اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از شایعترین و پیچیدهترین بیماریهای عصبی است. امروزه سه نوع مختلف از بیش فعالی وجود دارند که هر کدام با توجه به نحوه بروز علائم رفتاری متمایز میشوند.
بهطور کلی، اختلال بیش فعالی بر پسرها بیشتر از دخترها تأثیر میگذارد. یکی از دلایل آمار بالای بیش فعالی در پسرها نسبت به دخترها نحوه بروز علائم است. پسرها علائم این اختلال را بهصورت بیرونی نشان میدهند. بهعنوان مثال یکی از علائم بیش فعالی در پسرها بیقراری است. اما علائم این اختلال در دخترها بهصورت آشکار بروز نمیکند. به همین دلیل در بسیاری از موارد، بیماری دختران مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیشفعالی تشخیص داده نمیشود.
انواع مختلف اختلال نقص توجه و بیش فعالی در ادامه توضیح داده شدهاند:
اختلال بیش فعالی از نوع بیتوجهی
اختلال بیش فعالی از نوع بیتوجهی نسبت به دو نوع دیگر کمتر دیده میشود. این اختلال با کمبود توجه و حواسپرتی همراه است. افراد مبتلا به این اختلال فعالیت زیادی ندارند و مشکل اصلی آنها عدم توجه و تمرکز است. این اختلال بیشتر در دخترها و بزرگسالان دیده میشود. بیماران مبتلا به اختلال بیتوجهی بسیار رؤیاپرداز هستند و اشتباهات سطحی زیادی دارند. آنها در بسیاری از موارد حضور فیزیکی دارند اما فکرشان جای دیگری است. این بیماران حافظه ضعیفی دارند و بهراحتی لوازم شخصی خود را گم میکنند. افراد مبتلا به این نوع اختلال نقص توجه و بیش فعالی، علائم زیر را از خود نشان میدهند:
- در توجه به جزئیات یک مطلب یا واقعه دچار مشکل هستند.
- دامنه توجه آنها کوتاه است و بهراحتی حواس و توجه آنها از مطلب اصلی پرت میشود.
- در هنگام انجام فعالیتهای وقتگیر زود خسته میشوند.
- توانایی تمرکز روی فعالیتی خاص را ندارند.
- در سازماندهی افکار و یادگیری اطلاعات جدید مشکل دارند.
- دچار فراموشی و گم کردن وسایل شخصی خود میشوند.
- در گوش دادن به سخن دیگران و یا انجام دستورالعملها مشکل دارند.
- قادر به ادامه فعالیتها نیستند.
- دائماً در حال رؤیاپردازی هستند.
- در پردازش اطلاعات نسبت به سایرین کندتر عمل میکنند.
- در هنگام انجام تکالیف مدرسه بیدقت هستند و اشتباهات زیادی مرتکب میشوند.
- در انجام فعالیتهایی که به تلاش نیاز دارند، ناتوان هستند.
اگر فرزند شما حداقل شش علامت از علائم بالا را دارد، مبتلا به اختلال بیش فعالی از نوع بیتوجهی است.
حتما بخوانید: علائم بیش فعالی
اختلال بیش فعالی از نوع بیش فعالی -تکانشگری
این اختلال رایجترین نوع بیشفعالی است. بیماران مبتلا به اختلال بیش فعالی-تکانشگری مشکل تمرکز ندارند. آنها دائماً در حال حرف زدن هستند و حرف دیگران را قطع میکنند. افراد مبتلا به این اختلال بدون فکر قبلی رفتار میکنند و قابلیت خودکنترلی ندارند. این بیماری بیشتر در پسرها دیده میشود.
بیماران مبتلا به اختلال بیش فعالی از نوع بیش فعالی-تکانشگری علائم زیر را از خود نشان میدهند:
- دائماً در حال غر زدن هستند.
- در هنگام نشستن روی صندلی بیقرار و بیتاب هستند. این بیقراری با حرکت مداوم دستها و پاها مشخص میشود.
- بیشازحد صحبت میکنند.
- بهطور مکرر وسایل خود را گم میکنند.
- در مشارکت در فعالیتهای آرام و بازیهای اجتماعی مشکل دارند.
- بدون فکر عمل کرده و بهصورت مکرر ریسک میکنند.
- پاسخها و نظرات نامناسبی را بیان میکنند.
- اغلب حرف دیگران را به روشی گستاخانه و بیادبانه قطع میکنند.
- تمایلی به منتظر ماندن در صفها (حتی در صفهای کوتاه) ندارند.
- در انجام فعالیتی خاص ناتوان هستند.
- بهطور مداوم در حال حرکت، بالا رفتن از صندلیها و دویدن بدون هدف هستند.
- در کلاس اختلال ایجاد میکنند و باعث پرت شدن حواس دیگران میشوند.
- در طول بازی سروصدا میکنند.
اختلال بیش فعالی از نوع ترکیبی
اختلال بیش فعالی از نوع ترکیبی، ترکیبی از رفتارهای بیش فعالی-تکانشگری و بیتوجهی است. بیماران مبتلا به این اختلال پرتحرک و پرجنبوجوش هستند و در عین حال مشکل تمرکز و توجه نیز دارند. این نوع اختلال در پسرها بیشتر از دخترها دیده میشود.
خدمات گروه توانبخشی راه کمال برای بیماران بیش فعال
یکی از خدمات گروه توانبخشی راه کمال خدمترسانی به بیماران مبتلا به بیش فعالی است. متخصصان دلسوز و باتجربه این مرکز به بررسی علائم بیمار میپردازند. آنها پس از بررسی علائم، نوع بیش فعالی را تعیین میکنند و روشهای درمانی مناسب را به شما پیشنهاد میدهند. بنابراین اگر فکر میکنید مبتلا به بیش فعالی هستید، به مرکز ما مراجعه کنید و از خدمات کادر مجرب ما بهرهمند شوید.
منابع
مطالب مشابه
یک کودک 3 ساله مبتلا به بیش فعالی ممکن است علائم دیگری را نشان دهد که به توجه بیشتر نیاز دارد. تشخیص بیش فعالی در کودکان به خصوص در سنین پایین به ویژه در انتخاب درمان دارویی نیازمند دقت زیادی است،. بهترین راه برای تشخیص بیش فعالی در این سن، مراجعه به یک متخصص سلامت روان یا متخصص اطفال است که تجربه کافی در این زمینه دارد.
بیش فعالی در کودکان (ADHD) اختلال در رشد مغز است که بر توانایی تمرکز و خودکنترلی کودکان تأثیر میگذارد. بیش فعالی یکی از مشکلاتی است که بهشدت کودک را در محیط مدرسه و محیطهای اجتماعی تحت تأثیر قرار میدهد.
کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً ازنظر حسی به محرکهای محیطی حساس هستند و سیستم حسی آنها بهشکلی غیرعادی به پردازش اطلاعات میپردازد. این افراد بهراحتی نسبت به محرکها حساسیت نشان میدهند.
هیدروتراپی، که به آن آب درمانی نیز گفته میشود، شکل تخصصی فیزیوتراپی است که از آب برای درمان بیماریها استفاده میکند. این نوع درمان محیطی امن و حمایتی را برای کودکان فراهم میکند که در آن میتوانند بدون تنش جاذبه در فعالیتهای فیزیکی شرکت کنند.
والدین میتوانند با استفاده از بازیهای ساده و سرگرمکننده در محیط خانه، رفتارهای کلیدی فرزند خود را در حوزههای مهمی مانند ارتباط چشمی، تقلید، تعاملات اجتماعی و حساسیتهای حسی زیر نظر بگیرند. این بازیها برای کودک جذاب هستند و در عین حال، به والدین کمک میکنند تا درصورت مشاهده علائم نگرانکننده، بهموقع با متخصصان رشد کودک مشورت نمایند.
کودکان مبتلا به CDD تا حداقل ۲سالگی رشد معمولی متناسب با سن را در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، روابط اجتماعی، بازی و رفتار انطباقی دارند. آنها بین سنین ۲ تا ۱۰سالگی، مهارتهای کسبشده قبلی خود را به شکلی قابل توجه در دو یا چند مورد از دست میدهند.
یکی از تفاوتهای بزرگ بین اوتیسم و آسپرگر این است که کودکان مبتلا به اوتیسم دیرتر صحبت کردن را شروع میکنند. اما کسانی که سندرم آسپرگر دارند معمولاً تأخیر زبانی را تجربه نمیکنند. در حالی که کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب منزوی به نظر میرسند، افراد دارای آسپرگر معمولاً میخواهند با دیگران تعامل داشته باشند اما برای برقراری ارتباط با مشکل مواجه میشوند.
اختلال فراگیر رشد (PDD) زمانی اصطلاحی بود که برای توصیف گروهی از تأخیرهای رشدی که بر مهارتهای اجتماعی و ارتباطی تأثیر میگذاشتند، مورد استفاده قرار میگرفت. اما در حال حاضر، پزشکان آن را اختلال طیف اوتیسم (ASD) مینامند.
گرانی والدین درخصوص دیر حرف زدن فرزندشان امری کاملاً طبیعی است. اما باید توجه داشته باشید رشد گفتار در کودکان میتواند تحت تأثیر طیف وسیعی از عوامل قرار گیرد و یکی از این عوامل، تغذیه است که اغلب نادیده گرفته میشود.
اختلال ویژه زبانی (SLI)، اصطلاحی برای اختلال زبان رشدی است. این اختلال زمانی رخ میدهد که مهارتهای زبانی بهدرستی رشد نمیکنند ولی این چالشها به سایر مشکلات رشدی مانند اختلال طیف اوتیسم، آسیب مغزی تروماتیک، آپراکسی گفتار یا کم شنوایی مربوط نیستند.
کودکان مبتلا به اختلال ارتباط اجتماعی در استفاده از زبان برای تعامل با دیگران مشکل دارند. آنها زبان را میفهمند و میتوانند در برخی شرایط از آن استفاده کنند، اما در موقعیتهای اجتماعی در برقراری ارتباط با مشکل روبرو هستند.
اختلال گفتاری آفازی در کودکان نوعی اختلال ارتباطی است که توانایی کودک در درک، تولید و استفاده از زبان را مختل میکند. کودکان مبتلا به آفازی اغلب در ابراز وجود و درک زبان دیگران مشکل دارند. نکته مهم این است که آفازی نشانه کمبود هوش نیست، بلکه اختلالی در پردازش زبان است.
اختلال سلوک (CD) بیماری سلامت روان است که کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار میدهد و رفتارهای پرخاشگرانه و اقداماتی که به آسایش دیگران آسیب میرساند مشخص میشود.