طول عمر کودک مبتلا به اوتیسم

اختلال اوتیسم، بیماری‌ ناتوان‌کننده و مرگباری نیست بلکه بر توانایی‌های فرد برای برقراری ارتباط تأثیر می‌گذارد و اختلالاتی در زندگی بیمار ایجاد می‌کند. بنابراین اختلالات ایجادشده منجر به کاهش طول عمر کودک مبتلا به اوتیسم می‌شوند. در این مطلب به بررسی طول عمر کودک مبتلا به اوتیسم و عوامل تأثیرگذار بر آن می‌پردازیم.

طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم

طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم به‌طور مستقیم تحت تأثیر بیماری نمی‌باشد، بلکه رفتارهای ناشی از این بیماری منجر به کاهش طول عمر می‌شوند. درواقع تحقیقات نشان می‌دهند طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم به‌خاطر عوامل مختلف ازجمله جراحات و آسیب‌های وارده به خود، ناتوانی در درخواست کمک،‌ گم شدن، بیماری‌های مزمن، مانند سرطان، تصادفات، عوارض جانبی ناشی از داروها و انجام رفتارهای خطرناک نسبت به همسالان خود کمتر می‌باشد. لازم به ذکر است تصادفات اولین علت کاهش امید به زندگی و نرخ مرگ‌ومیر بالاتر در میان کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم هستند.

حتما بخوانید: علائم اتیسم در کودکان

علل کاهش طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم چیست؟

کودکان مبتلا به اوتیسم به‌دلیل تشخیص این بیماری امید به زندگی کمتری ندارند. اوتیسم، اختلالی عصبی‌رشدی است که بر تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتار تأثیر می‌گذارد اما مستقیماً بر سلامت جسمی یا طول عمر کودک تأثیر نمی‌گذارد.

بااین‌حال، عوامل متعددی می‌توانند به کاهش بالقوه امید به زندگی اوتیسم نسبت به جمعیت عمومی کمک کنند. برخی از آن‌ها اختلالات ژنتیکی، اختلالات عصبی، تصادفات، مسائل بهداشت روانی، خودکشی و ... هستند که در ادامه به توضیح آن‌ها می‌پردازیم:

اختلالات ژنتیکی

همان‌طور که بحث شد، عوامل متعددی می‌توانند منجر به کاهش امید به زندگی در کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به همسالان آن‌ها شوند. یکی از عوامل مهم اختلالات ژنتیکی هستند. طبق تحقیقات انجام‌شده کودکان اوتیسم درمعرض سندرم داون، دیستروفی عضلانی و سندرم ایکس شکننده قرار دارند. 

سندرم ایکس شکننده،‌ اختلالی ژنتیکی مرتبط با ناتوانی ذهنی و چالش‌های رفتاری است و برخی از کودکان مبتلا به ایکس شکننده ممکن است ویژگی‌های اوتیسم را از خود بروز دهند. درحالی‌که امید به زندگی افراد مبتلا به اوتیسم به‌طور کلی تحت تأثیر ایکس شکننده قرار نمی‌گیرد، بیماری‌ها و چالش‌هایی در اثر این اختلال به وجود می‌آیند که نیاز به مدیریت دارند.

وقوع همزمان دیستروفی عضلانی و اوتیسم نیز موقعیتی پیچیده و چالش‌برانگیز برای کودکان و خانواده‌های آن‌ها است. دیستروفی عضلانی گروهی از اختلالات ژنتیکی است که عمدتاً بر عضلات تأثیر می‌گذارد و منجر به ضعف و تحلیل عضلانی پیشرونده می‌شود.

وقوع این اختلالات ژنتیکی همراه با اختلال طیف اوتیسم می‌توانند منجر به کاهش امید به زندگی برای کودکان مبتلا به اوتیسم شود.

اختلالات عصبی

تحقیقات نشان می‌دهند کودکان مبتلا به اوتیسم علاوه بر اختلالات ژنتیکی، درمعرض خطر ابتلا به اختلالات عصبی مانند صرع، هیدروسفالی، اختلالات خواب و اختلالات گوارشی نیز هستند. هر یک از این بیماری‌ها درصورت عدم درمان منجر به مرگ زودرس می‌شوند. بنابراین ابتلا به آن‌ها مطمئناً منجر به افزایش خطر مرگ‌ومیر در کودکان مبتلا به اوتیسم می‌شود.

صرع، اختلالی عصبی است که شامل تشنج‌های مکرر می‌شود. این بیماری در کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر از افراد دیگر دیده می‌شود. تشنج می‌تواند ایمنی بدن کودک را به خطر بیندازد و صرع کنترل‌نشده منجر به ایجاد عوارض زیادی می‌شود. 

هیدروسفالی،‌ اختلالی است که با تجمع مایع مغزی‌نخاعی در بطن‌های مغز مشخص می‌شود. این بیماری می‌تواند منجر به افزایش فشار در جمجمه شده و به‌طور بالقوه باعث آسیب به بافت مغز شود. وقوع هم‌زمان هیدروسفالی و اوتیسم وضعیت پزشکی پیچیده‌ای ایجاد می‌کند که به مراقبت و نظارت پزشکی مداوم نیاز دارد.

مشکلات خواب در افراد مبتلا به اوتیسم اغلب به حساسیت‌های حسی، الگوهای خواب نامنظم، اضطراب و عوامل دیگر مربوط می‌شوند. خواب کم می‌تواند به سلامت جسمانی کودکان آسیب برساند و به‌طور غیرمستقیم بر امید به زندگی تأثیر بگذارد. همچنین کم‌خوابی می‌تواند منجر به چاقی، اختلالات متابولیک و عملکرد نامناسب سیستم ایمنی بدن شود.

حوادث

حوادث نیز یکی دیگر از دلایل کاهش امید به زندگی در کودکان مبتلا به اوتیسم هستند. غرق شدن یکی از دلایل اصلی مرگ زودرس در کودکان مبتلا به اوتیسم است. تحقیقات نشان می‌دهند کودکان مبتلا به اوتیسم سه برابر بیشتر از همسالان خود درمعرض خطر مرگ ناشی از جراحات هستند. درحالی‌که دلایل زیادی پشت این حوادث تلخ وجود دارند، برخی از آن‌ها ناشی از مسائل حسی هستند. حساسیت‌های حسی در کودکان مبتلا به اوتیسم می‌توانند آن‌ها را مستعد افزایش بار حسی کنند. این مسئله باعث می‌شود خطر تصادفات و صدمات، به‌ویژه در محیط‌های بیش‌ازحد تحریک‌کننده، افزایش یابند. علاوه بر این، چالش‌های ارتباطی مرتبط با اوتیسم می‌توانند بیان درد، ناراحتی یا آسیب را برای افراد دشوار کنند. این ناتوانی‌ها می‌توانند به تأخیر در رسیدگی پزشکی و درمان آسیب‌ها منجر شوند.

مسائل مربوط به سلامت روان و خودکشی

کودکان مبتلا به اوتیسم درمعرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامت روان هستند. مشکلات سلامت روان شامل اضطراب، افسردگی، دوره‌های روان‌پریشی و اختلالات ترومایی هستند. متأسفانه، خطر بیشتر مسائل مربوط به سلامت روان به معنای خطر بالاتر خودکشی نیز می‌باشد. تحقیقات نشان می‌دهند کودکان مبتلا به اوتیسم شش برابر بیشتر از همسالان خود درمعرض خودکشی قرار دارند. درحالی‌که بسیاری از عوامل ممکن است باعث ایجاد افکار خودکشی شوند، برخی از شایع‌ترین دلایل آن تجربیات منفی دوران کودکی، تنهایی، مشکلات ارتباطی و عدم حمایت هستند.

مشکل در برقراری ارتباط برای رفع نیازهای بهداشتی

کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباط برای رفع نیازهای بهداشتی خود مشکل دارند و این مسئله احتمال ابتلای آن‌ها به بیمار‌ی‌های مختلف را افزایش می‌دهد.

 مطالعه بیشتر: اختلال یادگیری در کودکان اتیسم

ناآگاهی 

کودکان مبتلا به اوتیسم به‌خاطر اختلال شناختی و یادگیری،‌ دست به کارهای خطرناکی می‌زنند. این کودکان رفتارهای غیرمعمولی از خود نشان می‌دهند که در برخی موارد باعث آسیب جدی و مرگ می‌شوند. برخی از رفتارهای خطرناک این کودکان عبارت‌اند از:

• کوبیدن سر به دیوار
• فرو کردن انگشت در چشمان خود
• کندن موهای خود
• گاز گرفتن خود
• خفگی در اثر خوردن بیش‌ازحد

خدمات گروه توانبخشی راه کمال برای کودکان اوتیسم

یکی از خدمات گروه توانبخشی راه کمال ارائه راهکارهایی برای تشخیص و درمان اوتیسم است. کارشناسان و متخصصان این مرکز تخصص و دانش کافی درخصوص بیماری‌های مختلف دارند و می‌توانند به والدین کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کنند با آگاهی بیشتر به مراقبت از فرزند خود بپردازند. درواقع طبق تحقیقات، آگاهی والدین تأثیر زیادی بر طول عمر فرزند آن‌ها دارد. بنابراین اگر فرزند شما مبتلا به اوتیسم است هرچه زودتر به ما مراجعه کنید و از خدمات آموزشی ما درخصوص روش‌های افزایش امید به زندگی در کودکان خود بهره‌مند شوید. 

منابع

autismawarenesscentre.com

autismparentingmagazine.com