بیش‌فعالی در نوجوانان - علائم - علت و درمان

بیش‌فعالی در نوجوانان - علائم - علت و درمان

مدت مطالعه: دقیقه
نویسنده: تیم محتوا
انتشار : ۱۴ آذر ۱۴۰۲

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در نوجوانان پس از بروز نشانه‌های بلوغ، تشدید پیدا می‌کند. در دوران بلوغ، تغییرات عمده‌ای در هورمون‌ها اتفاق میفتند و این تغییرات تأثیری منفی بر بیش‌فعالی می‌گذارند.

بیش‌فعالی یکی از اختلالات شایع در میان کودکان و نوجوانان است. عدم تشخیص به‌موقع و درمان این بیماری در کودکی، منجر به بروز علائم آن در نوجوانی می‌شود. بنابراین تشخیص و درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطلب به بررسی اختلال بیش‌فعالی در نوجوانان، علائم، روش‌های درمان و تأثیرات آن بر زندگی نوجوانان می‌پردازیم.

 

اختلال بیش‌فعالی در نوجوانان

اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی، اختلالی عصبی‌رشدی است که علائم آن تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه دارند.

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در نوجوانان پس از بروز نشانه‌های بلوغ، تشدید پیدا می‌کند. در دوران بلوغ، تغییرات عمده‌ای در هورمون‌ها اتفاق میفتند و این تغییرات تأثیری منفی بر بیش‌فعالی می‌گذارند. بهترین زمان برای درمان اختلال ذکرشده، دوره کودکی است؛ زیرا همراه شدن بلوغ و بیش‌فعالی، درمان را بسیار سخت می‌کند. سهل‌انگاری در شناسایی و درمان این اختلال، زندگی نوجوان را به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 

علائم بیش‌فعالی در نوجوانان

اکثر افرادی که در کودکی دچار بیش‌فعالی شده‌اند، در نوجوانی نیز علائم آن را تجربه می‌کنند. علائم این اختلال در نوجوانان مشابه کودکان هستند و شامل موارد زیر می‌باشند:

 

علائم بیش‌فعالی در نوجوانان

  • حواس‌پرتی
  • بی‌نظمی
  • تمرکز ضعیف
  • بیش‌فعالی
  • تکانشگری

در طول سال‌های نوجوانی، به‌ویژه زمانی که تغییرات هورمونی دوران نوجوانی اتفاق میفتند و فعالیت‌های تحصیلی افزایش می‌یابند، علائم اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بدتر می‌شوند.

 حتما بخوانید: علائم بیش‌فعالی

علل ابتلا به بیش‌فعالی

تحقیقات زیادی درزمینه دلایل ابتلا به بیش‌فعالی انجام شده‌اند. نتایج این تحقیقات علل اصلی ابتلا به بیش‌فعالی را شناسایی کرده‌اند که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

 

علل ابتلا به بیش‌فعالی

 

  • ژنتیک: وراثت و ژنتیک در ابتلا به اختلال بیش‌فعالی نقش دارند. بنابراین اگر مادر یا پدر سابقه ابتلا به این اختلال را داشته باشد، احتمال بروز آن در فرزند آن‌ها افزایش می‌یابد.
  • آسیب عصب‌شناختی در طول تولد: اگر سلامت مادر در طول زایمان دچار مشکل شود، به‌طور مستقیم بر نوزاد تأثیر می‌گذارد. یکی از این تأثیرات بروز اختلال بیش‌فعالی است.
  • اثرات منفی عوامل طبیعی: ضربه به سر می‌تواند بر روی مغز اثر منفی بگذارد. تحقیقات نشان می‌دهند اختلال بیش‌فعالی در نوجوانان می‌تواند ناشی از ضربه به سر و عوامل طبیعی نیز باشد.
  • علت‌های عصب‌شناختی: تصویربرداری از دستگاه عصبی افراد مبتلا به بیش‌فعالی نشان می‌دهد آن‌ها دارای ناهنجاریی‌هایی در مغز، گره‌های پایه و مخچه هستند.
  • عدم تعادل شیمیایی در سروتونین و دوپامین: اگر بین سروتونین و دوپامین تعادل شیمیایی برقرار نشود، امکان بروز اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی وجود دارد.

 

نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی با چه خطراتی مواجه‌ می‌شوند؟

بلوغ و استقلال بخشی از تغییرات دوران نوجوانی هستند. همراه شدن این تغییرات با اختلال بیش‌فعالی چالش‌‌های زیادی را به وجود می‌آورد. طبق تحقیقات، نوجوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی بیشتر در معرض خطرات زیر قرار می‌گیرند:

  • روابط نامشروع و بارداری ناخواسته
  • افکار خودکشی
  • نرخ بالای تصادفات و تخلفات رانندگی
  • مشکلات شغلی
  • مصرف مواد مخدر و اعتیاد
  • مصرف سیگار
  • چاقی بیش‌ازحد
  • بیماری‌های مقاربتی
  • افت تحصیلی
  • استفاده نادرست از اینترنت و رسانه‌های اجتماعی
  • ترک تحصیل در مقطع دبیرستان

 

بیش‌فعالی چگونه بر زندگی نوجوانان تأثیر می‌گذارد؟

به‌دلیل مشکلات حواس‌پرتی و تمرکز ضعیف، بسیاری از نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی در مدرسه مشکل دارند و اگر تحت درمان نباشند،‌ افت تحصیلی قابل‌توجهی اتفاق میفتد.

فراموش کردن تکالیف، گم کردن کتاب‌های درسی و خسته شدن از تکالیف روزانه در نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی علائمی عادی هستند. آن‌ها یا بیش‌ازحد به مطلبی توجه می‌کنند یا کاملاً نسبت به آن بی‌توجه هستند. این نوجوانان در کلاس درس،‌ به‌طور مرتب صحبت‌های معلم را قطع کرده و برای پاسخ دادن به سؤالات عجله می‌کنند. همچنین نشستن طولانی‌مدت برای آن‌ها دشوار است و احساس بی‌قراری و بی‌تابی می‌کنند. عدم تمرکز این دانش‌آموزان اغلب موجب افت تحصیلی آن‌ها و در برخی موارد ترک تحصیل می‌‌شود.

در ذیل برخی از تأثیرات اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی بر جنبه‌های مختلف نوجوانان آورده شده‌اند:

 

بیش‌فعالی چگونه بر زندگی نوجوانان تأثیر می‌گذارد؟

 

مدرسه

معمولاً‌ زمانی که فرزند شما به سن نوجوانی می‌رسد باید مدرسه او را تغییر دهید. این نقل مکان به‌معنای محیطی جدید با همکلاسی‌ها و معلمان جدید است. تغییرات اتفاق‌افتاده برای هر کسی چالش‌برانگیز هستند، اما نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • تمرکز بر موضوعاتی که به نظرشان جالب نیست برای آن‌ها سخت می‌شود
  • در تمرکز برای مدت طولانی دچار مشکل می‌شوند
  • تکالیف را دیرتر از سایرین انجام می‌دهند
  • انجام تکالیف را فراموش می‌کنند
  • مطالعه برای امتحان را به لحظه آخر موکول می‌کنند
  • به‌سختی می‌توانند مسئولیت‌های متعددی مانند تکالیف مدرسه و کارهای خانه را بر عهده بگیرند

اگر معلمان از بیماری نوجوان آگاه نباشند، این رفتارها باعث ایجاد مشکلات زیادی برای او می‌شوند.

 

روابط

با رسیدن کودکان به دوران نوجوانی، روابط خارج از خانواده برای آن‌ها اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کنند. آن‌ها نگران ظاهر خود هستند، می‌خواهند دوستان جدیدی پیدا کرده یا شروع به ایجاد روابط عاشقانه کنند.

برخی از ویژگی‌های بیش‌فعالی مانند پرحرف بودن، پرانرژی یا ماجراجو بودن ممکن است دوست‌یابی را آسان‌تر کنند. اما نوجوان در طول دوست‌یابی برخی از موانع احتمالی ذیل را نیز تجربه می‌کند:

  • حساسیت به طرد: در بسیاری از موارد نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی، دچار نارسایی حساسیت به طرد می‌شوند. این نارسایی زمانی اتفاق میفتد که فرد در پاسخ به انتقاد یا طرد شدن، احساسات شدیدی را تجربه می‌کند. این تجربه باعث مشاجره می‌شود یا ادامه رابطه را دشوار می‌کند.
  • تعارض: نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی اغلب در روابط خود رفتار تکانشی نشان می‌دهند که منجر به اختلاف‌نظر می‌شود.
  • زورگویی: تحقیقات نشان می‌دهند نوجوانان دختر مبتلا به اختلال بیش‌فعالی در برابر زورگویی همسالان خود آسیب‌پذیر هستند.

 

رانندگی

نوجوانانی که در حال یادگیری رانندگی هستند، بیشتر از رانندگان باتجربه‌تر، دچار تصادف یا اشتباه می‌شوند. این خطر به‌مرور زمان بهبود می‌یابد. بااین‌حال، بر اساس تحقیقات انجام‌شده، نوجوانان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی نسبت به همسالان خود با نرخ بالاتری از تخلفات رانندگی و تصادفات مواجه هستند.

کارشناسان معتقدند بیشتر این خطرات ناشی از بی‌توجهی یا مشکل در تمرکز است. نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی قادر به تمرکز طولانی‌مدت نیستند و در طول رانندگی به تمام خطرات احتمالی اطراف خود توجه نمی‌کنند.

طبق تحقیقات صورت‌گرفته، مصرف داروهای بیش‌فعالی پیش از رانندگی باعث افزایش تمرکز و ایمنی می‌شود.

 

ورود به دوره بزرگسالی

اختلال بیش‌فعالی توانایی‌هایی مانند برنامه‌ریزی، هماهنگی فعالیت‌های روزانه و کار در جهت اهداف بلندمدت را مختل می‌کند. به همین دلیل، نوجوانان مبتلا به این اختلال احتمالاً در هنگام ورود به بزرگسالی نسبت به همسالان خود مشکلات بیشتری دارند. نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی در موارد زیر مشکل دارند:

  • برنامه‌ریزی، نوشتن یا ارسال درخواست‌های تحصیلی
  • مدیریت دوره‌ تحصیلی
  • یافتن شغل
  • انجام مستقل مسئولیت‌ها

بااین‌حال، این نوجوانان نقاط قوتی نیز گزارش کرده که در طول تحصیل در دانشگاه یا انجام وظایف شغلی به آن‌ها کمک می‌کنند. این نقاط قوت شامل موارد زیر می‌باشند:

  • مهارت‌های تفکر انتقادی و خلاق
  • تمایل به ریسک‌های فکری
  • توانایی تمرکز بیش‌ازحد روی موضوعات موردعلاقه

ابتلا به اختلال بیش‌فعالی به این معنا نیست که بیمار تحصیلات، شغل یا زندگی شخصی کاملی نخواهد داشت، بلکه با حمایت مناسب، شاهد پیشرفت قابل‌توجه او خواهید بود.

 

ریسک‌پذیری و بیش‌فعالی

در همه افراد، رفتارهای پرخطر در دوران نوجوانی به اوج خود می‌رسند و این مسئله احتمالاً به‌خاطر تغییرات مغز در این مرحله از رشد است. بااین‌حال، رفتارهای پرخطر در میان نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی شایع‌تر هستند. درواقع این نوجوانان در مقایسه با همسالان خود، بیشتر درگیر رفتارهای منفی مانند نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر می‌شوند. یکی از دلایل بروز رفتارهای منفی در نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی، ناتوانی در کنترل تکانه‌های لحظه‌ای می‌باشد. به‌علاوه طبق تحقیقات انجام‌شده، اختلال بیش‌فعالی سیستم پاداش را در مغز تغییر می‌دهد. بنابراین نوجوانان مبتلا به این اختلال ترجیح می‌دهند به فعالیت‌هایی بپردازند که در کوتاه‌مدت باعث لذت آن‌ها می‌شوند و از فعالیت‌هایی که نتیجه آن‌ها در طولانی‌مدت لذت‌بخش است،‌ نمی‌پردازند.

 

 

تفاوت بیش‌فعالی در دختران و پسران نوجوان

تحقیقات نشان می‌دهند اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در دختران و پسران به‌صورت متفاوت بروز می‌کنند. این اختلال در پسرها شایع‌تر از دخترها تشخیص داده می‌شود و احتمالاً تشخیص بیشتر آن در پسرها به‌خاطر نوع بروز علائم است. درواقع دختران معمولاً علائم درونی بیشتری مانند اضطراب از خود نشان می‌دهند، درحالی‌که علائم این بیماری در پسران به‌شکل بیرونی مشاهده می‌شوند. بیش‌فعالی از نوع بی‌توجهی که منجر به ناتوانی در تمرکز می‌‌شود، در دختران شایع‌تر است. هنجارهای جنسیتی و انتظارات رشدی نیز بر بروز علائم اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی تأثیر می‌گذارند. به‌عنوان مثال، پسران نوجوان با ریسک کردن، مانند رانندگی خطرناک، قصد دارند مردانگی خود را به همسالان خود ثابت کنند.

 

تأثیرات بیش‌فعالی بر زندگی دختران نوجوان

ازآنجایی‌که دختران مبتلا به بیش‌فعالی کمتر علائم بیماری را بروز می‌دهند، مشکلات و چالش‌ها را درون خود می‌ریزند و در سکوت عذاب می‌کشند.

در سال‌های اولیه نوجوانی، دختران مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی نسبت به همسالان خود، بیشتر دچار مشکلات تحصیلی، رفتارهای پرخاشگرانه‌، افسردگی و اعتیاد به مواد مخدر می‌شوند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که دختران مبتلا به بیش‌فعالی نسبت به دخترانی که این اختلال را ندارند، بیشتر درمعرض خطر آسیب رساندن به خود، اختلالات خوردن، افکار خودکشی و بارداری ناخواسته قرار دارند. این یافته‌ها حتی پس از مصرف داروهای محرک نیز دیده شده‌اند.

هورمون‌هایی که منجر به رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان می‌شوند، تأثیرات بیشتری بر دختران مبتلا به بیش‌فعالی دارند. این مسئله باعث می‌شود آن‌ها بین سنین 9 تا 11سالگی به بلوغ برسند و بین سنین 11 تا 14سالگی پریود شوند. تغییرات هورمونی بر نحوه مصرف داروهای اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی تأثیر می‌گذارند.

 

تأثیرات بیش‌فعالی بر زندگی دختران نوجوان

 

تحقیقات نشان می‌دهند بارداری‌های ناخواسته و عفونت‌های مقاربتی در دختران مبتلا به بیش‌فعالی بیشتر از سایرین هستند.

علاوه بر این، رفتارهای معلمان و همکلاسی‌های ناآگاه در مدرسه تأثیر منفی قابل‌توجهی بر دختران مبتلا به بیش‌فعالی می‌گذارند و باعث ناامیدی و شرمساری آن‌ها می‌شوند.

 حتما بخوانید: روش های تشخیص بیش‌فعالی در نوجوانان

روش‌های درمانی توصیه‌شده برای نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی چیست؟

نظرات زیادی درمورد درمان اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی در نوجوانان وجود دارند. برخی از کارشناسان معتقدند احتمالاً رفتاردرمانی به‌تنهایی برای نوجوانان مؤثر باشد. اما طبق تحقیقات،‌ حدود 80 درصد از کسانی که در دوران کودکی به دارو برای بیش‌فعالی نیاز داشتند، در سنین نوجوانی نیز نیاز به مصرف دارو دارند. درمان این اختلال به‌شدت علائم آن بستگی دارد. در بسیاری از موارد، دارو با رفتاردرمانی ترکیب می‌شود. به‌علاوه بیماری‌های دیگر مانند اضطراب یا افسردگی همراه با بیش‌فعالی نیز باید به‌عنوان بخشی از برنامه درمانی در نظر گرفته شوند. در ادامه روش‌های درمانی توصیه‌شده برای نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی توضیح داده شده‌اند:

 

داروها

داروهای محرک معمولاً برای درمان نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی تجویز می‌شوند. این داروها ممکن است نوجوانان را هوشیارتر کنند و باعث افزایش بازدهی آن‌ها در مدرسه شوند. حدود 70 درصد از نوجوانان به داروهای محرک ازقبیل دگز متیل فنیدات (فوکالین، فوکالین ایکس آر)، دکستروآمفتامین (آدرال، آدرال ایکس آر)، لیزدگزامفتامین (ویوانس) و متیل فنیدات (کنسرتا، کویلیوانت ایکس آر، ریتالین) نیاز دارند.

داروهای غیرمحرک مانند اتوموکستین (استراترا)، کلونیدین (کاپوی)، گوانفاسین (اینتونیو) و ویلوکسازین (کلبری) نیز برای درمان نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی استفاده می‌شوند. داروهای غیرمحرک عوارض جانبی متفاوتی نسبت به داروهای محرک دارند. به‌عنوان مثال، آن‌ها اغلب منجر به اضطراب، تحریک‌پذیری، بی‌خوابی و اعتیاد نمی‌شوند. بنابراین این داروها گزینه مناسب‌تری برای نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی، که مشکلات سوءمصرف الکل یا مواد مخدر دارند، می‌باشند.

مصرف بیش‌ازحد دارو کمکی نمی‌کند و می‌تواند منجر به افکار خودکشی، تغییرات خلقی و سوءمصرف دارو شود.

 

رفتاردرمانی

رفتاردرمانی می‌تواند به نوجوانان و والدین آن‌ها کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه با احساسات خود کنار بیایند و با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی زندگی کنند. رفتاردرمانی شامل آموزش‌های زیر می‌باشد:

  • مهارت‌های اجتماعی
  • مهارت حل مشکل
  • مهارت‌های سازمانی
  • تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی

بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته،‌ تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی تأثیر قابل‌توجهی بر زندگی نوجوانان می‌گذارند. این تغییرات عبارت‌اند از:

  • رژیم غذایی متعادل سرشار از سبزیجات، میوه، غلات کامل و پروتئین بدون چربی
  • جایگزینی نوشیدنی‌های شیرین با آب، اجتناب از کافئین
  • ورزش روزانه
  • زمان محدود برای تماشای تلویزیون یا صفحه کامپیوتر، به‌خصوص قبل از خواب
  • داشتن خواب کافی
  • مصرف اسیدهای چرب امگا 3
  • مصرف مکمل‌ها

 

والدین چگونه می‌توانند به نوجوان مبتلا به بیش‌فعالی کمک کنند؟

اختلال بیش‌فعالی بر تمام بخش‌های زندگی نوجوانان تأثیر می‌گذارد. به‌عنوان پدر و مادر، اولین هدف شما باید صحبت واضح و آشکار با نوجوان‌تان باشد. به این نکته توجه داشته باشید که همیشه از او حمایت کنید.

با انجام اقدامات زیر می‌توانید به نوجوان خود در مدیریت اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی کمک کنید:

  • برای درک بهتر اختلال بیش‌فعالی، به مطالعه درخصوص آن بپردازید.
  • از سرزنش فرزند خود بپرهیزید.
  • انتظارات خود را به‌صورت واضح و روشن بیان کنید.
  • برنامه‌ای روزانه تنظیم کنید تا حواس‌پرتی او را به حداقل برسانید.
  • از فعالیت‌هایی «مانند ورزش و موسیقی» که باعث موفقیت او می‌شوند، حمایت کنید. انجام چنین فعالیت‌هایی باعث می‌شود انرژی درونی فرزند بیش‌فعال شما تخلیه شود. همچنین تخلیه انرژی آن‌ها در موقعیت مناسب و ایده‌آلی صورت می‌گیرد. به‌علاوه، این فعالیت‌ها در تمرکز نوجوانان نیز بسیار تأثیرگذارند.
  • با تأیید رفتارهای مثبت فرزند خود، عزت‌نفس او را تقویت کنید.
  • برای رفتارهای مثبت او پاداش در نظر بگیرید.
  • عواقب رفتارهای منفی را برای او توضیح بدهید.
  • در برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی به فرزند خود کمک کنید.
  • برنامه منظمی برای بیدار شدن، غذا خوردن و خوابیدن مشخص کنید.
  • یک سیستم یادآوری در خانه راه‌اندازی کنید تا به نوجوان خود کمک کنید طبق برنامه پیش برود و تکالیف و پروژه‌های درسی را به خاطر بسپارد. حتماً تکالیف و زمان بازی را در برنامه قرار دهید. نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی از نمایش بصری برنامه‌ها، مانند استفاده از تقویم استقبال می‌کنند.
  • دستورالعمل‌ها یا قوانین خانه را بنویسید تا فرزند شما آن‌ها را به‌راحتی به خاطر بسپارد.
  • روی نقاط قوت او تمرکز کرده و در عین حال مشکلات او را بیان کنید.
  • با معلمان فرزند خود در ارتباط باشید تا مطمئن شوید در مدرسه حضوری فعال دارد.
  • هنگام تنبیه او آرام باشید.
  • الگوی خوبی برای او باشید. شاید متوجه نشوید اما شما الگویی مهم برای زندگی فرزند خود هستید و رفتارهای شما بر زندگی او بسیار تأثیرگذار هستند.
  • مطمئن شوید فرزند شما به‌اندازه کافی می‌خوابد. قوانین محکمی برای تماشای تلویزیون، استفاده از کامپیوتر، موبایل، بازی‌های ویدئویی و سایر دستگاه‌ها تنظیم کنید. مطمئن شوید که همه این‌ دستگاه‌ها قبل از خواب خاموش شده‌اند.
  • به او یادآوری کنید وسایل شخصی خود را به‌صورت مرتب سر جای خود بگذارد.
  • اجازه دهید نوجوان اتاق خود را به‌گونه‌ای سازمان‌دهی کند که برای خودش منطقی باشد.
  • بر اهمیت نوشتن تکالیف تأکید کنید.
  • درصورت لزوم از او در مدرسه حمایت کنید.
  • برای درمان اختلال به مشاور و روانشناس مراجعه کنید.
  • وظایفی را به فرزند بیش‌فعال خود بدهید تا ازطریق آن‌ها، احساس مسئولیت‌پذیری در او تقویت شود. همچنین حین انجام آن امور، او را تشویق کنید تا باعث افزایش اعتمادبه‌نفس او شوید.
  • وظایف و مسئولیت‌های فرزند خود را به او یادآوری کنید؛ زیرا نوجوان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی به‌دلیل حواس‌پرتی و عدم تمرکز، وظایف خود را به‌صورت مکرر فراموش‌ می‌کند و این موضوع در درازمدت تأثیرات منفی زیادی بر روحیه و زندگی او خواهد گذاشت.
  • به‌هیچ عنوان از کلمات منفی استفاده نکنید. این کلمات تأثیرات بسیار بدی بر روحیه نوجوانان می‌گذارند. به این نکته توجه داشته باشید که رفتارهای این نوجوانان از روی عمد نیست. پس آن‌ها را سرزنش نکنید.

 

خدمات کلینیک توانبخشی راه کمال برای نوجوانان بیش‌فعال

اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی در نوجوانان یکی از رایج‌ترین اختلالات و مشکلات در جامعه است. این اختلال باعث ایجاد مشکلات زیادی در زندگی نوجوان و خانواده او می‌شود. بنابراین درمان این بیماری از اهمیت زیادی برخوردار است. کلینیک توانبخشی راه کمال با کمک کادری مجرب و دلسوز به خدمت‌رسانی به نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی می‌پردازد. متخصصان این مرکز در ابتدا بیمار را معاینه می‌کنند و پس از تشخیص بیماری، روش‌های درمانی پیش رو را برای او و خانواده‌اش توضیح می‌دهند. آن‌ها با کمک بهترین تجهیزات و با بالاترین کیفیت ممکن به درمان فرزند شما مشغول می‌شوند. بنابراین اگر فرزند نوجوان شما مبتلا به بیش‌فعالی است، به مرکز ما مراجعه کنید و از خدمات کادر مجرب ما بهره‌مند شوید.

 

منابع:

additudemag.com

webmd.com

.healthline.com

medicalnewstoday.com

thewaveclinic.com


مطالب مشابه

داروی بیش‌فعالی برای کودکان - عوارض و نحوه مصرف
داروی بیش‌فعالی برای کودکان - عوارض و نحوه مصرف

داروهای تجویز شده برای اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی درمان دائمی محسوب نمی‌شوند اما به تمرکز بهتر کودک، افزایش آرامش او، یادگیری مهارت‌های جدید و کاهش تکانشگری کمک می‌کنند.

فلج مغزی در نوزادان نارس
فلج مغزی در نوزادان نارس

نوزادان نارس با مغزهای رشدنکرده به دنیا می‌آیند و این مسئله آن‌ها را در برابر آسیب‌هایی که می‌توانند باعث فلج مغزی شوند آسیب‌پذیرتر می‌کند. با مداخله زود هنگام علائم و عوارض فلج مغزی را می‌توان برای بهینه‌سازی کیفیت زندگی کودک به حداقل رساند.

فلج مغزی خفیف چیست؟ علائم و درمان بیماری
فلج مغزی خفیف چیست؟ علائم و درمان بیماری

فلج مغزی خفیف به اختلالات حرکتی ناشی از آسیب خفیف به مغز در حال رشد اشاره دارد. ازآنجایی‌که آسیب آنقدر شدید نیست، اختلالات حرکتی ممکن است در سال‌های اولیه کودکی ناشناخته بمانند. بااین‌حال، با رشد کودکان مبتلا به فلج مغزی خفیف، اختلالات حرکتی ممکن است آشکارتر شوند. خوشبختانه هیچ وقت برای بهبودی دیر نیست.

طول عمر کودکان فلج مغزی
طول عمر کودکان فلج مغزی

طول عمر کودکان فلج مغزی به عوامل متعددی بستگی دارد با این حال با مراقبت‌ و درمان‌های مناسب بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی می‌توانند زندگی طولانی و پرباری داشته باشند.پس برای آشنایی بیشتر با این موضوع با ما همراه باشید.

علائم فلج مغزی در نوزادان چیست؟
علائم فلج مغزی در نوزادان چیست؟

علائم فلج مغزی در نوزادان بر هماهنگی و توانایی آنها برای حرکت مستقل تأثیر می‌گذارد و همیشه بلافاصله قابل تشخیص نیست. این امر به‌ویژه زمانی صادق است که علائم فلج مغزی خفیف باشند.

مشکلات یکپارچگی حسی در کودکان بیش‌فعال
مشکلات یکپارچگی حسی در کودکان بیش‌فعال

اختلال پردازش حسی (SPD) کودکان بیش فعال درصورت درک بیش‌ازحد حواس مختلف ازجمله لامسه یا شنوایی ایجاد شده که منجر به دشوار شدن عملکرد برای بیمار، احساس اضطراب یا حتی وحشت می‌شود.

مشکلات تحصیلی کودکان بیش‌فعال و نکاتی برای موفقیت آنها
مشکلات تحصیلی کودکان بیش‌فعال و نکاتی برای موفقیت آنها

کودکان مبتلا به بیش‌فعالی بیشتر درمعرض خطر مشکلاتی هستند که بر عملکرد آن‌ها در تحصیل و مدرسه تأثیر منفی می‌گذارند.آنها در ریاضی و مهارت خواندن توانایی کمتری دارند و اختلال می تواند بر میانگین نمرات دانش‌آموزان تأثیر بگذارد.

کنترل و درمان پرخاشگری در کودکان بیش‌فعال
کنترل و درمان پرخاشگری در کودکان بیش‌فعال

رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان بیش‌فعال مکرر و شدید هستند. درک و مدیریت این خشم و پرخاشگری کلید کمک به کودکان مبتلا به بیش‌فعالی است. ترکیبی از دارودرمانی، رفتاردرمانی و سایر درمان‌ها به کودکان بیش‌فعال کمک‌ می‌کنند.

با پرحرفی در کودکان بیش فعال چکار کنیم؟
با پرحرفی در کودکان بیش فعال چکار کنیم؟

پر حرفی و صحبت کردن بیش‌ازحد یکی از علائم رایج برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی است که اغلب در مهار و کنترل پاسخ‌های خود مشکل دارند.

ورزش برای کودکان بیش‌فعال - بهترین ورزش ها و تاثیر هر کدام
ورزش برای کودکان بیش‌فعال - بهترین ورزش ها و تاثیر هر کدام

بسیاری از فعالیت‌ها و ورزش‌ها به تخلیه انرژی کودکان بیش‌فعال کمک می‌کنند و باعث بهبود علائم آن‌ها می‌شوند. از بین آنها می توان به شنا، ورزش های رزمی، مدیتیشن، تنیس و .... اشاره کرد. این ورزش ها جنب و جوش زیادی دارند و باعث تحرک مداوم و سوزاندن انرژی کودکان بیش فعال می شوند.

موسیقی‌درمانی کودکان بیش‌فعال و نحوه تمرین در خانه
موسیقی‌درمانی کودکان بیش‌فعال و نحوه تمرین در خانه

موسیقی‌درمانی می‌تواند درمانی بسیار مؤثر برای درمان علائم اصلی بیش‌فعالی و سایر اختلالاتی مانند اضطراب و مشکلات خواب باشد که اغلب با هم اتفاق میفتند. موسیقی‌درمانی از ریتم و موسیقی برای بهبود مهارت‌های اجتماعی، تنظیم احساسات و اختلالات اجرایی استفاده می‌کند و اغلب در ترکیب با سایر درمان‌ها مانند دارودرمانی یا رفتاردرمانی استفاده می‌شود.

نظرات

فیلدهای ضروری با علامت

×