عبارت‌اند از:
- ضعف در برقراری ارتباط ازطریق تماس چشمی، حالات چهره و ژست‌ها
- مشکل در درک موقعیت‌های اجتماعی و زبان بدن
- پرخاشگری‌های غیرقابل کنترل
- رفتار و حرکات تکراری یا وسواسی
- مشکلات در دوستیابی و شروع/ تداوم مکالمات
- تأخیر در گفتار یا ناتوانی در حرف زدن
- بسیار خاص بودن درمورد نحوه انجام کارها و مقاومت در برابر تغییر
- حساسیت به صداها یا لمس
- تمرکز بیش‌ازحد بر روی فعالیت‌های موردعلاقه خود
علائم شایع فلج مغزی عبارت‌اند از:
- راه رفتن غیرطبیعی
- حرکات غیرقابل کنترل
- وضعیت بدنی ضعیف
- تون عضلانی غیرطبیعی
- ناتوانی در صحبت کردن، جویدن یا بلعیدن
- تعادل و هماهنگی ضعیف
افراد می‌توانند هر ترکیبی از این علائم را با شدت‌های مختلف داشته باشند.
علائمی که ممکن است در هر دو بیماری وجود داشته باشند عبارت‌اند از:
- تأخیر در زبان یا اختلال زبان. درمورد فلج مغزی، این اغلب به‌دلیل مشکلات حرکتی در گفتار ایجاد می‌شود، درحالی‌که درمورد اوتیسم، به‌دلیل تغییرات در رشد مغز اتفاق میفتد.
- حرکات غیرطبیعی یا تکراری. کودکان مبتلا به فلج مغزی اغلب حرکات تکراری را به‌عنوان بخشی از اختلال حرکتی خود نشان می‌دهند، درحالی‌که افراد مبتلا به اتیسم ممکن است حرکات را به‌صورت تکراری انجام دهند.
- الگوهای راه رفتن غیرمعمول. ناهنجاری‌های راه رفتن یکی از علائم شایع فلج مغزی هستند. تحقیقات نشان می‌دهند بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم الگوهای راه رفتن غیرمعمولی دارند، اگرچه این در هر موردی اتفاق نمیفتد.
اگر فرزند شما هر دوی این بیماری‌ها را به‌صورت همزمان داشته باشد، مدیریت علائم آن‌ها ممکن است پیچیده باشد. برای مثال، کودکان مبتلا به اتیسم اغلب ترجیح می‌دهند کارها را به تنهایی انجام دهند. بااین‌حال، اختلالات حرکتی ناشی از فلج مغزی ممکن است استقلال را محدود کند. این مسئله می‌تواند بسیار ناامیدکننده باشد و باعث بروز ناامیدی در رفتارهای کودک شما می‌شود.
مدیریت فلج مغزی و اتیسم
فلج مغزی و اختلال طیف اوتیسم بیماری‌هایی مادام‌العمر هستند که قابل برگشت نیستند. بااین‌حال، با یادگیری نحوه برقراری ارتباط مؤثر و تکمیل فعالیت‌های عملکردی، کودک شما می‌تواند کیفیت زندگی خود را به‌طور قابل توجهی بهبود بخشد.
مداخلات مدیریتی که می‌توانند به رشد توانایی‌های فیزیکی و رفتارهای اجتماعی کودک شما کمک کنند شامل موارد زیر هستند:
- فیزیوتراپی می‌تواند به کودک شما کمک کند تا قدرت، تحرک، تعادل و هماهنگی خود را ازطریق ورزش بهبود بخشد.
- کاردرمانی می‌تواند به کودک شما بیاموزد که چگونه فعالیت‌های روزمره زندگی مانند استفاده از حمام یا پوشیدن لباس را انجام دهد و همچنین می‌تواند به تنظیم حسی کودک کمک کند.
- گفتاردرمانی می‌تواند به کودک شما بیاموزد که چگونه به‌طور مؤثرتر ارتباط برقرار کند و اجتماعی شود.
- درمان شناختی‌رفتاری می‌تواند به کودک شما کمک کند تا از انجام رفتارهای ناسالم یا مخرب خودداری کند.
ازآنجایی‌که هر مورد فلج مغزی و اوتیسم منحصربه‌فرد هستند، روش‌های درمانی شخصی‌سازی‌شده ضروری هستند و نقاط ضعف خاص فرزند شما را هدف قرار می‌دهند.
مداخله زودهنگام می‌تواند به‌طور قابل توجهی پیشرفت اختلالات حرکتی را کاهش دهد و مهارت‌های شناختی را بهبود بخشد.
در مورد درمان فلج مغزی و درمان اتیسم بیشتر بدانید.
جمع‌بندی
فلج مغزی و اختلال طیف اتیسم دو بیماری رشدی هستند که می‌توانند به‌صورت همزمان رخ دهند. فلج مغزی در درجه اول بر حرکت تأثیر گذاشته ولی اوتیسم بیشتر بر ارتباطات، رفتار و تعاملات اجتماعی تأثیر می‌گذارد. بااین‌حال، علل و علائم این دو اختلال ممکن است همپوشانی داشته باشند.
مطالب مشابه
آگاهی از عوارض احتمالی داروهای بیش فعالی برای والدین و متخصصان اهمیت زیادی دارد تا بهترین تصمیمات را برای مدیریت علائم این اختلال بگیرند و تأثیرات منفی را به حداقل برسانند.
مدرسه معمولاً محیط مناسبی برای کودکان مبتلا به اوتیسم نیست، و این می‌تواند در طول سال تحصیلی و حتی بعد از آن مشکلاتی جدی ایجاد کند. شناخت مشکلات کودکان در مدرسه به رفع آن‌ها و بهبود روند آموزش کمک می‌کند.
تشخیص اتیسم اغلب شامل ترکیبی از مشاهده‌های رفتاری، آزمون‌های روانشناختی، و در برخی موارد، آزمایش‌های ژنتیکی است. ، تشخیص زودهنگام آن می‌تواند منجر به ارائه مداخلات و حمایت‌های مؤثرتر شود.
اختلال طیف اوتیسم هیچ علت شناخته شده‌ای ندارد. با توجه به پیچیدگی این اختلال و این واقعیت که علائم و شدت آن متفاوت هستند، احتمالاً دلایل زیادی برای ابتلا به اتیسم وجود دارند.
معمولاً در کنار اوتیسم بیماری‌ها و اختلالات دیگری نیز رخ می‌دهند که به‌عنوان بیماری‌های همزمان در نظر گرفته می‌شوند. تقریباً سه‌چهارم کودکان مبتلا به اوتیسم مبتلا به یک بیماری همزمان است.
کاردرمانی اتیسم یکی از سه روش درمانی رایج در محیط مدرسه (همراه با گفتاردرمانی و رفتاردرمانی) است. کاردرمانگران در جهت طیف وسیعی از اهداف، از دست‌خط بهتر گرفته تا مهارت‌های بازی و یکپارچگی حسی به بیماران کمک می کنند.
زندگی افراد مبتلا به اتیسم با احساس اضطراب و استرس همراه است که این احساسات می‌توانند بر سلامت عاطفی، سازگاری و انعطاف‌پذیری آن‌ها در برابر استرس تأثیر بگذارند.
تمرین‌های فلورتایم برای کودک اوتیستیک تنهابرای سرگرم کردن او در طول بازی نیست، بلکه انجام فعالیتی برای سرگرم شدن با هم است. این شادی و لذت مشترک در طول بازی فرزند شما را به دنیایی مشترک می‌کشاند.
روش درمانی ABA در اتیسم بر اصول تحلیل رفتار مبتنی است و با هدف افزایش رفتارهای مطلوب و در عین حال کاهش رفتارهای چالش‌برانگیز کودک عمل می‌کند.
علائم اتیسم شامل مسکل در مهارت‌های اجتماعی مانند بازی، یادگیری و برقراری ارتباط و برخی نشانه های دیگر مانند رفتارهای تکراری، علایق وسواسی و چالش با غذا خوردن هستند.