اگر فرزند شما به‌دلیل اختلال کم‌توجهی و بیش فعالی (ADHD) در تمرکز کردن مشکل دارد یا به‌طور تکانشی عمل می‌کند، این سؤال برای شما پیش می‌آید که بیش فعالی تا چند سالگی ادامه دارد؟ در این مطلب به بررسی تأثیر افزایش سن بر اختلال بیش فعالی می‌پردازیم.
حتما بخوانید: تشخیص بیش فعالی در کودکی
افزایش سن چه تأثیری بر اختلال بیش فعالی و علائم آن می‌گذارد؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی ، اختلالی عصبی‌رشدی است که معمولاً از دوران کودکی شروع میشود و می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد. درحالی‌که علائم بیش فعالی ممکن است در طول زمان تغییر کنند یا تکامل یابند، ویژگی‌های اصلی این اختلال اغلب در طول زندگی فرد باقی می‌مانند. بااین‌حال، نحوه بروز این بیماری و تأثیر آن بر افراد مختلف، متفاوت هستند.
اختلال کمبود توجه و بیش فعالی اغلب در کودکان 6ساله تشخیص داده میشود؛ زیرا ممکن است علائمی مانند بیش فعالی ، تکانشگری و مشکلات توجه و تمرکز در دوران کودکی آشکارتر باشند. تحقیقات نشان می‌دهند علائم بیش فعالی با بزرگ شدن کودک همچنان مشاهده می‌شوند. در برخی موارد نیز علائم در نوجوانان یا بزرگسالان از بین می‌روند و دوباره عود می‌کنند یا در طول زمان دچار تغییر می‌شوند. میزان اختلال ناشی از بیش‌فعالی در افراد مختلف، به‌شکلی متفاوت بروز می‌کند. طبق تحقیقات، اختلال بیش فعالی تقریباً در نیمی از موارد تا بزرگسالی بیمار ادامه پیدا می‌کند.
تأثیر افزایش سن بر مغز بیماران مبتلا به بیش فعالی
کاملاً مشخص نیست که در مغز کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی چه اتفاقی میفتد یا مغز آنها چگونه در طول زمان تغییر می‌کند. تحقیقات زیادی برای بررسی مغز انجام شده‌اند که نتایج مختلفی به دست آورده‌اند. دلایل نتایج متفاوت به تفاوت‌های فردی بیماران و نحوه انجام تحقیقات مربوط می‌شوند.
تحقیقات انجام‌شده، تغییر در تراکم و شکل قسمت‌های مختلف مغز را با افزایش سن کودک مبتلا به بیش‌فعالی نشان می‌دهند. درواقع این تغییرات به‌شدت با علائم بیش فعالی در دوران کودکی مرتبط بودند. طبق نتایج به دست آمده، بیش‌فعالی دوران کودکی با افزایش سن از بین نمی‌رود. اما تأثیر آن بر مغز نیز به‌طور دقیق مشخص نیست.
مطالعه بیشتر: بیش فعالی در نوجوانان چگونه تشخیص داده میشود؟
بیش فعالی در بزرگسالی
حتی اگر کودک با افزایش سن درمان نشود، علائم متفاوتی در نوجوانی و بزرگسالی از خود نشان می‌دهد. علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان راحت‌تر قابل‌تشخیص هستند. اما بزرگسالانی که سال‌ها مبتلا به بیش فعالی بوده‌اند، راه‌هایی برای مدیریت یا پنهان کردن علائم خود پیدا کرده‌اند.
به‌عنوان مثال کودکان مبتلا به بیش فعالی زیاد غر می‌زنند، بی‌قراری می‌کنند و دائماً در حال حرکت هستند. آنها در انجام تکالیف مدرسه یا وظایف خانه کوتاهی کرده، صحبت دیگران را قطع می‌کنند و گاهی نیز واکنش‌های تکانشی از خود بروز می‌دهند. در بزرگسالی، مشکل توجه و تمرکز برطرف نمی‌شوند ولی بسیاری از علائم دیگر از بین می‌روند. به‌عنوان مثال، به‌جای بیش فعالی ، بیمار به‌راحتی خسته میشود.
بسیاری از فاکتورها می‌توانند بر نحوه تغییر علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی در طول زمان تأثیر بگذارند. استرس، میزان حمایت دریافتی و راه‌های مدیریت علائم می‌توانند نقش مهمی در تغییر علائم این بیماری داشته باشند.
همچنین این امکان وجود دارد که علائم برخی از کودکان مبتلا به بیش فعالی با افزایش سن از بین بروند. برخی از کارشناسان معتقدند دلیل از بین رفتن علائم، پیشرفت علم و عدم ابتلای کودک به بیش فعالی در کودکی بوده‌اند.
خدمات گروه توانبخشی راه کمال برای بیش‌فعالان
اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از اختلالات رشدی رایج در میان کودکان است. توجه به این نکته ضروری است که این اختلال با افزایش سن از بین نمی‌رود بلکه علائم آن به‌شکلی دیگر بروز پیدا می‌کنند. یکی از خدمات گروه توانبخشی راه کمال کمک به افراد مبتلا به بیش فعالی است. متخصصان این مرکز با حمایت و ارائه راهکارهای مقابله‌ای مناسب به بیمار کمک می‌کنند زندگی موفق‌تری داشته باشد. آنها همچنین از گزینه‌های درمانی مختلف شامل رفتاردرمانی، دارودرمانی و ... استفاده می‌کنند. بنابراین اگر یکی از عزیزان شما مبتلا به بیش فعالی است، به ما مراجعه کنید و از خدمات مرکز ما بهره‌مند شوید.
منابع:
مطالب مشابه
یکی از شایع‌ترین نشانه‌های موثر در بیش فعالی در کلاس اول، بی‌توجهی است. کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و موثر در بیش فعالی ممکن است در تمرکز روی فعالیت‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند، مشکل داشته باشند.
یکی از نشانه‌های اختلال اوتیسم، تأخیر در گفتار است و ذهن والدین کودکان مبتلا به اوتیسم درگیر این سؤال است که آیا فرزند آنها می‌تواند حرف بزند؟ البته کودکانی که مبتلا به این بیماری نیستند نیز ممکن است دیرتر شروع به صحبت کنند. اما یادگیری صحبت کردن برای برخی از کودکان اوتیسم دشوارتر از سایر کودکان است.
دانستن اصول رفتار با کودکان مبتلا به اوتیسم از اهمیت زیادی برخوردار است، چون اختلال اتیسم باعث ایجاد مشکلاتی در برقراری ارتباط میشود. همچنین بر بسیاری از رفتارهای کودک تأثیر می‌گذارد. به‌طوری که والدین در بسیاری از موارد از رفتارهای فرزند خود خجالت‌زده یا ناامید می‌شوند.
اسپلینت، ارتز موقتی است که برای ثابت نگه داشتن بخش‌های مختلف بدن استفاده میشود. این ابزارها انواع مختلفی دارند که بسته به نوع آسیب یا بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اوتیسم خفیف یا سطح 1 با چالش‌هایی در زمینه‌های تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتار مشخص میشود. کودکان مبتلا به این سطح از اوتیسم علائمی خفیف‌تر نسبت به کودکان با اوتیسم سطح 3 نشان می‌دهند و به حمایت کمتری در زندگی روزمره نیاز دارند.
کاردرمانی در منزل برای کودکان به‌عنوان یک رویکرد نوین و مؤثر در حمایت از کودکان با نیازهای ویژه، توجه ویژه‌ای را جلب کرده است. این نوع درمان به کودکان این امکان را می‌دهد که در محیط آشنا و راحت خود، به بهبود مهارت‌های حرکتی، اجتماعی و شناختی بپردازند.
با وجود اینکه تشخیص بیش فعالی در دوران نوزادی دشوار است، برخی علائم می‌توانند زنگ خطری برای توجه والدین باشند. به طور معمول، نوزادان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی بیشتر از سایر کودکان نیازمند توجه و مراقبت هستند.
زمانی که در پی تشخیص یا درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) هستید، انتخاب دکتر واجد شرایط که تجربه‌ی بالایی در برخورد با این اختلال داشته باشد، بسیار حیاتی است. متخصصان مختلفی می‌توانند در تشخیص و درمان بیش فعالی مشارکت کنند. این گروه شامل پزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی، پرستاران، دستیاران پزشک و دیگر درمانگران مجاز میشود.
زانوهای ضربدری وضعیتی است که زانوهای کودک هنگام ایستادن به هم نزدیک می‌شوند و مچ پاها از یکدیگر فاصله دارند. در اکثر موارد نیاز به درمان خاصی ندارد و با حرکات اصلاحی حل می شود.
پژوهش‌های نوین در حوزه درمان اوتیسم به تولید داروهای جدید AB-2004 ، بالواپتان، سورامین، نیسر‌ویمب منجر شده است که هدف آنهاکاهش علائم رفتاری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم است.
کاردرمانی کودکان مبتلا به فلج مغزی می‌تواند به بهبود هماهنگی عضلات و مفاصل کمک کند؛ مشکلاتی که می‌توانند انجام فعالیت‌های روزانه مانند خوردن، مسواک زدن و حمام کردن را دشوار سازند.
در حالی که تشخیص اوتیسم تنها توسط متخصص انجام میشود، چندین ابزار غربالگری وجود دارند که می‌توانند والدین، مراقبان و افراد مبتلا به اتیسم را نسبت به علائم بالقوه این اختلال آگاه کند.
یکی از روش‌های مؤثر در درمان غیرجراحی پای پرانتزی در کودکان ، استفاده از بریس‌های ارتوپدی است. بریس‌ها به عنوان یک ابزار اصلاحی، به پاهای کودک بسته می‌شوند و با ایجاد فشار کنترل شده، به تدریج به صاف کردن زانوها و مچ پاها کمک می‌کنند.
اختلالات سیستم وستیبولار شامل چندین بیماری است که بر حس تعادل تأثیر می‌گذارد. این اختلالات بیشتر بر اندام‌های دهلیزی در گوش داخلی تأثیر می‌گذارند، اما مشکلات سیستم عصبی مرکزی نیز می‌تواند باعث ایجاد مشکلات تعادلی شوند. رایج‌ترین علامت این اختلال سرگیجه است.