اگر فرزند شما به‌دلیل اختلال کم‌توجهی و بیش فعالی (ADHD) در تمرکز کردن مشکل دارد یا به‌طور تکانشی عمل می‌کند، این سؤال برای شما پیش می‌آید که بیش فعالی تا چند سالگی ادامه دارد؟ در این مطلب به بررسی تأثیر افزایش سن بر اختلال بیش فعالی می‌پردازیم.
حتما بخوانید: تشخیص بیش فعالی در کودکی
افزایش سن چه تأثیری بر اختلال بیش فعالی و علائم آن می‌گذارد؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی ، اختلالی عصبی‌رشدی است که معمولاً از دوران کودکی شروع میشود و می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد. درحالی‌که علائم بیش فعالی ممکن است در طول زمان تغییر کنند یا تکامل یابند، ویژگی‌های اصلی این اختلال اغلب در طول زندگی فرد باقی می‌مانند. بااین‌حال، نحوه بروز این بیماری و تأثیر آن بر افراد مختلف، متفاوت هستند.
اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب در کودکان 6ساله تشخیص داده میشود؛ زیرا ممکن است علائمی مانند بیش فعالی ، تکانشگری و مشکلات توجه و تمرکز در دوران کودکی آشکارتر باشند. تحقیقات نشان می‌دهند علائم بیش فعالی با بزرگ شدن کودک همچنان مشاهده می‌شوند. در برخی موارد نیز علائم در نوجوانان یا بزرگسالان از بین می‌روند و دوباره عود می‌کنند یا در طول زمان دچار تغییر می‌شوند. میزان اختلال ناشی از بیشفعالی در افراد مختلف، به‌شکلی متفاوت بروز می‌کند. طبق تحقیقات، اختلال بیش فعالی تقریباً در نیمی از موارد تا بزرگسالی بیمار ادامه پیدا می‌کند.
تأثیر افزایش سن بر مغز بیماران مبتلا به بیش فعالی
کاملاً مشخص نیست که در مغز کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی چه اتفاقی میفتد یا مغز آنها چگونه در طول زمان تغییر می‌کند. تحقیقات زیادی برای بررسی مغز انجام شده‌اند که نتایج مختلفی به دست آورده‌اند. دلایل نتایج متفاوت به تفاوت‌های فردی بیماران و نحوه انجام تحقیقات مربوط می‌شوند.
تحقیقات انجام‌شده، تغییر در تراکم و شکل قسمت‌های مختلف مغز را با افزایش سن کودک مبتلا به بیشفعالی نشان می‌دهند. درواقع این تغییرات به‌شدت با علائم بیش فعالی در دوران کودکی مرتبط بودند. طبق نتایج به دست آمده، بیشفعالی دوران کودکی با افزایش سن از بین نمی‌رود. اما تأثیر آن بر مغز نیز به‌طور دقیق مشخص نیست.
مطالعه بیشتر: بیش فعالی در نوجوانان چگونه تشخیص داده میشود؟
بیش فعالی در بزرگسالی
حتی اگر کودک با افزایش سن درمان نشود، علائم متفاوتی در نوجوانی و بزرگسالی از خود نشان می‌دهد. علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان راحت‌تر قابل‌تشخیص هستند. اما بزرگسالانی که سال‌ها مبتلا به بیش فعالی بوده‌اند، راه‌هایی برای مدیریت یا پنهان کردن علائم خود پیدا کرده‌اند.
به‌عنوان مثال کودکان مبتلا به بیش فعالی زیاد غر می‌زنند، بی‌قراری می‌کنند و دائماً در حال حرکت هستند. آنها در انجام تکالیف مدرسه یا وظایف خانه کوتاهی کرده، صحبت دیگران را قطع می‌کنند و گاهی نیز واکنش‌های تکانشی از خود بروز می‌دهند. در بزرگسالی، مشکل توجه و تمرکز برطرف نمی‌شوند ولی بسیاری از علائم دیگر از بین می‌روند. به‌عنوان مثال، به‌جای بیش فعالی ، بیمار به‌راحتی خسته میشود.
بسیاری از فاکتورها می‌توانند بر نحوه تغییر علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی در طول زمان تأثیر بگذارند. استرس، میزان حمایت دریافتی و راه‌های مدیریت علائم می‌توانند نقش مهمی در تغییر علائم این بیماری داشته باشند.
همچنین این امکان وجود دارد که علائم برخی از کودکان مبتلا به بیش فعالی با افزایش سن از بین بروند. برخی از کارشناسان معتقدند دلیل از بین رفتن علائم، پیشرفت علم و عدم ابتلای کودک به بیش فعالی در کودکی بوده‌اند.
جمع بندی
اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از اختلالات رشدی رایج در میان کودکان است. توجه به این نکته ضروری است که این اختلال با افزایش سن از بین نمی‌رود بلکه علائم آن به‌شکلی دیگر بروز پیدا می‌کنند. یکی از خدمات گروه توانبخشی راه کمال کمک به افراد مبتلا به بیش فعالی است. والدین باید بدانند با تشخیص زودهنگام و روش‌های درمانی هدفمند، می‌توانند تا حد زیادی به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی فرزند خود کمک کنند. گروه توانبخشی راه کمال با تیم تخصصی خود آماده است تا در این مسیر به شما کمک کند. برای مشاوره و دریافت خدمات تخصصی، هم‌اکنون با ما تماس بگیرید!
منابع:
مطالب مشابه
یکی از شایع‌ترین نشانه‌های موثر در بیش فعالی در کلاس اول، بی‌توجهی است. کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و موثر در بیش فعالی ممکن است در تمرکز روی فعالیت‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند، مشکل داشته باشند.
یکی از نشانه‌های اختلال اوتیسم، تأخیر در گفتار است و ذهن والدین کودکان مبتلا به اوتیسم درگیر این سؤال است که آیا فرزند آنها می‌تواند حرف بزند؟ البته کودکانی که مبتلا به این بیماری نیستند نیز ممکن است دیرتر شروع به صحبت کنند. اما یادگیری صحبت کردن برای برخی از کودکان اوتیسم دشوارتر از سایر کودکان است.
دانستن اصول رفتار با کودکان مبتلا به اوتیسم از اهمیت زیادی برخوردار است، چون اختلال اتیسم باعث ایجاد مشکلاتی در برقراری ارتباط میشود. همچنین بر بسیاری از رفتارهای کودک تأثیر می‌گذارد. به‌طوری که والدین در بسیاری از موارد از رفتارهای فرزند خود خجالت‌زده یا ناامید می‌شوند.
اسپلینت، ارتز موقتی است که برای ثابت نگه داشتن بخش‌های مختلف بدن استفاده میشود. این ابزارها انواع مختلفی دارند که بسته به نوع آسیب یا بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اختلال هماهنگی رشدی (DCD)، اختلالی عصبی است که تعادل، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی بیمار ازجمله مهارت‌های حرکتی ظریف، درشت و برنامه‌ریزی حرکتی را دچار مشکل می کند.
یکی از نکات مهم در هنگام یافتن مرکز درمانی اوتیسم، نزدیکی مرکز به محل زندگی بیمار است. در این صورت والدین با خیالی آسوده مراحل درمان فرزند خود را شروع می‌کنند. اگر در شمال تهران ساکن هستید و به مرکز درمانی اوتیسم نیاز دارید، گروه توانبخشی راه کمال با بهره‌گیری از تیمی مجرب و حرفه‌ای، خدمات تخصصی و نوین برای درمان کودک شما ارائه می‌دهد.
فلج مغزی، بیماری مادام‌العمری است که به درمان‌های طولانی‌مدت نیاز دارد. درحالی‌که اثربخشی بوتاکس در تسکین اسپاستیسیته در افراد مبتلا به فلج مغزی ثابت شده است، اثرات آن موقتی هستند.
امتناع کودک از غذا خوردن می‌تواند برای والدین ناراحت‌کننده باشد. مقداری بدغذایی در زمان غذا خوردن برای هر نوزاد یا کودک نوپایی طبیعی است، اما باید به‌مرور زمان از بین برود. هنگامی که بدغذایی یا مشکلات تغذیه ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشند، ممکن است مشکلی پزشکی یا رفتاری در ریشه علائم آنها وجود داشته باشد.
اختلال بلع یا دیسفاژی به معنی ناتوانی در عبور آسان غذا یا مایعات از دهان، گلو و سپس مری و معده در طی فرایند بلعیدن است. این اختلال می‌تواند منجر به آسپیراسیون (ورود غذا یا مایعات به نای و ریه‌ها) شود.
اگر با کودکی اوتیسمی زندگی یا کار کنید، می‌دانید که بال بال زدن در اوتیسم، رفتاری خودتحریکی (استیمینگ) در نظر گرفته میشود. کودک مبتلا به اوتیسم از رفتارهای استیمینگ برای خودتنظیمی احساسات یا اضطراب خود استفاده می‌کند.
رفتاردرمانی شناختی بر این ایده استوار است که احساسات، افکار و رفتارهای ما همگی به هم مرتبط هستند و می‌توانند بر یکدیگر تأثیر بگذارند. وقتی کودکان احساس اضطراب یا افسردگی می‌کنند، به‌راحتی در چرخه افکار منفی یا غیرمفید گرفتار می‌شوند.
اصطلاح «اوتیسم با عملکرد بالا» تشخیص پزشکی رسمی نیست، بلکه به‌طور عمومی برای اشاره به افرادی استفاده میشود که به‌طور نسبی نیاز به حمایت کمتری دارند و قادرند به‌طور مستقل‌تری در زمینه‌هایی مانند خواندن، نوشتن، صحبت کردن و مدیریت مهارت‌های زندگی عمل کنند.
انواع اختلالات رفتاری شایع در کودکان شامل این موارد هستند:اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD)، اوتیسم ، سلوک (CD)، اختلالات یادگیری، نافرمانی مقابله‌ای (ODD)، انفجاری متناوب، وسواس فکری- عملی (OCD)، دو قطبی، اضطرابی، اختلالات خوردن و ...
سندروم ساوان حالتی نادر است که در آن بیمار مبتلا به اختلالات رشدی، مهارت‌های چشمگیری در حوزه‌ای خاص از خود نشان می‌دهد. این سندرم اغلب با اختلال طیف اوتیسم (ASD) مرتبط است.