
اختلال اوتیسم، بیماری ناتوانکننده و مرگباری نیست بلکه بر تواناییهای فرد برای برقراری ارتباط تأثیر میگذارد و اختلالاتی در زندگی بیمار ایجاد میکند. بنابراین اختلالات ایجادشده منجر به کاهش طول عمر کودک مبتلا به اوتیسم میشوند. در این مطلب به بررسی طول عمر کودک مبتلا به اوتیسم و عوامل تأثیرگذار بر آن میپردازیم.
طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم
طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم بهطور مستقیم تحت تأثیر بیماری نمیباشد، بلکه رفتارهای ناشی از این بیماری منجر به کاهش طول عمر میشوند. درواقع تحقیقات نشان میدهند طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم بهخاطر عوامل مختلف ازجمله جراحات و آسیبهای وارده به خود، ناتوانی در درخواست کمک، گم شدن، بیماریهای مزمن، مانند سرطان، تصادفات، عوارض جانبی ناشی از داروها و انجام رفتارهای خطرناک نسبت به همسالان خود کمتر میباشد. لازم به ذکر است تصادفات اولین علت کاهش امید به زندگی و نرخ مرگومیر بالاتر در میان کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم هستند.
یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه UCL انجام شده است، نشان داده که افراد مبتلا به اوتیسم امید به زندگی کمتری دارند، اما برآوردهای قبلی از تعداد سالهای کم شده از عمر آنها ممکن است چندان دقیق نباشد.
این تحقیق که در مجله معتبر The Lancet Regional Health – Europe منتشر شده، اولین تحقیقی است که به بررسی امید به زندگی و سالهای از دست رفته زندگی افراد مبتلا به اوتیسم در بریتانیا پرداخته است.
برای انجام این مطالعه، تیم تحقیقاتی از دادههای ناشناس جمعآوریشده از مطبهای پزشکان عمومی در سراسر بریتانیا استفاده کرده و به بررسی افرادی پرداختند که بین سالهای 1989 تا 2019 تشخیص اوتیسم دریافت کرده بودند. در این تحقیق، 17,130 نفر که تشخیص اوتیسم بدون ناتوانی یادگیری دریافت کرده بودند و 6,450 نفر که تشخیص اوتیسم همراه با ناتوانی یادگیری داشتند، بررسی شدند. سپس این گروهها با افرادی از همان سن و جنس که هیچکدام تشخیص اوتیسم نداشتهاند، مقایسه شدند.
نتایج این تحقیق نشان داد که مردان مبتلا به اوتیسم بدون ناتوانی یادگیری به طور متوسط امید به زندگی 74.6 سال دارند، در حالی که امید به زندگی در زنان مبتلا به اوتیسم بدون ناتوانی یادگیری 76.8 سال است.
برای افرادی که هم اوتیسم و هم ناتوانی یادگیری دارند، امید به زندگی برآورد شده برای مردان حدود 71.7 سال و برای زنان حدود 69.6 سال است.
این اعداد با امید به زندگی معمول در بریتانیا مقایسه میشوند، که برای مردان حدود 80 سال و برای زنان حدود 83 سال است.
این یافتهها اولین شواهدی هستند که نشان میدهند افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در طول زمان زودتر از موعد طبیعی بمیرند. این مسئله نیاز فوری به توجه به نابرابریهایی راکه به طور خاص بر افراد مبتلا به اوتیسم تأثیر میگذارد، نشان میدهد.
اما جالب اینجاست که برآوردهای جدید نشان میدهند که آمارهایی که پیشتر منتشر شده بودند و میگفتند افراد مبتلا به اوتیسم به طور متوسط 16 سال کمتر عمر میکنند، احتمالاً نادرست هستند.
حتما بخوانید: علائم اتیسم در کودکان
علل کاهش طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم چیست؟
کودکان مبتلا به اوتیسم بهدلیل تشخیص این بیماری امید به زندگی کمتری ندارند. اوتیسم، اختلالی عصبیرشدی است که بر تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتار تأثیر میگذارد اما مستقیماً بر سلامت جسمی یا طول عمر کودک تأثیر نمیگذارد.
پروفسور جاش استات، یکی از رهبران این تحقیق، بیان کرد که «اوتیسم به خودی خود امید به زندگی را کاهش نمیدهد، اما افراد مبتلا به اوتیسم با مشکلات بهداشتی و اجتماعی خاصی روبرو هستند که مانع از دریافت حمایت و کمک لازم در زمان مناسب میشود.» او افزود «اگر افراد مبتلا به اوتیسم از حمایتهای درست برخوردار باشند، بسیاری از آنها میتوانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند.»
این تحقیق نشان داد برخی از افراد مبتلا به اوتیسم به دلیل مشکلات بهداشتی پیشبینینشده و دسترسی نداشتن به مراقبتهای پزشکی مناسب، زودتر از موعد میمیرند. همچنین، این یافتهها به ما یادآوری میکنند که باید تلاش کنیم تا حمایتهای لازم برای این افراد فراهم شده و شرایط بهبود یابد.
در ادامه برخی از عوامل متعددی که میتوانند به کاهش بالقوه امید به زندگی در مبتلایان اوتیسم منجر شوند را بررسی میکنیم:
اختلالات ژنتیکی
طبق تحقیقات انجامشده کودکان اوتیسم درمعرض سندرم داون، دیستروفی عضلانی و سندرم ایکس شکننده قرار دارند.
سندرم ایکس شکننده، اختلالی ژنتیکی مرتبط با ناتوانی ذهنی و چالشهای رفتاری است و برخی از کودکان مبتلا به ایکس شکننده ممکن است ویژگیهای اوتیسم را از خود بروز دهند. درحالیکه امید به زندگی افراد مبتلا به اوتیسم بهطور کلی تحت تأثیر ایکس شکننده قرار نمیگیرد، بیماریها و چالشهایی در اثر این اختلال به وجود میآیند که نیاز به مدیریت دارند.
وقوع همزمان دیستروفی عضلانی و اوتیسم نیز موقعیتی پیچیده و چالشبرانگیز برای کودکان و خانوادههای آنها است. دیستروفی عضلانی گروهی از اختلالات ژنتیکی است که عمدتاً بر عضلات تأثیر میگذارد و منجر به ضعف و تحلیل عضلانی پیشرونده میشود.
وقوع این اختلالات ژنتیکی همراه با اختلال طیف اوتیسم میتوانند منجر به کاهش امید به زندگی برای کودکان مبتلا به اوتیسم شود.
مطالعه بیشتر: انواع اختلالات ژنتیکی در کودکان
اختلالات عصبی
تحقیقات نشان میدهند کودکان مبتلا به اوتیسم علاوه بر اختلالات ژنتیکی، درمعرض خطر ابتلا به اختلالات عصبی مانند صرع، هیدروسفالی، اختلالات خواب و اختلالات گوارشی نیز هستند. هر یک از این بیماریها درصورت عدم درمان منجر به مرگ زودرس میشوند. بنابراین ابتلا به آنها مطمئناً منجر به افزایش خطر مرگومیر در کودکان مبتلا به اوتیسم میشود.
صرع، اختلالی عصبی است که شامل تشنجهای مکرر میشود. این بیماری در کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر از افراد دیگر دیده میشود. تشنج میتواند ایمنی بدن کودک را به خطر بیندازد و صرع کنترلنشده منجر به ایجاد عوارض زیادی میشود.
هیدروسفالی، اختلالی است که با تجمع مایع مغزینخاعی در بطنهای مغز مشخص میشود. این بیماری میتواند منجر به افزایش فشار در جمجمه شده و بهطور بالقوه باعث آسیب به بافت مغز شود. وقوع همزمان هیدروسفالی و اوتیسم وضعیت پزشکی پیچیدهای ایجاد میکند که به مراقبت و نظارت پزشکی مداوم نیاز دارد.
مشکلات خواب در افراد مبتلا به اوتیسم اغلب به حساسیتهای حسی، الگوهای خواب نامنظم، اضطراب و عوامل دیگر مربوط میشوند. خواب کم میتواند به سلامت جسمانی کودکان آسیب برساند و بهطور غیرمستقیم بر امید به زندگی تأثیر بگذارد. همچنین کمخوابی میتواند منجر به چاقی، اختلالات متابولیک و عملکرد نامناسب سیستم ایمنی بدن شود.
حوادث
حوادث نیز یکی دیگر از دلایل کاهش امید به زندگی در کودکان مبتلا به اوتیسم هستند. غرق شدن یکی از دلایل اصلی مرگ زودرس در کودکان مبتلا به اوتیسم است. تحقیقات نشان میدهند کودکان مبتلا به اوتیسم سه برابر بیشتر از همسالان خود درمعرض خطر مرگ ناشی از جراحات هستند. درحالیکه دلایل زیادی پشت این حوادث تلخ وجود دارند، برخی از آنها ناشی از مسائل حسی هستند. حساسیتهای حسی در کودکان مبتلا به اوتیسم میتوانند آنها را مستعد افزایش بار حسی کنند. این مسئله باعث میشود خطر تصادفات و صدمات، بهویژه در محیطهای بیشازحد تحریککننده، افزایش یابند. علاوه بر این، چالشهای ارتباطی مرتبط با اوتیسم میتوانند بیان درد، ناراحتی یا آسیب را برای افراد دشوار کنند. این ناتوانیها میتوانند به تأخیر در رسیدگی پزشکی و درمان آسیبها منجر شوند.
مسائل مربوط به سلامت روان و خودکشی
کودکان مبتلا به اوتیسم درمعرض خطر بیشتری برای مشکلات سلامت روان هستند. مشکلات سلامت روان شامل اضطراب، افسردگی، دورههای روانپریشی و اختلالات ترومایی هستند. متأسفانه، خطر بیشتر مسائل مربوط به سلامت روان به معنای خطر بالاتر خودکشی نیز میباشد. تحقیقات نشان میدهند کودکان مبتلا به اوتیسم شش برابر بیشتر از همسالان خود درمعرض خودکشی قرار دارند. درحالیکه بسیاری از عوامل ممکن است باعث ایجاد افکار خودکشی شوند، برخی از شایعترین دلایل آن تجربیات منفی دوران کودکی، تنهایی، مشکلات ارتباطی و عدم حمایت هستند.
مشکل در برقراری ارتباط برای رفع نیازهای بهداشتی
افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً نیازمند تغییرات و سازگاریهایی در نحوه ارائه خدمات اجتماعی و بهداشتی هستند. بسیاری از آنها به دلیل محدودیتها و چالشهایی که در برقراری ارتباط با دیگران دارند، ممکن است نتوانند به راحتی درد یا ناراحتی خود را بیان کنند. کودکان مبتلا به اوتیسم همچنین در برقراری ارتباط برای رفع نیازهای بهداشتی خود مشکل دارند و این مسئله احتمال ابتلای آنها به بیماریهای مختلف را افزایش میدهد.
مطالعه بیشتر: اختلال یادگیری در کودکان اتیسم
ناآگاهی
کودکان مبتلا به اوتیسم بهخاطر اختلال شناختی و یادگیری، دست به کارهای خطرناکی میزنند. این کودکان رفتارهای غیرمعمولی از خود نشان میدهند که در برخی موارد باعث آسیب جدی و مرگ میشوند. برخی از رفتارهای خطرناک این کودکان عبارتاند از:
- کوبیدن سر به دیوار
- فرو کردن انگشت در چشمان خود
- کندن موهای خود
- گاز گرفتن خود
- خفگی در اثر خوردن بیشازحد
جمع بندی
طول عمر کودکان مبتلا به اوتیسم متفاوت است و بستگی به عوامل مختلفی مانند شدت اختلال، مداخلات درمانی و حمایتهای اجتماعی دارد. با تشخیص به موقع و استفاده از روشهای توانبخشی و درمانی مناسب، میتوان به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کرد تا کیفیت زندگی بهتری داشته باشند و در مسیر رشد و پیشرفت گام بردارند. گروه توانبخشی راه کمال با تیمی از متخصصان مجرب و روشهای نوین درمانی، آماده است تا به شما در ارتقای سلامت و توانمندیهای فرزندتان کمک کند. اگر نگران آینده فرزند خود هستید و به دنبال راهکارهای تخصصی برای بهبود کیفیت زندگی او میگردید، گروه توانبخشی راه کمال با ارائه خدمات تخصصی در این زمینه میتواند به شما کمک کند تا بهترین مراقبتها و روشهای درمانی را برای فرزندتان در اختیار داشته باشید. برای دریافت مشاوره رایگان و یا دریافت نوبت ویزیت، همین امروز با ما تماس بگیرید و گامی مؤثر در بهبود وضعیت فرزندتان بردارید.
منابع
سوالات متداول
تحقیقات درزمینه اوتیسم ادامه دارند و پیشرفتهای مستمری در درک و حمایت از افراد مبتلا به اوتیسم انجام شدهاند. مداخله زودهنگام، درمانهای تخصصی و افزایش آگاهی، کیفیت زندگی را برای بسیاری بهبود بخشیدهاند. بنابراین تحقیقات بیشتر ممکن است منجر به نتایج و پشتیبانی بهتر در آینده شوند.